askerliğini yapmayıp hayat hakkında yorumlarda bulunmak

hayatında kendi çabası ile bir yere gelememiş olanların askerlik yaptıkları süre içinde hasbelkader adam yokluğundan adam olmalarıyla ağız ishali olmaları ya eş zamanlı ya da ard süremli olarak gelişir ve hayat boyu bunun verdiği özgüven patlamasını yaşatır. bu tiplerin çoğunlukla askerlikten başka konuşacakları bir şey de olmaz. konuyu değiştirmek için odada bulunan ve gözünüze çarpan ilk nesne olan "sandalye"den bahis açarsınız; onlar, "bizim komutanın bir sandalyesi vardı" diye devam ederler. kaçınılası insan türüdürler vesselam.