dahlvier yazar profili

yazarların favori rock ve metal ballad'ları başlığını açmıştım geçen gün ve oraya koyduğum 50 üzeri ballad'ın çoğunun başlığı açılmışsa da henüz açılmamışlarının başlıklarını açayım dedim, fakat hepsini üst üste açmayacağım; kalanların yarısından fazlasının başlığını açmış oluyorum bununla birlikte galiba ve 1-2 gün sonra falan tamamlayabileceğimi tahmin ediyorum.

labyrinth [tam doğru yazılışıyla labÿrinth], güzel bir italyan progressive power metal topluluğudur ve hala da aktifler onca seneye rağmen. geçenlerde çıkan albümleri de gayet iyiydi hatta. topluluğun 2010 tarihli, 7. albümü return to heaven denied pt. ıı - "a midnight autumn's dream"'da yer alan bu ballad'a ne demeli? bence nefis denebilir. bu grupla öyle büyük bir hikayem yok, ki kendileriyle öyle çok erken de tanıştığım söylenemez. gene de 20 sene falan olmuştur tahminen. gene de müzik zevkim tamamen şekillendikten sonra tanıdım bu grubu ve cidden sevdim.

işte o şahane ballad:

yazarların favori rock ve metal ballad'ları başlığını açmıştım geçen gün ve oraya koyduğum 50 üzeri ballad'ın çoğunun başlığı açılmışsa da henüz açılmamışlarının başlıklarını açayım dedim, fakat hepsini üst üste açmayacağım; kalanların yarısını açmış (belki geçmiş) oluyorum bununla birlikte ve 1-2 gün sonra falan tamamlayabileceğimi tahmin ediyorum.

italyan power metal grubu vision divine'ın aynı adlı ilk albümünden daha önceden the miracle ve forgotten worlds şarkılarının başlıklarını açmıştım. başka da açmışsam şu anda aklımda değil. bu albümle çıktığı sene 1999'da olmasa da 2000'lerin başlarında tanışmıştım, belki de hemen başında falan. rhapsody of fire'ın (o zamanki adı rhapsody idi) mükemmel ve benim 1 numaram olan vokalisti fabio lione'nin vokallerini üstlendiği bir albümü kaçıramazdım elbette. haha.

işte bu da ilk vision divine albümünün son parçası. mistik ve biraz hazin bir ballad ve çok güzel. yani çeyrek asırdır falan en sevdiğim ballad'lardan biridir. girişinden bile dinleyiciyi esir alan bir eser.

bugünkü yürüyüşümden.

harflerin bazılarıyla oynayınca kafir mi oluyoruz yani diye düşündürtür. düşündürtmez de maksat zırvalamak. *

zamanında birçoğumuzu güldüren şeylerden biridir ve hala espri malzemesi olmaktadır.

falcıların filan çok kullandığı söylenen zaman dilimi.

the offspring'i saymazsak kulağıma hoş gelebilen tek punk grubu, dinlediklerim arasından.

kendisine "anan kim skywalker?" dendiği rivayet edilmektedir.

yani şu alttaki videodaki gibi mesela. yani işte benzeri...

yazarların favori rock ve metal ballad'ları başlığını açmıştım geçen gün ve oraya koyduğum 50 üzeri ballad'ın çoğunun başlığı açılmışsa da henüz açılmamışlarının başlıklarını açayım dedim, fakat hepsini üst üste açmayacağım; birkaç güne tamamlarım diye tahmin ediyorum.

birleşik krallık orijinli neo-prog grubu pallas'ın 2005 tarihli the dreams of men albümünün çok güzel açılış şarkısıdır. progressive rock türüyle 90'ların erken zamanlarında abimin aldığı jethro tull albümleri ve kendim çıktığı dönemde kasetini aldığım pink floyd - the division bell albümüyle tanışsam da ve 90'ların daha ilerilerinde, lisedeyken neo-prog'un en bilinen grubu marillion'la da tanışsam da aslında bu türde derinleşmem pallas'ın bu albümünün çıktığı seneye gider, yani 2005'e. manyak gibi prog rock keşiflerine çıkmaya başlamıştım bu senede ve işte bulduğum mücevherlerden biri de başlığın konusu olan şarkının sahibi pallas grubu olmuştu. neredeyse 10 dakikalık bir süreye sahip bu açılış şarkısı ve ilgimi ilk dakikasından son dakikasına kadar celbedebilme başarısına sahip.

yazarların favori rock ve metal ballad'ları başlığını açmıştım geçen gün ve oraya koyduğum 50 üzeri ballad'ın çoğunun başlığı açılmışsa da henüz açılmamışlarının başlıklarını açayım dedim, fakat hepsini üst üste açmayacağım; birkaç güne tamamlarım diye tahmin ediyorum.

hollandalı multi-enstrümantalist arjen anthony lucassen liderliğindeki progressive rock/metal grubu ayreon'un herhalde en çok ses getiren albümü olan 2004 tarihli the human equation'ın ilk cd'sinde yer alan şahaneler ötesi ballad. beni anormal etkileyen bir parçadır ve bu çift cd'lik albümdeki net favorimdir. girişindeki mistiklik olsun, vokalistlerden birinden diğerine geçiş olsun, sonra başlarda vokallerin girişiyle belirli dozda hazin bir hava yaratan nostaljik atmosferinden belli oranda sıyrılınıp daha pozitif bir havanın parçaya hakim olması olsun; ve başlara dönülüşü olsun ... cidden muazzam bir eser bence. genel tabirle prog rock diyebiliriz türüne, ama senfonik prog ve neo-prog karışımı gibi bir tarzı olduğunu da söyleyebiliriz şarkının kanımca. dinleyin ve duygulanın derim.

