23 bitti 24'e girdim geçen günlerde. sürpriz bir erken doğum günü kutlaması bile yapıldı. hatırlamaz dediğim insanlar doğum günümü hatırladı, hatırlarlar ve şunu bunu yaparlar dediğim insanlar hatırlamadı.
doğum günümü kimse hatırlamadı ühühüh ağlaması yapmayacağım, tabi ki insanların hayatının merkezi ben değilim. hatırlamamaları, hatta hiç bilmiyor olmaları gayet normal.
böyle insanın doğum günü olunca kendini biraz şımartmak istiyor. dün mesela oppenheimer'dan çıkıp alışveriş, ardından orta halli bir yemek yedim. herşey çok pahalıydı ve x şeye z parayı verdim muhabbeti çok sıktı artık biliyorum o yüzden beni rahatsız eden asıl şeyden bahsetmek istiyorum.
bu kadar para harcamış olmam büyük bir sorumsuzlukmuş gibi geldi bana. çalışmıyorum ve ne zaman işe gireceğim belli değil. nerdeyse her akşam dışarıda bi kafede çay kahve içip arkadaşlarımla sohbet muhabbet ediyorum. bunu gerçekten haketmediğimi ve benim için çok lüks bişeymiş gibi hissediyorum.
bu durum beni çok rahatsız ediyor. kendimi şımarık hissediyorum. işin garip tarafıysa bir tarafımım bu durumdan memnun ve üzerindeki yük biraz hafiflemiş gibi hissetmesi. bişeylerin gazını alırsın ve rahatlar ya hani. onun gibi geliyor ama bunu yaptığım için kendimi çok rahatsız hissediyorum.
yine öyle depresyonumsu şeylerden bahsetmek istemiyorum o yüzden oppenheimer'dan bahsedeceğim biraz. bilet bulamadım ve en önden izledim buna rağmen beni oldukça tatmin etti. bir nolan filminden beklentim zaten az çok böyle bişeydi ve sonuna kadar beklentim karşılandı. tek kötü yanı biraz boyun ağrısı ve filmden çıkınca hissettiğim yorgunluktu.
filme gidilir mi? sorusuna cevabımsa hemen izlicem diye acele etmemek. iyi bir sinema salonunda iyi bir koltukta izlemeniz daha iyi olur.
23 çok sallantılı ve karanlıktı benim için. mutlu olduğumu düşündüğüm zamanlarda bile aslında pekte mutlu değildim. bunu aradan zaman geçince daha net farkediyor insan. "bu aralar hayatım yolunda gidiyor " dediğim dönem aslında bilgisizliğimden dolayı mutlu hissetmeme neden olmuş. bunun altından kalkarım herşey kontrolüm altından dediğim şeylerin altında ezildim biranda. hala ayağa kalkmış değilim.
işin iyi tarafı öğrenmiş olmak sanırım. bir daha kendime aynı şeyi yapmam büyük ihtimalle. ihtimal kısmınıda her insandaki hata payına veriyorum.
umarım 24 güzel olur, olmak zorunda.
doğum günümü kimse hatırlamadı ühühüh ağlaması yapmayacağım, tabi ki insanların hayatının merkezi ben değilim. hatırlamamaları, hatta hiç bilmiyor olmaları gayet normal.
böyle insanın doğum günü olunca kendini biraz şımartmak istiyor. dün mesela oppenheimer'dan çıkıp alışveriş, ardından orta halli bir yemek yedim. herşey çok pahalıydı ve x şeye z parayı verdim muhabbeti çok sıktı artık biliyorum o yüzden beni rahatsız eden asıl şeyden bahsetmek istiyorum.
bu kadar para harcamış olmam büyük bir sorumsuzlukmuş gibi geldi bana. çalışmıyorum ve ne zaman işe gireceğim belli değil. nerdeyse her akşam dışarıda bi kafede çay kahve içip arkadaşlarımla sohbet muhabbet ediyorum. bunu gerçekten haketmediğimi ve benim için çok lüks bişeymiş gibi hissediyorum.
bu durum beni çok rahatsız ediyor. kendimi şımarık hissediyorum. işin garip tarafıysa bir tarafımım bu durumdan memnun ve üzerindeki yük biraz hafiflemiş gibi hissetmesi. bişeylerin gazını alırsın ve rahatlar ya hani. onun gibi geliyor ama bunu yaptığım için kendimi çok rahatsız hissediyorum.
yine öyle depresyonumsu şeylerden bahsetmek istemiyorum o yüzden oppenheimer'dan bahsedeceğim biraz. bilet bulamadım ve en önden izledim buna rağmen beni oldukça tatmin etti. bir nolan filminden beklentim zaten az çok böyle bişeydi ve sonuna kadar beklentim karşılandı. tek kötü yanı biraz boyun ağrısı ve filmden çıkınca hissettiğim yorgunluktu.
filme gidilir mi? sorusuna cevabımsa hemen izlicem diye acele etmemek. iyi bir sinema salonunda iyi bir koltukta izlemeniz daha iyi olur.
23 çok sallantılı ve karanlıktı benim için. mutlu olduğumu düşündüğüm zamanlarda bile aslında pekte mutlu değildim. bunu aradan zaman geçince daha net farkediyor insan. "bu aralar hayatım yolunda gidiyor " dediğim dönem aslında bilgisizliğimden dolayı mutlu hissetmeme neden olmuş. bunun altından kalkarım herşey kontrolüm altından dediğim şeylerin altında ezildim biranda. hala ayağa kalkmış değilim.
işin iyi tarafı öğrenmiş olmak sanırım. bir daha kendime aynı şeyi yapmam büyük ihtimalle. ihtimal kısmınıda her insandaki hata payına veriyorum.
umarım 24 güzel olur, olmak zorunda.
devamını gör...