aned yazar profili

az önce bir sokağın ortasında sen geldin aklıma işerleyemedim. durdum ağladım leylim. sanki bıraktığın gün gibi sokakta kimsesiz kaldım ben yine.

hani biliyorum sen bunların hiçbirini hiç okumayacaksın, okusan da sende mana bulmayacak ama yazmam gerek.

sen gittin ya ben çok ağladım. kalp ağrılarım başladı. nerede, nasıl, ne yapıyor diye diye...
gelmedin ve hiç kesilmedi. hala çığlıklar atarak uyanıyorum elim telefona gidiyor seni arayamıyorum.

sen istedin diye çalıştım. dershaneye yazıldım. derslerden çığlıklar atmak isteyip atamadan çıkıp saatlerce ağladım. sıralamaya girdim yıllardır olmayan şey bana denk geldi çok ağladım.
bunlar olurken hep aklımdaydın.

sonra yine başladım çalışmaya bu sefer olur dedim daha iyi çalışırsam. başladım annen ölebilir dediler. bıraktım sonra annem hastanedeyken ben evde öldüm. aradın ya çöl toprağında filizlenen tohumlarım var olduğunu fark ettim. sonra annem iyileşti. sen sustun. tohumlar susuz kaldı öldüler.
ben yattım saatlerce aylarca duvarları izledim boş boş baktım uyuyamadım ağladım.
bunlar olurken hep sen aklımdaydın.

abim tuttu kolumdan psikiyatriste götürdü. ilaçlar içtim, kitaplar okudum yeniden sınava girecek gücü buldum çalıştım. eh işte bir puan alıp bekledim.
bunlar olurken hep sen benimleydin.


iş buldum dedim iyi gelir. çalışmaya alıştım sabahları kalkmaya, saçma sapan insanlara, çocuklara, sisteme.
bir gün anamın doğurmayı unuttuğu gardaşım gelmiş, maaşım yatmış nasıl mutluyum bir bilsen. ben düştüm leylim. 2 kolumu birden kırdım. aylarca üstümü bile örtmeden iyileşmeyi bekledim.
iyileştim sandım meğer sakat kalabilirmişim öyle dedi doktorlar.
fizik tedavilere girdim canımın hiç yanmadığı kadar yandığı. çok bağırdım, çok ağladım.
heh işte o zaman da sen aklımdaydın.

iyileştim sayıldım. işimde ilerdim derken atandım. hiç istemediğim bir yere. ölü tercih diye yazdığım bir yere atandım. dünya başıma yıkıldı çöp oldu her şey dedim. el mahkum gittim çalışmaya başladım. oraya bile alıştım saçma sapan bürokrasiye.

yolculuklara çıktım, yeni insanlarla tanıştım, hiç bilmediğin adamların elini tutmaya çabaladım. başka bir adamın evinin balkonunda seni düşünerek sigaralar içtim.
olmadı.


yds kursuna yazıldım. bilirsin hep isterdim hep istedim akademiye. heh bir adım attım onun için. oradan dönüyorum şimdi kaldım kalakaldım.

çünkü anlattıklarım yaptıklarım sen olmadan sensiz anlamsız geldi. dünya anlamsızlaştı ben yok oldum. seninle var olmaya geldiğim dünyada sen elimi bıraktığın günden beri tek adım atamamışım ben.

ben hala senin bıraktığın yerdeyim. ben bırakamıyorum sen bırak beni n'olursun. bırak ben de nefes alabileyim. ben de yaşayabileyim.

senden de kendimden nefret ediyorum bazen. çok kızıyorum küsüyorum kendime.
açılan her kapıdan sen geleceğin, döndüğüm her sokakta seni göreceğim zannına kapılıyorum.

ne zaman birinden hoşlansam azıcık bir şey olsa rüyama giriyorsun. neden yapıyorsun bunu neden? bırak beni istiyorum. birini sevebileyim senden başka. sevmedin beni ben de başkasını sevemedim senden başka.
ne yapacağım ben seninle

dünyaları yazmak istiyorum sana elime kalemi alıyorum her şey herkes bombuş oluyor. kelimeler seninle anlam kazanıyormuş ben de.

