ray carmine yazar profili

acıklı bir deneyim. dünyaya meyletmenin değişmez hazin sonu.

valentino born in roma extradose donna.

çok yeni bir parfüm, daha bu sene piyasaya çıktı.

bu kadar çarpıcı bir kadın kokusu olamaz.

bu konuda amazon beni hiç hayal kırıklığına uğratmadı.

en iyi parfüm, muhtemelen en çok bilinen parfüm manasına geldiği için çok avantajlı değil.

o manada benim tercihim piyasa ölçeğinde makul fiyatlılar için; jean paul gaultier le beau le parfum, stronger with you intensely, calvin klein defy parfum (bunu benden başka seven görmedim).

biraz daha üst klasman erkeksi kokular için atkinsons oud save the king, parfums de marly layton, marc antoine barrois ganymede (mineral kokusu), tom ford tuscan leather

şu sıralar le beau le parfum’e meftunum.

bence parfüm için ‘en’ kriterleri ilk başta kendi zevkin olmalı. insanlar beğeniyor beğenmiyor kısmı mesela beni hiç ırgalamıyor, ben seviyorsam kafi. bu kriteri karşıladıktan sonrası ise tabi ki, çok fazla piyasa parfümü olmaması, merak uyandırması iyidir. bunu fiyat kriteriyle harmanlamak yeterince iyi bir seçimi garantiler.

bir de seçim yaparken; klasik “içinde ne var” muhabbeti çok yanıltıcı. içinde yasemin notası var mesela; ne ifade eder ki bu? arjantin’e has bir yaseminle senin bildiğin yasemin aynı mı? karışıma nasıl etki ediyor, karışımdaki oranı ne, hiçbir fikrimiz yok. (bu nedenle muadil esans da asıl kokuya ancak yakınsayabilir)

bununla birlikte, satışı yapan kişinin içeriğe dair söylemlerini ciddiye almayın. bunu bilmek bir mana ifade etmiyor. fragrantica’da parfümü yazın 10 saniyede zaten öğrenirsiniz. parfümü koklayarak nota tespit etmek de, ne sizi ne de satıcıyı parfüm uzmanı yapar. evet bu da ileri düzey için bir yetenek ama parfum designer falan değilseniz anlamsız. çünkü parfümde notaların karışımı bir profil oluşturur ve bu her parfümde farklılık arz eder. yayılım ve kalıcığı kadar etki eden bir şey. hatta bazı notalar kokunun nihai profilini güzelleştirsin diye değil, sırf kalıcılığı arttırsın diye kullanılıp üzerine bir de sanki özellikle koku profili için eklenmiş gibi reklamı yapılır. ticari mevzular. mağaza çalışanı veya alıcı için konu değil.

ayrıca bir kokuyu, doğrudan ortamda sıkarak tam olarak değerlendiremezsiniz. cilde yahut elbiseye sıktıktan sonra açılış, birkaç dakika sonra kalp notalar ve 30 - 40 dakika sonra dip notaları daha iyi hissedersiniz. bu da size parfümün çeşitli sürelerdeki değişimi ve kalıcılığı konusunda fikir verir. dahası çevreden hissedilmesini test ederek yayılım konusunda fikir alma şansınız olur. o yüzden kör alım yapmak yerine, parfümü sıktıktan sonra bir yarım saat dolanıp gelmek mantıklı. bir de 3-4 taneden fazla parfüm koklarsanız, zaten hızlıca koku duyunuz körelmeye başlar. yine koku alırsınız ama manipüle bir şekilde. çünkü beyninizdeki farklı notaları algılayan reseptörler aynı notalar için kendini kapatmaya başlar.

