ayar yemek

bazen insan tekamülü için çok iyi bir yöntem. ilk anda kötü hissettirse de insanı olgunlaştırıyor. unutamadıklarımdan biri:

twitter’da bir mevzuda bir kişinin pp’sine gönderme yaparak goygoy yapmıştım. baya da bir etkileşim almıştı. ki, herhalde tip/görünüş konu ederek eleştirel davrandığım tek mevzu odur. (gerçi amacım o da değidi, fotodaki eylemsel bir durumu tiye alıyordum aklımca)

sonra tweet’e konu kişi geldi “görünüşümle sizi memnun edemediğim için özür dilerim ama…” diyerek söze başladı.

şakaklarım zonkladı.