beyaz orangutan - öne çıkan tanımları (1. sayfa)
1.
titane
yönetmenin ilk filmi olan raw'u izleyen, bu filmin neden kötü olduğunu anlar. üstelik bu filme altın palmiye vermek akıl tutulmasıdır. diyecek bir şey bulamıyorum. şayet drive my car varken akademiyi de alırsa dükkanı kapatıp gidelim.
devamını gör...
2.
kulüp
zamanında kendisini öven entry girdik. gayet hoş güzeldi. 2. kısmın da aynı kalitede geçmesini isterdim ama sırf 6-7 eylülü çekmek için çekmişler yani. koskoca kanalların yapamadığını şu kanal yapmış yerinde tespitleri var. sevilecek yeri sevip yerilecek yeri gömmüş tebrik ederim arkadaşları.inceleme
biz türkler... biz türkler bir işi de cozurtturmadan bitirelim.
biz türkler... biz türkler bir işi de cozurtturmadan bitirelim.
devamını gör...
3.
saraya kılınan namazlar
nihat genç'in pankuş yayınları tarafından yayımlanan yeni kitabıdır. tanıtım yazısı da şöyle:
"dün de bugün de cemaat ve tarikatlar, devlete ‘çakalın leşe baktığı haz ve hırsla’ yaklaşıyorlar. yani üretmeden, çalışmadan, meslek sahibi olmadan, sadece kalabalığına güvenerek ve devleti tehdit ederek devletten yurt, ev, kasaba, köy, yayla, vakıf kopartıp, vakıf gelirleriyle geleni gideni ve müritlerini ağırlayıp mürit çoğaltmak… on yüzyıldan beri değişen hiçbir şey yok!
aynı boş beleş, miskin kitleler, hâlen devletin arazilerinde, bakanlıklarında aynı anlayışla iskân edilmekte, vakıflar verilmekte. hiçbir iş yapmayan, yapamayan bu kitleler, sırf oy getirsinler diye ev, iş, mesken sahibi yapılmakta. din ve ahlak adına dini, ahlakı ‘söğüşlüyorlar’, milleti ve hazineyi inek gibi sağıyorlar ve sorarsan hepsini allah adına yapıyorlar ve sorarsan bu hırsızlık değil ‘nurlanmak’mış. üç yaşındaki on binlerce şehit çocuğun paralarını yiyen bunlar, yetimlerin rızkını yiyen bunlar, sosyal devletin uzanması gereken aç, yoksul kitlelerin son kuruşunu yiyen bunlar…“şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır” diye minicik çocukları suistimal edip ellerine şeyhin fotoğrafını vererek “tuvalette bile şeyhin fotoğrafını gözünüzün önüne getireceksiniz” (rabıta) diyen bunlardır. artık iktidarları var, ekranları var, çoktandır şeyhler bir milyon dolarlık ciplere biniyor, artık şeyhlerin elini öpen müritler bakanlık yapıyor.
bu tarikatlara ‘sivil kurum’ diyen dünyada tek güruh da ‘liberallerdir’. ülkemizin gerici liberallerinin otuz uzun yıldır yazdıklarına bakınız; işsizliği, tazminatları, sosyal hakları, geçim derdini, sendikal hakları dert edinen “tek bir yazı” yazmadılar. neoliberalizm ülkemizde parlak bir çağ yaşadı, otuz uzun yıl ekranlara ve manşetlere kurulup ‘etnik’, ‘mezhep’, ‘kozmik oda’, ‘askerî vesayet’ deyip durdu ve biri fetö’yle ikincisi pkk’yla iki büyük iç savaş başlattılar.
oysa siyasetin gerçeği anayasa’dır, hukuktur, seçimdir, halktır, yurttaşlıktır, yasa önünde eşitliktir!"
"dün de bugün de cemaat ve tarikatlar, devlete ‘çakalın leşe baktığı haz ve hırsla’ yaklaşıyorlar. yani üretmeden, çalışmadan, meslek sahibi olmadan, sadece kalabalığına güvenerek ve devleti tehdit ederek devletten yurt, ev, kasaba, köy, yayla, vakıf kopartıp, vakıf gelirleriyle geleni gideni ve müritlerini ağırlayıp mürit çoğaltmak… on yüzyıldan beri değişen hiçbir şey yok!
aynı boş beleş, miskin kitleler, hâlen devletin arazilerinde, bakanlıklarında aynı anlayışla iskân edilmekte, vakıflar verilmekte. hiçbir iş yapmayan, yapamayan bu kitleler, sırf oy getirsinler diye ev, iş, mesken sahibi yapılmakta. din ve ahlak adına dini, ahlakı ‘söğüşlüyorlar’, milleti ve hazineyi inek gibi sağıyorlar ve sorarsan hepsini allah adına yapıyorlar ve sorarsan bu hırsızlık değil ‘nurlanmak’mış. üç yaşındaki on binlerce şehit çocuğun paralarını yiyen bunlar, yetimlerin rızkını yiyen bunlar, sosyal devletin uzanması gereken aç, yoksul kitlelerin son kuruşunu yiyen bunlar…“şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır” diye minicik çocukları suistimal edip ellerine şeyhin fotoğrafını vererek “tuvalette bile şeyhin fotoğrafını gözünüzün önüne getireceksiniz” (rabıta) diyen bunlardır. artık iktidarları var, ekranları var, çoktandır şeyhler bir milyon dolarlık ciplere biniyor, artık şeyhlerin elini öpen müritler bakanlık yapıyor.
