antonius blockun silahtarı yazar profili

yazılan dizilerden, yazarların yaş ortalamasının 21 olduğunu tahmin ediyorum.
eskiden cnbc-e dizileri vardı gençler, yazın arama motoruna hangisi çıkarsa izlersiniz.
hey gidi günler, hey.

dostlar, kendine iyi bak yazmışsınız ama ayrılırken kendine iyi bak denmez, saçma
en güzel söz ayrıldığın kişiye ve zamana göre değişeceği için tespiti zordur. bazen en iyisi hiçbir şey söylememektir.

ahmet özhan’ın yeni çıkan kitabının d&r vitrininde yer bulmasıyla aynı günlere denk gelmiştir.

ölüm.
orta yaş sendromundayım galiba.

why? why mr. anderson?

kurgusal gibi görünse de manidardır.
yeni bir filmin reklamı da olabilir ama olsun, çok da önemli değil. konu gerçek ne de olsa.

alsın, zaten bugüne kadar almadığı hata.
kullanımı engellemediği sürece, sözlüğün devamlılığı için gerekli buluyorum reklamları. umarım tadı kaçmaz.

kolonya, limondur arkadaşlar. zeytini, lavantası, ıvırı zıvırı belki kimyasal içeriği dolayısıyla kolonya kabul ediliyordur ama ne kokusu, ne imajı kolonya hissini yaşatmıyor bana.
güzel bir limon kolonyasını önce elinize sonra saçlarınıza sürersiniz, anneniz saçların ağaracak, sürme! diye kızar, siz de kolonyalı ellerinizi burnunuza dayar o kokuyu ciğerlerinize kadar çekersiniz. hiç mi çocuk olmadınız yahu? zeytin kolonyası nedir?

yok öyle bir şey.
ha! ben cennete gidersem, cennetteki diğer insanları bile görmek istemem zaten.

candan erçetin o patlamayı yapalı yaklaşık 30 yıl oldu dostum. ve ben kendisini o zamandan beri zevkle takip ederim.
son zamanlarda çok üretken olmadığı doğru ama bunu dert ettiğini de zannetmiyorum. takip edersen youtube'de pırasa böreği tarifi verdiği bir kanalı var. kırklareli'nde kendi çiftliğinde gönlüne göre yaşayıp senede 3-5 konser vererek gül gibi yaşayıp gidiyor kadın. sebebi nedir bilmiyorum ama bazı sanatçılar bir süre sonra tükeniyor. bunu zamanında fark edenler saygınlığını koruyor, fark edemeyenler ise ben saksı değilim! diye bağıran erol büyükburç'a dönüyor.
ne yapsın kadın bu saatten sonra? sandalyeye ters oturup klip mi çeksin?

iç anadolu'daki herhangi bir köyü görmemiş, köy deyince bozcaada gibi bir yer hayal eden kişilerin isteğidir.
gidin bakalım her sabah evinizin önünden hayvanların geçeceği ve geçerken pisleyeceği, sokakları yazın toz kışın çamur kaplı, kavak dışında ağacı, kahvehane dışında sosyal imkânı olmayan bir köye, sonra konuşalım köy özleminizi.

ibrahim sadri'nin kendisini yandaş değil, şair ve şiir okuyan kişi olarak tanıttığı yıllarda çokça telaffuz ettiği meslek grubudur ara ütücülük. ne iş yapar bu insanlar bilmem. ama bu mesleği her duyduğumda, aklıma, han odaları, yoksulluk, uzak hayaller ve kalbi kırık insanlar gelir. zannediyorum bir ara ütücüye bunları anlatsam, ne anlatıyorsun abi sen? tepkisiyle karşılaşırım ve çoğunun gerçekte benim zihnimdeki bu imajla uzaktan yakından alakası yoktur.