nazlı evleniyor. aşkımızın her anına tanık olan kız. aramız bozuk. kınasındayım yanımda olsaydın dans ederdik. ne olurdu yanımda olsaydın. harmandalı oynadılar sen çok seversin. seni yazdım kalbimle ilk danslarını ettiler. şimdi selvi boylum al yazmalım çalıyor jehan babür'den. her şeyim eksik her şeyim sensiz. gözlerim doldu şimdi çıkıp sigara içerim. yanan gençliğime sensiz yakarım.

gittin mi izmir'e?
napıyorsun şu an mesela?
valizinde benden parçalar var mı?

seni o kadar özlüyorum ki. özlemle ilgili ne yazsam eksik kalır. çok zamandır ağlamıyordum şu ana dek.

umudum hiç olmasaydı keşke şu boş umudum. o kadar istiyorum ki bir yerlerde bir gün karşılaşmayı gel yanıma ben geleyim sana lütfen.

her şeyim sensiz eksik yarım kalıyor. ehliyet aldım paylaşamadık bak bunu. ne hevesle anlatırdım bir düşünsene. atandım maaşımı aldım sana bir şey alamadım, aldıklarımı gösteremedim. yepyeni insanlarla tanıştım senin fikrini bilemedim. ne yapsam ne yöne gitsem hangi sokaktan geçsem sen geliyorsun aklıma. kuşlar geçiyor ayağına bakıyorum senden haber getirmiştir diye oysaki sen sen aklından adımı bile geçirmiyorsun. bensizlik seni huzura kavuşturdu. nerdesin ya hu?

çığlıklar atıyorum sesimi duy diye. minik bir sesle konuşuyorum artık sen duymadıysan kimse duymasın.

az önce konuştuğum bir çocuk var onunla konuşurken acele acele çantama cüzdan filan koymaya çabalarken adın çıkıverirken durdurdum kendimi. sana dair her şeyden çok yoruldum.

bütün hayatımı sana aşık geçirecek olmanın hüznü çöktü içime.

kendim için bir adım attım bugün. klinik psikologa gittim. ben bu çocukta saplanıp kaldım dedim. her şeyi anlattım bildiğin bilmediğin bir sürü şey.
mesela ben 2 gündür bu devletin öğretmeniyim. hep istedin istedik ya hatırla. ablan biliyor belki söylemiştir sana da. sen bir başarılar dilemedin. iyiye gidiyorum bence eskisi kadar özlemiyorum yazmıyorum sana. zaten sana muhtemelen ölene kadar yazmayacağım. sen de bana. belki sende buraya gelirsin. dünya çok küçük aslında bizi buluşturur aslında. işte bu noktada ben seni affedecek cesareti kendimde bulabilecek miyim diye düşünüyorum. neden bıraktın ki beni? sen istedin diye atanmak istedim ben. sen araba kullanmayı bileyim istedin diye ehliyete gayretim. tamam tamam okula gitmek de zor o da var. bil ki hep beni sev diye çabaladım. sevdiğin istediğin insan olayım istedim. her şey bambaşka olabilirdi fikri aklımdan çıkmıyor. bir gün elbet bir gün leylim...

ah be oğlum tam zamanıydı şimdi. yıldırım nikahıyla evlenir ikametini benim olduğum yere aldırır hemen gelirdin yanıma. nolurdu yardım etseydin sana çok ama çok ihtiyacım var şu an. saplandım kaldım ben senin beni bıraktığın zamanda. baksana hiçbir şeye hevesim yok

aşkım aşkım aşkım derdin ya hani kulaklarımdan silinmiyor.
sesin kulaklardan gitmeyen bir melodi, söylediklerin ağzıma takılan şarkı gibi.
nerden nasıl ne ara geldi aklıma der dururum hatırlayınca bunları.