bu tarikatlara ‘sivil kurum’ diyen dünyada tek güruh da ‘liberallerdir’. ülkemizin gerici liberallerinin otuz uzun yıldır yazdıklarına bakınız; işsizliği, tazminatları, sosyal hakları, geçim derdini, sendikal hakları dert edinen “tek bir yazı” yazmadılar. neoliberalizm ülkemizde parlak bir çağ yaşadı, otuz uzun yıl ekranlara ve manşetlere kurulup ‘etnik’, ‘mezhep’, ‘kozmik oda’, ‘askerî vesayet’ deyip durdu ve biri fetö’yle ikincisi pkk’yla iki büyük iç savaş başlattılar.
oysa siyasetin gerçeği anayasa’dır, hukuktur, seçimdir, halktır, yurttaşlıktır, yasa önünde eşitliktir!"
devamını gör...
4.
kulüp
evvela sanat ekibinin önünde eğilmekle kalmıyor, secde ediyorum efendim. kostüm, mekan, makyaj, aksesuar; kusursuz. oyunculukta göze batan birini görmedim aksine herkes doğal ve sıradan oynuyor (olması gerektiği gibi), teatral bir oyunculuk yok; fevkalade. müzik seçimleri yine konuya uygun. "hava nagila" halihazırda tüm dünya yahudilerinin (yani mezhep fark etmeden) ortak müziği. harikulade eğlenceli ve güzel. birkaç kez işittiğimiz ve kuvvetle muhtemel duyan herkesi etkileyen diğer parça ise "yo era ninya". ben janet ve jak esim'den dinlemeye alışkınım, onlarla sevdim ama mine geçili bitmez'den duymak da hiç fena değildi. sözleri itibariyle özellikle matilda'nın geçmişine uyumu da gözlerden kaçmıyor tabi ki. ekstra: fırat tanış... inanılmaz.
beni diziyi izlemeye iten ve dizide özellikle takip ettiğim konu aşk, entrika, müzikal ya da gerilim türü değildi; bizzat sefarad kültürünün nasıl işlendiğini merak etmemdi. sezon sonu itibariyle diyebilirim ki, bugüne kadar gerek türk sineması gerek dizi sektöründe daha önce hiç bu kadar yalın bir yahudi ve yahudi kültürü anlatımı görmemiştim, yahudiler ilk defa karikatürize edilmeden yansıtılmış. evin giriş kapısında mezuzayı öperek içeri girmekten, yahudilerin şarap tüketimine, sofradaki challah ekmeğinden shabbat gününe, ladino'nun doğru telaffuzundan en önemlisi bu kültürün doğru yansıtılabilmesi için türk yahudi toplumu'na danışılmasına kadar her şey olması gerektiği gibi, doğru ve hatasız bir biçimde anlatılmış. dizinin ikinci sezonu 6-7 eylül'e denk getirilir mi bilemem ama dizide olsun isterim. tabi hikayeyi sert bir şekilde etkileyecektir çünkü utanç verici ve dehşet bir pogrom.
velhasıl dizinin ilk sezonunu beğendim. öyle konuyu saptırmadan, her şeyi dozunda ve estetik ölçüler dahilinde vermişler. ikinci sezonunu da merakla bekliyorum.
beni diziyi izlemeye iten ve dizide özellikle takip ettiğim konu aşk, entrika, müzikal ya da gerilim türü değildi; bizzat sefarad kültürünün nasıl işlendiğini merak etmemdi. sezon sonu itibariyle diyebilirim ki, bugüne kadar gerek türk sineması gerek dizi sektöründe daha önce hiç bu kadar yalın bir yahudi ve yahudi kültürü anlatımı görmemiştim, yahudiler ilk defa karikatürize edilmeden yansıtılmış. evin giriş kapısında mezuzayı öperek içeri girmekten, yahudilerin şarap tüketimine, sofradaki challah ekmeğinden shabbat gününe, ladino'nun doğru telaffuzundan en önemlisi bu kültürün doğru yansıtılabilmesi için türk yahudi toplumu'na danışılmasına kadar her şey olması gerektiği gibi, doğru ve hatasız bir biçimde anlatılmış. dizinin ikinci sezonu 6-7 eylül'e denk getirilir mi bilemem ama dizide olsun isterim. tabi hikayeyi sert bir şekilde etkileyecektir çünkü utanç verici ve dehşet bir pogrom.
velhasıl dizinin ilk sezonunu beğendim. öyle konuyu saptırmadan, her şeyi dozunda ve estetik ölçüler dahilinde vermişler. ikinci sezonunu da merakla bekliyorum.
devamını gör...