toplu taşımada güneşin ne tarafa geleceğini hesaplayamamak

bu da ayrı bir çıkmazımdır.

paydos edip servise biniyorum şöyle güzel bir uyku çekicem kendime, düşünüp matematiksel hesaplar yaparak gidip bir yere oturuyorum.

arkadaş her seferinde mi yanlış yere oturur insan, o güneş yüzüme vurunca uyuyamıyorum.

bir de öyle bir şey ki dün bu konudan müzdarip oldum misal, bu sefer gidip diğer tarafa oturuyorum. sanki bana inat eder gibi şoför güzergahı değiştiriyor yine güneşli tarafa denk geliyorum bıktım yeminle.

(bkz: güneş sidikliye vurur)

akşam güneşi güzele vurur.
böyle bir avuntu yapılabilir.
ben özellikle şehirlerarası yolculuk yapacaksam güneşin vurduğu tarafı yazan firmalardan alırım. şehiriçi otobüslerde de güzargahı biliyorsam eğer şimdi şurdan dönecek burdan vurur diye kabaca hesap eder öyle otururum.
güneşi sevmem.
yarasalar için gece otobüsü olmalı.

"yol ya bin git" dedirten durum.