kafede yalnız başına oturan insan

covid gelmeden önce en sevdiğim aktiviteydi. kendimle vakit geçirmeyi seviyorum. arkadaşlarım buluşmak istemelerine rağmen erteleyip yalnız başıma oturuyorum. belki de insan sevmiyorumdur. girdiğimde boş yerlerden en güzel köşeyi gözüme kestirir, yavaşça avıma yaklaşırım. ne seçeceğime acele etmeden karar veririm. belki insanlara saçma gelecek ama küçük not defterimi çıkarır bir şeyler karaların, hislerimi yazarım, kendimi eleştiririm, bir köşeye o günün tarihi ve saatini yazarım, gelecek hakkında planlar kurarım.*) biraz daha oturup kalkarım. ve evet bunu yapmaktan zevk alırım. yalnızım psikolojisine girmenize gerek yok. yemek yiyin, gidin çay için, kafanıza takılan konuları düşünün ya da ne bileyim kendi kendinize biraz yürüyün. alışverişe çıkın tek başınıza. ama benim gibi çok kaptırmayın. uzaklaşabiliyorsunuz insanlardan.