bence fav ve artı atılmaması çok önemli değil.
ancak benim dikkatimi çeken başka bir durum var. entrylerimi sondan başa doğru inceledim, son 2 sayfadakilerin neredeyse tamamında 3 artı var. belki bu artıları atanlar beni takip eden aynı kişilerdir diye düşünerek kim olduklarına baktım. neredeyse tamamı birbirinden farklı kişiler. yaklaşık 10 ay önce, sözlüğe ilk üye olduğumda, her sabah onlarca artı ile karşılaşıyor ve bunu garip buluyordum. bu konuda başlık açınca yoldaş mesaj atıp ne düşündüğümü sormuş, ben de bunların gerçek yazar olmadığını düşündüğümü söylemiştim. sonradan ortaya çıktı ki tahminim doğruymuş. şimdi de sebebini bilmiyorum ama her enrty de 3 artı olmasını garip buluyorum. eminim yoldaş bunu da inceler ve bir sorun varsa tespit edip çözer.
ayrıca buradan siz yazar arkadaşlara seslenmek istiyorum: sahip çıkalım sözlüğe, yormayalım yoldaşı. ben yıllar evvel kurulan başka bir sözlüğü, kurulduktan kısa süre sonra takip etmeye başlamıştım. buradakinden çok daha az kişi ve enrty vardı o tarihte. şimdi ise çok popüler olsa da çöplükten farkı yok. emin olun kutsal olmasa da bilgi kaynağı olmaya namzet tek sözlük burası ve yoldaş ne kadar uğraşsa da bizler sahip çıkmazsak burayı da kaybederiz. ha! kaybedersek ne mi olur? buyrun

edit: vay arkadaş! şimdi tekrar baktım enrtylerime 3 artı olan neredeyse hiç entry yok. ya ben hayal görmüştüm sözlüğe son baktığımda ya da bazı yazarlar fikirlerini değiştirmiş. bilemiyorum altan, bilemiyorum.

profesyonellik ve devamlılık gerektiren herhangi bir iş. tarihimizle övünürken bile bilmem kaç tane devlet kurmuşuz diye övünürüz. kimse de demiyor ki, arkadaş bu kadar devlet nasıl yıkıldı?
evet, millet olarak başarılı olduğumuz konular var ama işin ölçeğine göre çok kısa sayılabilecek sürede onu da berbat edebilme yeteneğimiz de var.

aylar evvel yazdığım bir entryde bahsetmiştim. bundan sonra dolar istediği kadar yükselir, kendi istediği zaman durur.
her yeni artışta başlık açmaya kalkarsanız, gündemde başka başlığa yer kalmayacak arkadaşlar. nasıl alışılacak bilmiyorum ama alışın artık buna. zam, döviz artışı ve bunlara bağlı cinnet, dehşet haberleri çok sıradanlaşacak bundan sonra.

devlet terbiyesi diye bir şey vardı eskiden. partisi, zihniyeti fark etmeden resmiyetle azıcık işi olan herkes, belirli kalıpları bilir ve resmi münasebetlerinde buna uyardı.
bizim çocukluğumuzda, devlet kurumlarında yaşanan birçok olumsuzluğa rağmen herkesin nasıl giyinmesi gerektiği, hangi makama nasıl hitap edileceği belliydi. belediye başkanı gece yarısı birilerine laf sokmak için tweet atmaz, memurlar saçma sapan işlerle gündeme gelmeye çalışmazdı. daha yavaş, daha hantal ama daha düzenli ve güvenilir bir idare vardı o zamanlar. şimdi sadece buralarda çalışan insanların kılık kıyafetlerine bakarak bile gidişatın ne kadar kötü olduğunu anlayabilirsiniz.

ne yalan söyleyeyim, euroyla maaş alıp ehonomi çoh eyi! diyen adamların yaptıkları çakallıkların hesabını vermesi ihtimali beni de mutlu ediyor. ama işin bir de diğer yönü var. olmaz ama bunların topluca sınır dışı edilip türkiye'ye geldiğini düşünsenize. 7 milyon tane çıkar telefonunu! diyen adam. böyle en azından uzaktalar, bize doğrudan bir zararları yok.

ben hakikaten sarışınmışım. rahmetli annem kesilen ilk saçımı sandıkta saklamış. görmesem inanmazdım, lepiska saçlarım varmış çocukken. geçenlerde bir hanım, şu anki halimi açık tenli olarak tanımladı ama aynı şey değil sanırım.

yetmez ama evet!

çoook uzun yıllar oldu ama hatırladığım kadarıyla final ayında (hafta değil dikkat edin) strese girecek kadar bile zamanım olmuyordu.
hey gidi günler! yine olsa da kafayı yesek.