1.
isyanı gelen burdan buyursun yaksın, biz de yanalım diye düşünüp üretiverdiğim bir üst tamlama.
açılışı ben yapayım.
2020 yılbaşında kendime daha özgür daha esnek bir yıl için söz vermiş, türlü açılımlar ve küçük ekonomik seyahatlerle, "bütçem neye yetiyorsa o" diyerek sık sık yola çıkmaya karar vermiştim. pandemi patladı.
2020 mayısına girerken "doğumgünümde evde olmak istemiyorum bir yerlere gideyim" diye plan yapmaya çabalarken tam kapanma oldu. geçen yıl doğum günümde de şu an bu satırları yazarken oturduğum divanın tepesinden sokağı izledim.
sonrasında gelen boşvermişlik ve hayal kırıklığı beni geçen bir yıla acımamaya "bu da böyle çöpe gitti, napalım" demeye itti. geçen ay bu ruh halini kırdım ve açılım yapmaya karar verdim. 2 yıl önce çok isteyip rafa kaldırdığım dev baristalık kursunu koydum kafaya. mayıs takvimi haziran takvimi derken 2 aylık işgüç ve kurs ajandamı yaptım planladım, derken tam kapanma oldu ve akademi tüm kurs dönemlerini eylüle erteledi.
yine geçen ay, hem bu yılki doğumgünümü boş geçmeyelim hem de yorulduk dinlenelim diyerek, zorla güç bela ittire ittire devam eden hayata ara vermek için, az ve öz sosyal çevremin neredeyse tamamı diyebileceğim 5 arkadaşımla dağda bir ev tuttuk. biraz işten güçten, gündemden, dünyadan soyutlanalım, 4 gün toprağa basıp kafa dinleyip gelelim diyorduk. tam kapanma oldu.
işim gücüm dediğim, pandemi boyunca çalışma günlerimi aşama aşama azaltıp, yarım yamalak para veren ama hiç olmazsa evden çıkmama yarayan şey tam kapanma boyunca -elbette- kapalı olacağını ve hatta o tarih aralığında bize ödeme de yapmayacağını duyurdu.
bütün bu kişisel tarih dertlerimin yanında,
ülkede aşı yok.
tam kapanma boyunca covid-19 tedbirleri kapsamında denerek alkol satışı yasağı gündeme geldi. burada meselenin alkol olup olmadığını tartışmaya dahi açmıyorum çünkü saçmalamayın! gerek yok!
millet aç!
bir yakınımın yardım etmek amacıyla çok çok küçük bir miktar destek ulaştırdığı bir aileden aldığı tepki çok çok acıklı. kendilerine ulaşan 180tl için "inanamadık çok sevindik" demişler. inanamıyorum! bunu elbette şov yapmak için değil yaşadığım bir kişisel farkındalığı vurgulamak için yazıyorum. lütfen sözlük gözünüzü dört açın, iki paket sigaraya verdiğimiz paraya muhtaç insanlar var! bir şeyler yapabilenler küçük büyük demeden yapsın, yapalım!
belediye eliyle insan kaçakçılığı yapılıyor ve dahi fütursuzca "bir hemşehrime bir iyilik ettim" diyerek utanmazca ilan ediliyorken, ufacık çocuklar türk pasaportuyla komik video çekti, tiktokta yayınladı, dalga geçtikler diye kelepçelenip yurt dışına çıkmaları yasaklanıyor.
yeter yahu! içim şişti! migrenim azdı. ağlamaktan ve sinirden yazamıyorum. şimdi biraz da maç twiti atayım ki gündem değişsin.
(bkz: gökhan özoğuz'un maç tweeti atanlara sinirlenmesi)
turuncu yakarış fikrime esin kaynağı olan gökhan'a kızmayın, doğru söylüyor. maç izlemeye bir lafı yok, maçla gündem bükmeye çalışanlara sövmüş.
hadi kalın sağlıcakla. buyrun doya doya buralara isyan edin ama çok da üzülmeyin, birbirimize lazımız. hepinizi seviyorum çok.
açılışı ben yapayım.