üçüncüsü, bir parfümün edt, edp, parfum, absolu, elixir vs isimli türevleri sadece esans oranlarının farklılığı nedeniyle çeşitlenmez. her versiyon ayrı bir koku profili demektir ve işin içine farklı notalar girer. çünkü sabit bir esansın sadece oranını arttırarak kalıcılık arttırmaya kalkarsanız o esansın alkolle karışım kalitesinden tutun da, yayılımına kadar her şeyi berbat edersiniz. bu nedenle yeni oranlar için yeni bir komposizyon tasarlamak gerekir. bu da aynı isimli parfümün mesela edp veya absolu versiyonunun aslında kısmen farklı notalara sahip olması (farklı parfüm) demektir. ilk versiyondaki kısmen aynı notalar ile sonradan eklenen farklı notaların farklı oranları vs ile daha “ağır” ama benzer koku hedeflenir. yani aslında bu onun -sadece- daha yüksek esanslı olanı değil.

bunları bilerek tercih yapmak, hem kazıklanmayı hem de zevkinizi tespit etmeyi kolaylaştırır. kolay gelsin.

x.com/stevelovesammo/status...

alet fedalarının uçuştuğu site. adam pat diye kale feda ediyor. “aha şimdi ikonik şekilde mat olacağım” diye elin ayağın dolaşıyor, ister istemez kabul edip kaderine razı oluyorsun ama 4-5 hamle sonra hiçbir şey çıkmıyor. ahahaha manyağa bak, yoktan yere geriyor ortamı. ama çok havalı bir şey.

eşya hukuku kategorisinde bir ortak yazarlığım var. arkadaşımın daveti, bir bakıma jesti üzerine kendi uzmanlığım olmayan bir alanda kendi alanımla ilgili bölümleri yazmış bulundum. 3. baskısı bitmek üzere ve muhtemelen devam edecek. gel gör ki, isim google aramalarını bu kadar baskılayacağını öngöremedim. sırf bu nedenle kendi uzmanlık alanımla ilgili bir kitap yazmak zorunda hissediyorum.

muhteşem bir hassasiyet.

abi siz ne steril bir dünyada yaşıyorsunuz, ne güzel bir hayatınız varmış yav? “bizim hayatımız stresli maalesef.”

sözlüklerde bu tip geri zekalılıkların bu denli kadim ve istikrarlı olması ilginç hakikaten.

harika bir yetenek. artık yabancı satranç kanallarında bile oyunları inceleniyor, taktik ve fedaları gündem oluyor.

önümüzdeki 10 yıl içinde dünya şampiyonu olmaması için hiçbir sebep yok.

bunu sadece bir temenni gibi söylemiyorum, gerçekten bir şampiyon gibi oynuyor. hesap kabiliyeti, olması gerektiği gibi, oldukça iyi düzeyde ancak bunun yanında çok yaratıcı oyunlar çıkartıyor.

birçok büyük usta belli bir seviyede hazırlık varyasyonlarıyla tıkanır ve yaratıcılığı köreldiği için aşama kaydedemez. yine birçokları da yeni yaratıcı taktikler kovalarken aşırıya gider ve klasik hazırlıklar ve katı defanslar karşısında istikrarsız performans göstermeye başlarlar.

yağız’da hem klasik taktik ve varyasyonlar çok sağlam, hem de yaratıcılık gösterdiği anlar aşırıya kaçıp macera arayışına girmiyor. tam zamanında ve gerektiği anlarda yaratıcılığını konuşturuyor. bu dengeyi sürdürmeyi başarırsa şampiyon olması hiç şaşırtıcı olmaz.

magnus carlsen de son zamanlarda kendisini övmeye başladı. gel gör ki, şöyle bir risk var. #3445884 düşme yağız’ım.

bu konu benim için tam turnusol işlevi görüyor. (15 yıldır falan turnusol metaforu kullanmıyordum, hiç
özlememişim)

şöyle ki, mesela bu cümleyi kuran birinin (söz meclisten dışarı) direkt olarak geri zekalı olduğuna hükmedip konuşmamayı tercih ederim. mesela atatürk hakkında eleştirel anlamda fazla bıdı bıdı edenler için de az çok böyle bir yaklaşım sergiliyorum. genellemek gibi olsun (ki zaten son 8-10 bin yıldır bu yöntemi kullanarak hayatta kalıyor insan evladı) sevmem de bunları.