geçen dedim ya tertemiz bir çocuk var okuldan onunla epeyce konuştuk, ağlaştık.
ben epeydir kimseye bahsetmemiştim böyle içten senden.
ablası da ben gibiymiş evlenmiş filan anlattı.
korktum biliyor musun?
senin evlenme ihtimalinden, şehrine bir kabir ziyareti için geldiğimde elini başkasının tutmasından.
tanırım seni sen evlenmesin
ben de.
bir de benim senden çok başkasını sevebilme ihtimalimden.
bir ihtimal daha var mıydı bizim için ölmekten başka?

bir hoca var okuldan tertemiz pırıl pırıl bir çocuk. hocam senin yerinde olmak isteyen kaç kişi var biraz kalbin daraldığında hayal kursana dedi.
umma ki küsmeyesin dedim.
ummayı bıraktım ben senden sonra.
2 şey ummuşum ben standart umutlar haricinde.
biri sen, biri de malumundu zaten.
birine çok yakınım biliyor musun?
sana da yakın olmak isterdim.
sana dair umutlarım şimdi rüyalarımda.
en büyük korkum ise bir yabancının koynundan çıkıp seni hatırlayıp ciğerlerime sigarayı çekmek.

yine burdayım.
hiç istemiyorum sana yazmayı.
dün gece yine kazağını giyip uyudum.
sen hiç bilmedin.
bilmedin 2 ay sonra yeni bir hayat kuracağım belki de. paylaşamadım heyecanımı seninle.
tekila, şarap, bir sürü bira içtim. bilmedin alkolik nezaketimi.
zorladım çok zorlandım yaşarken sensiz anlamadım snaa.
beni en çok sen anladın, bilmedin.
başkasının balkonunda seni düşünerek sigara içtim bilmedin.
girdiğin sınavın sonuçlarına baktım adını aradım bilmedin.
senin ilmini okumaya karar verdim bilmedin.
iletişime geçme dedin.
bugün teyzem nasipse döner dolaşır bulur seni dedi bul beni.
yanına gelip evinin önünde bekleyesim geliyor.
bekir diyor ya herkesin inandığı bir şey var benimki de sensin aq.
benimki de senin, bilmedin.
gelmesin ecel seninle kavuşmadan.
gelmesin başkası kalbime sen gelene kadar.
bu kadarı hastalıklı bilmedin.
sevdanın her hali seninle güzel.
düşlerin hepsi sen varsın diye güzel.
bak yine bir sürü şey yazdım, bilmedin.
bir gün geleceksin biliyorum işte o gün başkası olmasın yanımda lütfen hemen gel.
şimdi yine kazağını giyeceğim çıplak tenime.
belki tenini hissederim diye.
bir sürü şey olacak yine sen bilmeyeceksin.

kimseyi seni sevdiğim kabullendiğim istediğim kadar istemeyeceğim. hayatımın en büyük korkusu ya bir gün geldiğinde başkasının elinden yoldaşım diye tutmuş olursamdır.
hayat çok acımasız.
majör depresyonum çok şiddetlendi.
dünya dönmeyi bıraksın istiyorum.
dün aradım seni. gecenin köründe alkolün etkisine sığınarak.
açmadın 2 kere aradım.
sormadın, ne oldu diye?
ya öldü isem?
ölümümü bilmeyeceksin belki de hiç.
gerçi sensiz yaşıyorum denemez, atan bir kalple dolaşmıyorum sokaklarda.
kalbim senin gittiğin gün atmayı bıraktı, geceler sabaha dönmeyi.
o sokakta yapayalnız kaldırımın köşesini mesken edinmiş seni bekliyorum ben.
etraf aydınlık benim köşem karanlık yalnızca.
ışık, aydınlık sensin.

