köylü yazardan ironiler yazar profili

köyde müstakil evde oturuyorum şehirde apartmanda.
bence insan gençken apartmanda oturup yaşlıyken/emekliyken müstakil evde oturursa, bi de bir kaç metrekare bahçesi bir iki tavuğu varsa ver elini emekliye event.

ilkokulda sağ dizimi kırmıştım, gözlerim astigmatlı miyop, sağımı solumu hiç öğrenemedim.

hasan usta kebap ankara
adana lezzetini çukurambar’a getiren restoran. çay ve kahve ikramları personeli sıcak, mekan ferah. ben lahmacun yedim, tavsiye ederim.

senkronisite.

günaydın sözlük.
bugün (bkz: yusufcuk günü). sıkıntıların dönüşme günü. güne gülsuyu ile başlayın, sevmediğiniz işleri özellikle temizlik işlerini yapmayın. yapmaktan keyif aldığınız şeyleri yapın, mesela pasta yapın konuya komşuya dağıtın.
umutlarınıza odaklanın ve sanki olmuş gibi takılın.
en kötüye düşünüp aklınca bizi hayal kırıklığından koruyan beyninizi kandırın. beyin, erkek gibidir ona söylenene inanır. ona güzel şeyler deyin ona inansın ve hormonlara güzel direktiler versin.
çok güzel bir gün olsun, amin ecmain.


görsel geçen yaz (bkz: kral havuzu)’nda çektiğim bir yusufcuk.
ankara civarında olanlar, için güzel bir haftasonu rotası.

24 haziran günü (bkz: yusufcuk) böceğinin güzelliğine kavuştuğu dönüşümün günü. kıymetli saatleri; 18:01-19:01 saatleri arasındaki saat.
bu günü özellikle o saat dilimini bizi yoran sıkıntılardan kurtulmaya ve dönüşmek istediğimiz güzelliklere odaklanmaya niyet etmeliyiz.
ben edecem valla, annnemi bile ikna ettim.
inanmak, din ve mistik ayırmaksızın, bir tür psikolojik ihtiyaç. bunu ben kendim için düşünüyordum geçenlerde (bkz: kürşat demirci)’yi dinledim ve adamın aynı şeyi söylediğini duydum.
yusufcuk günü sıkıntıların güzelliklere dönüşme günü olduğunu düşünüp ona iman etmek ve sonra umutlanmak tıpkı yusufcuk böceğinin sudan kanatlı şekilde çıkması gibi bir şey değilmi.
(bkz: her şey çok güzel olacak)

(bkz: tevafuk) kelimesinin (bkz: carl gustav jung) dilinden çıkmış hali.
kelimenin orijinal hali (bkz: synchronicity).
bugün (bkz: yusufcuk günü). bu tür takvimlerle ilgilenen hem arkadaşım hem ortağım olan kadın sayesinde bende bu günü hatırladım.
bu sabah her zamanki gibi ingilizce çalışırken (bkz: cousteau)’nun dalma ile ilgili ıt’s liberation of your life sözü ile karşılaştım. dalma için; bu senin ağırlığından kurtulmandır minvalinde sözü için chatgpt bu bir tür özgüşme yüklerden kurtulma anlamına geliyor deyince, ben de dün akşam böyle şeyler düşünüyordum ve sabah karşıma bu söz çıktı, dedim. işte tam olarak bu senkronisite.
kişinin aklında olan şeylerle ilgili evrenin ya da dünyanın ona mesaj yollaması gibi bir şey.
güzel şeyler düşünelim, evren ya da dünya bize güzel şeyler göstersin.

itinayla asansör fotisi çekilir.

ankara’nın bağları da büklüm büklüm yolları.

freud’a göre böle.

ösym sınav salonuna kimlik ve giriş belgesi dışında bir şey sokmuyor.

şahsen bende böyle girdiğim sınavda yanımda biri olsun isterim.

eşek kadar çocuklara yapılan muameleye gelince o anne babalar bunu spor olarak yapıyor. iki gündür veli gözlemliyorum, herkes katlanır sandalyelerini, sehpalarını, çaylarını hatta kankalarını alıp gelmiş.

sanırım yurdum ana babası evladının çevresinde eğlenmeyi seviyor.
bana saçma geliyor ama sanırım ben marjinalim.
neyse dil sınavına gireceklere başarılar.

iki ay önce hayatıma soktuğum şey. aslında insana kendini iyi hissettiriyor ama bir üstteki tanımı okuyunca hayatımdan çıkarmaya karar verdim. sağlığım güzelliğimden daha kıymetli.
hemen kendime bir tahta tırnak ittirici alayım.

gözlerin çok güzel, hep bana baksana.
hem güzel söz, hemde bağlıyor, multi fonksiyonel söz.

günaydın sözlük;
günlerden ikinci sınav günü, biraz kuran okuyup biraz felsefe okuyup biraz telefonda dedikodu yapıp arada yürüyüş yapıp takılmayı umuyorum.
tam bir köylü mozaiği yapacağım yani.
sınavcılara kolaylıklar güzellikler diliyorum.

ilkeli kız, şahsen direncini takdir ettim. küpesiz girmem abi dedi, diyemez mi, onun sınavı onun protestosu.

başörtülü biri olarak, bize küpe aramasının nasıl olduğunu anlatayım; memurlar elleriyle kulağı, memesini ezecek şekilde iyice yokluyor, tıpkı hava alanlarında sütyen demirlerini yoklar gibi.

ben kendi adıma bu kadar ellenmeye tilt oluyorum. bu işlere daha mekanik çözümler bulunmalı.

neyse ya benim mantığım toplu mantık kurallarını olduğu gibi kabule inanmıyor. niye bunlara itaat etmek zorundayız, bu önlemler ciddi kopye olaylarından sonra alınmaya başlamadı mı, kopyeciler başka yöntem bulamaz mı?

ayakkabı içine niye bakılmıyor mesela, girdiğim yds’de araba anahtarımı almayan memurdan dolayı anahtarı okulun kapısının yanına bıraktım tekrar girdim, memur bana baktı ve inşallah ayakkabının içine koymamışındır dedi, bir an gidip anahtarı ayakkabımın içine koyayım dedim sonra tırstım.

#3622269 tanımdaki gibiydim.
zorunlu alanlardaki zorbaların olduğu yerler dışında maske takmadım. işimi yapabilmek ve şehirler arası yolculuk yapmak tiyatro sinema avm gezebilmek için aşı oldum.
tek özlediğim şey karantinadaki hastalık paranoyası insanların beni gözlerinde koyduğu yer olabilir. bazıları deli gibi görüyordu, bazıları çılgın gibi. sanırım o dönem başkalarının gözünde marjinal görünen köylüyü özlemiş olabilirim. hani ben marjinaldim.

kızımın sınavı çıkışında trafiğin tıkanmasına sebep olan, kaldırıma park eden araç sahipleri.
uçak iner inmez koridora dolan yolcular gibiydiler.
ters park etmiş arabalar, yoldakilere aldırmadan, yola daldılar. her yola dalan araba yüzünden trafik on dakika durdu. polise buna engel olun dedim, herkes evine gitmek istiyor dedi.
polis bence sırf sınav sonrası stres olmasın diye o şımariklara müdahale etmedi, ona kızmadım ama o şımarık şöförlere çok kızdım.

yavru kuş, sen 23 mü oldun? yeni yaşın sana güzellikler getirsin.
tanım, renklirüyalaroteli güzelliğine gelsin.

20 sene önce içinde olduğum çete.
sonra emekli oldum, şimdi ev cami yapıyorum.