vay efendim, belki çok deruni bir savı vardır, meselenin künhüne dair can alıcı tespitleri vardır, duyulmamış dile getirilmemiş bilgiye vakıftır, orijinal değerlendirmelerle ortaya farklı bir vizyon koyuyordur.

belki öyledir ama eğri oturup doğru konuşacaksak; çok yüksek ihtimalle sığırdır. pek şaşmaz. zamanımızı bir yatırım aracı gibi düşünürsek ben paramı sığır olmasına yatırırdım. oradan çıkacak milyarda bir ihtimallik bir vizyona umut bağlayamayacağım. nitekim vakit dar, kısa veya orta vadede hepimiz ölmüş olacağız.

her sığırın fikrini dinlemeye kalksak buna, fikre/görüşe saygı değil, düpedüz enayilik denir.

ha nedir, belki filistin meselesine dair edward said, noam chomsky vs. kalibresinden divan açıp bir yere varacaktır. ne bileyim bm242’den hiza alıp uluslararası hukuka içkin bir şeyler anlatacaktır, siyonizme dair ezber bozan bir takım verilere sahiptir, ilahiyat anlamında bir perspektif sunar vs. hani bir ihtimal…

ama biliyoruz ki konu “araplar” çerçevesi dışına çıkmayacak. e onu siyonistler de söylüyor. dün, sabra ve şatilla’da katliam yapan ariel şaron diyordu, bugün gazze’de katliam yapan netanyahu diyor, öteki gün başka bir siyonist diyecek. niye senden dinleyelim?

hasılı, genelleme zaman tasarrufu açısından çok mühim bir şey. aşırı nitelikli bir analizi ıskalarsak o da bizim trajedimiz olsun. ‘genelleme yapmak çok yanlışmış.’ deriz ara sıra.

tatlı odunsu kokulara bayılan biri olarak favori parfümlerimden.



açılış ananas, iris, selvi ile ortalamanın üzerinde, klasik parfümler gibi ezberden narenciyeyle açılmıyor. orta notalarda hindistan cevizi ve odunsu notalar mükemmel. dahası, dip notalarda tatlı ve odunsu karışımı biraz daha odunsu baskın olarak devam ediyor.

le male klasik, ultramale falan yanına yaklaşamaz. le male serisinde le parfum ve elixir’i henüz denemedim ama bunun verdiği tatminden sonra deneyecek gibiyim.

bahar ayları için çok ayarında tatlı-odunsu bir parfüm kısacası.

bu koku profilinde niş diye bilinen birçok parfümden katbekat iyi. o açıdan fiyat performans gayet iyi.

yayılım-kalıcılık da gayet tatmin edici. 8/10, 8/10 desek yeridir.

bir gün samanyolu galaksisi tamamen yok olduğunda gezegenlere dair bütün veriler bir kara deliğin olay ufkunun yüzeyinde hapsolacak. 2 milyar yıl sonra bu veriyi elde edebilecek teknolojiye sahip bir ırk, buradan yola çıkarak samanyolu galaksisini tekrar tasarlayacak. işte o süreçte dünyanın neye benzediğini bez bebek nana’nın çektiği fotoğraflardan öğrenecekler.

edit: eleştirel bir ima falan yok. fotoğraf anlamında oldukça geniş bir arşivi var, manasında olumlu bir şey olarak söyledim.

bu o…pu çocuklarının tamamı meslekten ihraç edilmeli ve tıp lisansları da iptal edilmeli. bunlar gibi, trafik çevirmesinde kadınlara yanlayan yahut gbt bilgilerinden edindikleriyle sosyal medyadan vs ulaşmaya çalışan yavşak polislerin; kişisel verilere erişim imkanını sarkıntılık amaçlı kullanan meslek mensuplarının tamamının; memuriyet vakarına uymayan davranış, kişisel verilerin amacı dışında kullanımı, yetkinin kötüye kullanımı vs sebeple ihraç edilmesi gerekir. bu kafada olanların fırsatını bulduğunda taciz/tecavüz faili olmasını beklemenin bir alemi yok.

meriçlerin atası.