tanımlarıma favori bırakıp duran çaylakları gözlemleme şeklim:

yazarların favori rock ve metal ballad'ları başlığını açmıştım geçen gün ve oraya koyduğum 50 üzeri ballad'ın çoğunun başlığı açılmışsa da henüz açılmamışlarının başlıklarını açayım dedim, fakat hepsini üst üste açmayacağım; birkaç güne tamamlarım diye tahmin ediyorum.

metal alemlerindeki bilinirlik seviyesi pek de fena olmayan ispanyol power metal grubu dark moor'un en sevdiğim albümü olan, 2005 tarihli beyond the sea'de yer alan pek güzel ballad'dır. gustavo adolfo becquer adlı ispanyol şairin hikayesi baz alınarak sözleri yazılmış. vokalist alfred romero'yu hakikaten çok beğeniyorum. power metal denince birbirinden ayırt etmenin zor olduğu birçok vokalist akla geliyor, ama romero'nun kesinlikle kendisine has bir tınısı var bence ve nerede duysam bu alfredo derim. gerçi dark moor, son iki albümüyle hayatımda gördüğün en büyük müzikal kepazeleşmelerden birine imza atarak beni büyük hayal kırıklığına uğrattı, lakin gene de adamlara geride bıraktıkları bu gibi nefis şarkı ve albümler için teşekkür ederim.

normal sözlük ailesi, topa kafa atarken kafası atan agresif forvet'siz olur mu; diye devam eder.

işte o yüzden bir aile olamıyoruz arkadaşlar. çünkü bu nick'e sahip bir yazar yok aramızda.

herkes gibi zamanında ben de "trend yol" olarak okuyordum.

sonra birinin "trendy ol" anlamına geldiğini yazdığını görünce, "lan acaba mı!?" dedim.

demin bir google'dan aratınca şu çıktı önüme:


yani, travis'in tr'si, enver'in en'i, defne yoltu'nun da dyol'u ile oluşturulmuş bir admış herhalde.

demek ki o kadar da sır değilmiş aslında, google'dan ulaşılabildiğine göre bu bilgiye. haha.

yani ne olursa olsun güzel isim bence. verilen hizmetin havasını hoş yansıtıyor.

güncelleme: anaa, trollendim galiba. wiki'den bir bakayım dedim de bambaşka isimlerdeki birileri kurmuş firmayı; kurucusu demet mutlu imiş ve emre kurttepeli ile sidar şahin ilk ortakları olmuş. ekşi'deki troll bir entry'yi ekşi referansı vermeden önüme "bilgi" gibi sunan google utansın, ne diyim. ahaaskjdlkajdlkadj.

tr.wikipedia.org/wiki/Trendyol

annie haslam olabilir.

(bkz: trip to the fair)

şimdi efenim, ben prensip kararı aldığımdan kimseye nick altı girmiyorum. matah bir şey yapıyorum demiyorum da sözlüğe geldiğimde nick altları sol frame'e düşüyordu ve dönen kaos ve yer yer cıvık muhabbetler beni irite ettiğinden ben kimseye nick altı girmeyeyim demiştim. yani artık sol frame'e düşmeseler de bu prensibimi değiştirmeyeyim dediydim.

o yüzden böyle bir başlık açayım dedim. elbette hepimiz buradan doğum günü kutlayabiliriz. cıvıklaşmayalım ve birbirimize sataşmayalım ama pıliiz. *

@tantrum biladerimin doğum günüymüş bugün. facebook'ta ekleşik olduğumuzdan görebildim. bro'ma nice mutlu ve sağlıklı seneler dilerim.

nick altlarını takip de etmediğimden çoğunuzun doğum gününden muhtemelen haberim olmayacak. böyle sevdiğim ve doğum günü olduğunu bir şekilde öğrendiğim başka yazarların da doğum günlerini bu başlık altından kutlarım diye düşünüyorum.

açılışı tantrum ile yaptım diyebiliriz. tekrar mutlu yıllar dostum!

geçenlerde rainless parçalarının başlığını açtığım süper progressive metal topluluğu thought chamber'ın yine aynı albümden klip çektikleri bir güzel parça daha. aynı albüm dediğim de işte myst of lyriad adlı yeni çıktı diyebileceğim üçüncü albümleri oluyor. sözde thought chamber başlığını açıp grubu uzun uzun tanıtacaktım ama işte bazen aşırı üşengeç oluyorsam demek... * bana göre cidden çok özel bir topluluk bu ve bunca zaman sonra yeni ve yine kaliteli bir albümle dönmüşler, gelgelelim başlığın konusu olan klibi youtube'a yüklemelerinin üzerinden yarın tam 1 ay geçecek ve sadece 7 beğeni almış, biri de bendendi...

tamam, "açmayın dedeler!" fakat bunlar çok iyi müzisyen dedeler. cidden anlam veremiyorum bazı şeylere artık. zaten yapay zeka abardığı için sanatçılar zor durumlara düşecek diyorduk da bu kadar da olmamalıydı yahu.

standart enstrümanlardan en az anladığım olanı. ha, zaten bateri dışında enstrüman çalmayı öğrenmedim ama dinleyici olarak da bas gitardan çakmıyorum işte pek. klavsenden bile daha fazla anlarım. *

tabii ki zevk alırım ama iyi bas gitar icrası ve sound'undan.

bir örnek bırakıyorum. bir konserde de izleme şerefine nail olduğum randy coven (r.i.p.) bana göre gelmiş geçmiş en iyi basçılardan biridir ve şu şarkıda da kendisinin ne kadar iyi bir stili ve sound'u olduğuna sizin kulaklarınız da şahitlik edebilir.

(bkz: missing you)