ayumi yazar profili

anıları unutursan o insanı da unutmuş olursun. duyguları ateşleyen yaşanmışlıktır çünkü. daha güzel anılara sahip olursanız onun anıları o kadar da özel görünmeyecektir size.

bir yerden sonra etiketiniz bu oluyor ve bu etikete sahip insanlardan beklentileri oluyor başka insanların. üzülmek size layık görülmüyor sadece güldürmek sadece bu. öyle ki siz bununla yaşamayı kabul edip alışmaya çalışıyorsunuz. bir yerden sonra soytarı gibi hissediyor insan.
kötü bir şey değil ama kendi kendine eğlenen insanlar her zamanki gibi kârda.

şimdi bile ailem izliyor bıktım yemin ederim. bir bitmedi.

bazen söyleyecek mecalin yoktur, bazen sadece canın istemez, bazen de söylesen bile anlaşılmayacağından, bazen de çaresiz bir kabulleniştir bu peki.

benim sadece vir ilişkim oldu o da 1 hafta sürdü cidden ikimizde geçimsiz insanlar değildik ama duygularımızın bu ilişkiyi uzatacak kadar olmadığı kararına vardık. açıkçası ben öyle düşünüyordum ve bir şekilde onu da ikna ettim. böylece ayrıldık ama ayrılınca ek bir şey daha yapmam gerekiyormuş gibi hissedip engelledim. acaba engellemek gereksiz miydi ve evet gereksizdi ama ne bileyim daha önce kimse ile olup kimseden ayrılmamıştım. neyse benim için o zamanlar bile doğru düzgün bir şey ifade etmiyordu şimdi ise "sevgilim olmuştu benim" diyince aklıma geliyor ve özlediğim hareketi gibi bir şeyi de yok. gereksiz bir ilişkiydi ama kendimi de çok suçlayamıyorum çünkü o sıralar çok yalnızdım ve biri bana beni sevdiğini söyleyince o cümleye tutunmuştum. sahi nasıl bir insandı ki o? hiç vurgulayacak özelliği yok aklımda.

arkadaşlarım ile mesajlaşmak için indirmiştim ama bir yararını görmedim uygulamanın. yararı olmayan bir şeydi bende sildim. eksikliğini hissetmiyorum bu başlığı görünce sildiğimi hatırladım.

gerginliğe asla gelemediğimden ve arabuluculuğu kendime görev edindiğimden hep bana kalır. genellikle her iki tarafın da ilgisini çekecek şeyler söylüyorum ki bu sefer oklar bana dönmesin.
böyle yaparak aynı yolda birleştirip veda ettiğim insan sayısı o kadar çok ki.

gökyüzü beni o zaman büyülemişti resmen.

acırım şahsen hiç mi övünecek şeyi yok da gelip doğduğu ay ile övünüyor. elinde olsa hak veririm de değil.

mala anlatacak bir şeyimiz yok. ne de olsa mal anlayacak hali yok ya.

geçmişte yaşayan insanların sürekli olarak yaptığı şeydir.

gözümün şeklini beğenmişti biri. öyle bana dik dik baksana sorun etmem demişti. ayda yılda bir övgü aldığım için baya utanmıştım.

çok biriktirmiştir. durumları iyi değildir ama ben öyle insanlardan uzak durma taraftarıyım.

eğer benim için çok değerli biriyse katlanırım değilse varsın gitsin yoluna. biriktirmiş insanlarla arkadaşlık kuran insanda iyice dolar.
ben zaten yeterince doluyum başkasıyla uğraşamayacağım cidden.

bazı şeyleri anlamakta geri saf zihniyetim mi bilmiyorum ama ben bir yanlışlık göremedim.

telefonla uğraşmadığımız sıralarda uçak moduna almak şarj tüketimini azaltır.

sözlüğü hala çözemedim ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok sadece başlıklara girip tanım yazıyorum. işim mantığını çözemedim yine sanırım.

günaydın sözlük. yine hiç ait hissetmediğim bir yerde ait hissetmediğim insanlarla yeni bir güne başlıyorum. hava çok bulanık ve ister istemez melankolik hissettiriyor.

konuşmak istediğim arkadaşlarım var ama konuşacak mecalim yok. bugün dünyayı görmezden gelmeyi düşünüyorum çünkü dünyayı görmezden gelirsem kendimle mutlu olabilirim.

bayram telaşı hiç yok gibi değerler yitiriliyormuş gibi.
bebek kardeşime bakmak beni mutlu ediyor şuan. sabah yatağıma gelip yüzüme küçük elini çarpıp uyandırdı şu yavrucak.

iyi bir gün gibi görünmüyor ama kötü gibi de görünmüyor.

herkese iyi günler

çok karışık işler... ilk önce bir kendine bak, kendinle barış, kendini sev sonra git ruh eşini bul. onu sevmeyi öğren, ona sevmeyi öğret sonra onu hiç kaybetmemek üzere kazan...
ah tabi onun zaten sizin yakınında olma ihtimali de var. onu çoktan bulup kaybetmiş olma ihtimaliniz de var...
nerden bakarsan bak çok yorucu ve zor bir durum. herkesin bir ruh eşi olduğuna inanıyorum ama dediğim gibi bulunması zor bu yüzden nadir. ben kendiminkini bulmuş da olabilirim kendimden uzaklaştırmış da olabilirim. çok yorucu çook.

perilere inanırdım... periler kadar güzel şeyler varken ben neden insan oldum diye kuzenime şikayet ederdim o da beni hiç uyarmadı salak saçmalama falan demedi 8 yaşıma kadar da inanmaya devam ettim. okulda birine peri gibisin demiştim o da bana perilerin olmadığını söylemişti. travmatikti ama o gün biraz daha büyümüş hissetmiştim.

durakta otobüs bekliyorum.