şu adamın 2,5 tane kitabını okudum; hayatımda bunun kadar hambiti insan görmüşlüğüm yok. her mevzuda zorlama aforizmalar ve hiçbir zaman bitmeyen vıcık vıcık bir romantizmle insanı edebiyattan soğutur.

tipe bak:

bir profil olarak bakarsak hakikaten iticidir.

(rakı içen her kadın için demiyorum, ‘rakı içen kadın’ olarak kimliklenenden bahsediyorum.)

bir kere bunlarda (aynen bunların erkek cinsinde olduğu gibi) bir rakı adabı goygoyu vardır. vay rakı şöyle içilir, vay öyle yapılmaz böyle yapılır, vay buz sonra koyulur. (bunun erkek cinsi daha da sündürür bu muhabbeti) üstüne bir de meze genel kültüründen takdir toplanacak.

ikincisi, bunlarda lüzumsuz bir aşırılık ve gösteriş çabası olur. aşırı neşeli veya pesimist tavırlar sergilerler. hele de grup halinde gelmişlerse ellerde rakı bardağıyla (olmazsa olmaz) bağıra çağıra parçaya eşlik etmeler, sandalyeye çıkmalar, mekandaki çalgıcıları darlamalar gırla gider. (böyle bir grubun yanına düştüysem kesinlikle masayı değiştirtirim)

bir de delikanlılık muhabbeti olur bunlarda. mesela ismi leyla olsun: leyla kesin olarak çok delikanlı, dobra, eyvallahsız bir kızdır. leyla’nın bir vurgun yemişliği vardır ama yıkılmamıştır. (vurgun: sevgilisinden ayrılmış) leyla bu isyankar haliyle kısmen erkeksi tavırlar sergiler, ilk etapta ikili diyaloglara girmez ve o bet sesiyle mekanda çalınan bütün parçalara eşlik eder. ama o vurgun yemiş, kalbini erkek cinsine kapatmış, eski sevgilisine göndermeli parçalara eşlik eden leyla’nın 4-5 kadeh sonra götü başı ayrı oynamaya başlar. gecenin başında ağırbaşlı hallerle acı çeken leyla bir noktadan sonra sana yürümeye de başlayabilir, hiç belli olmaz. çünkü leyla’nın onaylanmaya, kabul görmeye ve ilgiye ihtiyacı var. rakıyı içti, bütün sınırlar ortadan kalktı, leyla artık saatli bomba. bunlarla arkadaş çevresi, davet vs nedeniyle aynı masaya düştüysem masadaki leyla profilinden ve onun başkasına yol vermeye evrilen dramasından özellikle beri dururum. (en başa bela tipler bunlardır)

son olarak, bunlar pek limitlerini de bilmediklerinden gecenin sonunda doğru hırkaları/ceketleri (niyeyse) omuzlarına asılı şekilde sallana savrula mekandan ayrılmaya çalışırlar. bazıları kusar.

kısacası, bir profil olarak çekilir çile değildir rakı içen kadın.

bu sene kar görmedik demeyiz artık.

vakti zamanında abd’li bir komedyenin de vurguladığı gibi (kim olduğunu hatırlayamadım) sağcı olmak çok konforlu bir şey.

sağcı olduğunu sadece beyan etmen sağcılar için gayet yeterli. kabul görmek için ekonomik, dini, sosyal herhangi bir değere yaslanman bile gerekmiyor. yaslansan da oluyor, çok fark etmiyor. aynı telden çalmıyorsan bile habire sağcılıktan atılmıyorsun, ne bileyim solcu olmakla falan ‘itham’ edilmiyorsun.