2020 yılbaşında kendime daha özgür daha esnek bir yıl için söz vermiş, türlü açılımlar ve küçük ekonomik seyahatlerle, "bütçem neye yetiyorsa o" diyerek sık sık yola çıkmaya karar vermiştim. pandemi patladı.
2020 mayısına girerken "doğumgünümde evde olmak istemiyorum bir yerlere gideyim" diye plan yapmaya çabalarken tam kapanma oldu. geçen yıl doğum günümde de şu an bu satırları yazarken oturduğum divanın tepesinden sokağı izledim.
sonrasında gelen boşvermişlik ve hayal kırıklığı beni geçen bir yıla acımamaya "bu da böyle çöpe gitti, napalım" demeye itti. geçen ay bu ruh halini kırdım ve açılım yapmaya karar verdim. 2 yıl önce çok isteyip rafa kaldırdığım dev baristalık kursunu koydum kafaya. mayıs takvimi haziran takvimi derken 2 aylık işgüç ve kurs ajandamı yaptım planladım, derken tam kapanma oldu ve akademi tüm kurs dönemlerini eylüle erteledi.
yine geçen ay, hem bu yılki doğumgünümü boş geçmeyelim hem de yorulduk dinlenelim diyerek, zorla güç bela ittire ittire devam eden hayata ara vermek için, az ve öz sosyal çevremin neredeyse tamamı diyebileceğim 5 arkadaşımla dağda bir ev tuttuk. biraz işten güçten, gündemden, dünyadan soyutlanalım, 4 gün toprağa basıp kafa dinleyip gelelim diyorduk. tam kapanma oldu.
işim gücüm dediğim, pandemi boyunca çalışma günlerimi aşama aşama azaltıp, yarım yamalak para veren ama hiç olmazsa evden çıkmama yarayan şey tam kapanma boyunca -elbette- kapalı olacağını ve hatta o tarih aralığında bize ödeme de yapmayacağını duyurdu.
bütün bu kişisel tarih dertlerimin yanında,
ülkede aşı yok.
tam kapanma boyunca covid-19 tedbirleri kapsamında denerek alkol satışı yasağı gündeme geldi. burada meselenin alkol olup olmadığını tartışmaya dahi açmıyorum çünkü saçmalamayın! gerek yok!
millet aç!
bir yakınımın yardım etmek amacıyla çok çok küçük bir miktar destek ulaştırdığı bir aileden aldığı tepki çok çok acıklı. kendilerine ulaşan 180tl için "inanamadık çok sevindik" demişler. inanamıyorum! bunu elbette şov yapmak için değil yaşadığım bir kişisel farkındalığı vurgulamak için yazıyorum. lütfen sözlük gözünüzü dört açın, iki paket sigaraya verdiğimiz paraya muhtaç insanlar var! bir şeyler yapabilenler küçük büyük demeden yapsın, yapalım!
belediye eliyle insan kaçakçılığı yapılıyor ve dahi fütursuzca "bir hemşehrime bir iyilik ettim" diyerek utanmazca ilan ediliyorken, ufacık çocuklar türk pasaportuyla komik video çekti, tiktokta yayınladı, dalga geçtikler diye kelepçelenip yurt dışına çıkmaları yasaklanıyor.
yeter yahu! içim şişti! migrenim azdı. ağlamaktan ve sinirden yazamıyorum. şimdi biraz da maç twiti atayım ki gündem değişsin.
(bkz: gökhan özoğuz'un maç tweeti atanlara sinirlenmesi)
turuncu yakarış fikrime esin kaynağı olan gökhan'a kızmayın, doğru söylüyor. maç izlemeye bir lafı yok, maçla gündem bükmeye çalışanlara sövmüş.
hadi kalın sağlıcakla. buyrun doya doya buralara isyan edin ama çok da üzülmeyin, birbirimize lazımız. hepinizi seviyorum çok.
devamını gör...