candan erçetin

candan'a dair ilk hatırladığım, konya-aksaray yolunda yanan otobüste ölen üniversite öğrencisinin, yarım yanmış not defterine "dünyada ölümden başkası yalan" yazmış olması ve haber boyunca altta bu şarkının çalmasıydı. 90'ların sonundaydı bu kaza. bundan sonra yaklaşık 15 yıl boyunca aralıksız takip ettim candan'ı. internetin bu kadar yaygın olmadığı zamanlarda televizyona çıktığında, arkadaşlarım ev telefonundan arayıp haber verirdi. final döneminde 2 gece uykusuz kalıp istanbul'a konsere gitmişliğim bile var. sonuç bütünlemede uykusuz ilave bir hafta. o kadar çok seviyordum ki kendisini, mesleğe başlayınca tanıştığım galatasaray mezunu bir arkadaşım "gel tanıştırayım seni candan ablayla" deyince heyecanlanıp kabul etmemiştim.
sonra ne oldu bilmiyorum. yavaş yavaş azaldı üretimi. son zamanlarda çıkardığı şarkılar da bir şeye benzemiyordu zaten. kimileri bunu (bkz: mete özgencil)'le ayrılmasına bağlıyor, kimi de sanatçının tükenmesiyle, bilemiyorum.
neticede türk pop müziğinde çok önemli bir yeri olan, eski şarkıları güzel, sesi güzel, kendi güzel bir kadındır candan erçetin. ben mi? ben eski şarkılarını dinliyor ve hala çok zevk alıyorum. bir de bu yaşımda yine karşılaşsam, yine heyecanlanır konuşamam herhalde.
bu da kendisinin bile pek önemsemediği (ne klibi var, ne konserlerde ne de çıktığı programlarda söyler) ama benim çok sevdiği bir şarkıdır.