ancak solculuğa topyekûn kabul edilmek gibi bir şey neredeyse imkansız. sürekli olarak bir kesimin tekfiriyle karşı karşıyasın. komünisti ayrı dert, sosyalisti ayrı dert, anarşisti ayrı dert, sosyal demokratı ayrı dert… bir de bunların kendi içinde fraksiyonlaşması falan desen solculuğunu tasdik edebilecek 10-15 kişi ya kalıyor ya kalmıyor. geriye kalan herkes için sağcısın.

hala 60’lı 70’li yıllardaki (20 yaşındayken) duruşuyla tekfir edilen 80 yaşına gelmiş insanlar var. adam yazık, hayır biz o zaman şunun tarafındaydık, diye dil döküyor hala.

abi ne çileymiş be! ben olsam yav he a…na koyim emperyalizmin etki ajanıydık, cia istasyon şefiydik, sokayım solculuğunuza, derdim herhalde.

ölüyorsun, yine de kurtulamıyorsun şu tarz muhabbetlerden.

günlük persona üzerine giydirilmiş yeni bir personadır.

birinci katmanın sağlayamadığı memnuniyetin inşaası için tasarlanır.

carl gustav jung’ın gölge arketipi çerçevesinde bilinçdışının daha derine gömülmesi demektir.

günlük persona (bilinçli tasarım), toplumsal ve bireysel tecrübelerle şekillenen gölge’ye karşı bir savunma/kaçış/denge/yadsıma mekanizmasıdır. ancak bu çaba, sürekli olarak tezahür eden komplekslerle akamete uğrar. böylelikle persona hem tasarımcısı, hem de dış dünya için makbul olmaktan çıkar.

nickname işte tam bu noktada bir kurtarıcı olarak ortaya çıkar. gizliliğin sağladığı teyit edilemezlik arzulanan persona’yı verili sınırları aşarak (yeniden) tasarlama imkanı verir. reel dünyada başarısız olan savunma/yadsıma süreci için yeni bir şans doğar. bu yönüyle oldukça cezbedicidir.

bunun sosyal medyadaki tezahürü çoğunlukla hikaye anlatıcılığıdır: olmak istenen ve arzulananın gerçekmiş gibi yansıtılması.

lakin kompleksler ilk katmanı deldiği gibi, ikinci katmanı da deler. bunun sosyal medyadaki tezahürü ise öfke, hakaret, abartı, alaycılık ve küçümsemedir.

bu ikincisi, nickname’le edinilen üst persona’nın tehlikeye girmesiyle (zamanla baş gösteren inandırıcılık sorunları) ortaya çıkabileceği gibi, komplekslerin reeldeki persona’ya tezahürünün doğrudan yansıtılmasıyla da ortaya çıkabilir. (ben zaten reelde de bunları küçümsüyorum, öyleyse tutarlıyım)

kötü haber şu ki, nickname iki amaca da uzun süre hizmet edemez. yani, yeni persona nihai özellikleriyle ne yadsıma işlevini yerine getirebilir ne de dış dünyayı ikna edebilir.

tam da bu nedenle, her ne şekilde (konuşma/yazı/video) vitrine çıkarılmış olursa olsun, biraz dikkat kesilen dinleyici/izleyici/okur bunu hisseder. dahası, kompleksler (derinde olanın yüzeyde ortaya çıkış biçimi) çeşitli varyasyonlarla kendini göstermeye devam eder.

bir diğer deyişle; nickname, reeldeki persona’nın feshini sağlayamadığı gibi, bir üst katman olarak gölge’nin hükmünden de kaçamaz. bu nedenle, orantısız zihinsel efor gerektiren ancak doğası gereği başarısızlığa mahkum bir girişimdir.

tamamına yakını başka erkeklerle tecrübeler neticesinde ortaya çıkan istekler olacağından şahsen beni hiç ırgalamıyor.