anominsi yazar profili

ilkel iç güdümüzden olsa gerek, güç gerektiren işleri yapan erkekler, o işi yaparken izlemek hoşuma gidiyor. mesela bu bir örnek. bir erkek -sevdiğim bey- spor yapsın, saatlerce izleyebilirim :d askeri üniforma ya da benzeri mesleklerin çekici gelme sebebi de temel olarak o ilkel içgüdü bence. güç, kuvvet ve koruma gösterisi, tertip düzen ve disiplinli olması da söz konusu tabi ki.
para, statü gibi şeyler de "güç" içgüdüsünün modern hali olabilir. bu konuda bilirkişi değilim, sadece sesli düşünüyorum :>

(bkz: yedi numara)
(bkz: şahsiyet)

okurken kitap o kadar yorucu gelmişti ki bana. cümleler sürekli kopuk, duraksamalı... yani o distopik havayı dibine kadar hissettirdi bana. akıcı bir şekilde, takılmadan okuyabilene helal olsun. ben yapamadım. mola vere vere okudum. ilginç bi kitap. dizi olduğunu sonradan görmüştüm, blu tv bedava sürecimi bu dizide kullanmıştım, iyi ki kullanmışım, dizisi de çok iyiydi. ama kitap... gerçek bir distopik, okuduklarım arasında beni en çok yoran kitap bu kitaptı.

bazı kesimler "istanbul sözleşmesine" bağlıyor, bazıları protestolara... borsayı bilen bilir, önceden sinyallerini verir. borsa sistematik, ilginç bir şekilde. türkiye genel olarak güven kaybediyor, yatırımcılar çekiliyor. bunun borsa yansımasını falan çözemedim henüz, ekonomist değilim, kendi öğrenmeye çalışan sıradan bir vatandaşım.
ama şu kesin ki insanlara maske gösteriyorlar, "dolar onlar yüzünden yükseldi" demek istiyorlar. kimse de sorgulamıyor.
sinirlendim, sakin kalmaya çalışıyorum :(