biz 90’cıların yaşadığı keyif.
90’larda trabzon’da (bkz:
maraş caddesi)’de büyük bir kasetçi vardı. camları dev boyutta kaset fotoğrafı ile doluydu. bir şarkıcı yeni kaset çıkardığında, o kasetçide günlerce o kasetten şarkılar çalardı.
bir kaset kaç liraydı hatırlamıyorum ama benim kaset için ayırdığım bir bütçem vardı. her ay bir kaset alacak kadar.
sevdiğim bir şarkıcı yeni çıkan kaset çıkardığında hemen o kasetçiye giderdim. kaseti alırdım ambalajını açardım. eve gidesiye tüm şarkıların sözlerini okurdum. sonra eve gidince kasedi teybe koyar günlerce o kasedi dinlerdim. bazı şarkıları tekrar tekrar dinlemekten bazen kasedi bozardım.
kasedi alıp eve gittiğim ilk günkü keyif varya bence o keyif bambaşka bir şeydi.
az önce (bkz:
sezen aksu)’nun (bkz:
paşa gönül şarkıları) albümünü dinlemeye başladım. vallahi de 90’lardaki o keyfi hissettim.
yaşamak güzel şey hele güzel şarkılar dinlemek varken.
devamını gör...