alkollüyüm.
öyle müzik dinliyorum bir yandan hiç tanımadığım birine seni anlatıp ağlıyordum bir kızıl goncaya benzer dudağın başladı elyli.
hıhı senin şu bana daha aşkımızın filizlendiğinde attığın şarkı.
bazı şarkıları seni özlediğimde daha çok dinliyorum. bunu dinleyemezdim ama.
ama en çok eklemedir koca konağı.
gerçekten gecenin bir vakti kim ders çalışmaktan sıkılıp sevgilisine şarkı söyler ki hem de bu türküyü. yemin ederim senden daha iyi söyleyenin duymadım.
saçımı kestirdim sensiz 3. kestirişim. senin sevdiğin gibiydi hep.
her yazmışımda sana içim kül oluyor. yazmayınca da ölüyor gibi oluyorum. ne olurdu şimdi senin koynunda uyusaydım. tenin tenimden hiç ayrılmadan.
iddiayı da sen kazandın zaten.
2 saattir ara ara ağlıyorum.
neyini sevdim bu kadar?

mamak türküsünü dinliyorum sınıfımda. hani şu ilk defa elimi tutarken senden duyduğum. nasıl bilmezsin dediğin. ben sensiz dinliyorum şimdi. gittim de mamak'a sensizdi ama. belki bir sonbahar bizi mamak'ta buluşturur.

sana çok ama çok sinirliyim. sen olsan benim kimseciklere ihtiyacım olmazdı. senin minicik ilgin bile bana yeterdi. 3 yıl olacak görmediğim ama ne fark eder aynı samimiyeti bulurum sende, senin kollarında, kokunda...

bilirsin rüyalarım çok karmaşıktır.

seninle uyumuş gibi hissettim dün. keşke bir kere bile fırsatımız olabilseydi. başkasıyla uyudum geçenlerde. rüya da kaldığım ikilemi anlatıyordu zaten. bebeğim olmuş ondan. dünya bu ki seninle karşılaşıyoruz, yakınlaşıyoruz. sana diyorum ki seviyor musun beni hala? sonrası yok bu bölümün.
eve gidiyoruz ama bebeğimi aynı binada başka birine bırakmışım. almak için merdivenlerden çıkıyorum. bazı yerler geniş bazıları daracık minnacık. geçmek için çok çaba sarf ediyorum. alıyorum bebeği, eve geliyorum. diyorsun ki senin mi evlat edindim vs geveliyorum.

ben en çok bundan korkuyorum bir gün gelirsin başkasının elini tutarken ben diye. bırakamam o eli, mecburiyetlerim olursa. ömrümce sen kadar kimseyi sevemeyeceğimi kabullendim ben. demeseydin ki bekleme beni hiç yolum şaşmazdı senden de. kalbim paramparça oldu kollarım gibi. deniyorum seni daha az sevebilmeyi. başkasının evinde bile seni düşünerek sigara içmemeyi. keşke onun yerinde sen olsaydını düşünmemeyi deniyorum.

birileri şu hikayeyi anlatsa bana mabadımla gülerdim. kimse vazgeçilmez değildir geçer derdim. 2 sene oldu be! azaldı eskisi gibi ağlamıyorum artık, olur olmadık mesajlar atmak sana ulaşmak için farklı yollar denemiyorum.

psikologum hangisi daha iyi eş olur ikilemini anlatıyor dedi. cevap çok net gelsen biliyorsun leylim. sayfalarca düşün ki o bunu okuyor entrysi okuyorum bir haber gelir senden bana belki diye. yok! yaşamama da ölmeme de izin vermiyorsun ki!

yıllar sonra ilk defa kazağını aldım yatağıma. üniversitede o olmadan yanımda uyumazdım. yıkanmadı hiç, kokun hala üstüne gelir bana. kazağın bile evim benim.

ah sevgilim,
herkes o kadar çok konuşuyor ki kimselerin seni dinlemeye vakti yok. benim dilim kalbim aklım bütün varlığım seninle dolu. şimdi uçaktan yeni inmiş olmalısın eve doğru gidiyorsun. geldiğin ev, yuvan ben olayım isterdim. çok sevindim sınav için, güzel geçmiş. bu sevinç mezar başında sevinmek gibi sensizken. hayatımın her şeyini sana anlatamıyor olmak beni çok yaralıyor.

goncaydım sana açıldım. aralık bıraktım sinemi...