dahlvier yazar profili

bazen yaptığım şeydir. her zaman değil ama. burası çokomelli. her zaman öyle başlık açılmaz.

şu da metal müzik:



şu da:



ikisini de aynı görüyorsanız, bir psikiyatriste görünün. *

#1892977; şu tanımda da dediğim gibi, metal müzik çoooooook geniş bir evrendir. yani hangi metal alt türünün hangi alt-alt türü mesela?

metal müzikte distortion gitar ortaktır, geriye kalan her unsur grupların tarzlarına göre seçilir ve müziğe katılır.

distortion gitara bir alerjiniz yoksa, illaki size hitap edebilecek metal grupları vardır. kimisinde klavye gitardan daha baskındır hatta metal gruplarının.

depresif duygular veren metal grupları da vardır, yaşama sevinci verenler de.

kıyamet kopsa ne süper olur felsefesinde olanlar da vardır, insanlık hep aydınlansın ve ilerlesin temalarında albümler çıkartanlar da.

yaşasın kötülük diyenler de vardır, kötülere ölüm diyenler de.

hatta mesela satanizmi yücelten gruplar olduğu gibi, christian metal denen türde müzik yapan, hristiyanlığı/tanrı'yı/isa'yı yücelten metal grupları da vardır.

yani dediğim gibi, uçsuz bucaksız bir müzikal evrenden bahsediyoruz.

tüm o alengirliliğine rağmen gerçek bir yıkım şarkısı: symphony x - iconoclast


ortalarındaki gitar solosu + klavye solosu + davul atraksiyonları beni kendimden geçirtiyor. yerimde duramıyorum oralarında hatta. en çok air guitar, air keyboard ve air-drumming yaptığım parçalardan biridir. 5:00 - 8:00 dakikaları arası akılalmaz epiklikte sahiden.

büyük sempatim olan kulüp, çünkü adı galatasaray gibi g harfiyle başlıyor.

göztepe'ye ise daha fazla sempati duyuyorum, çünkü adı yine g harfiyle başlıyor galatasaray gibi ve bir de sarı kırmızı...

şaka şaka. gençlerbirliği sempatim, yakın dostlarımdan birinin gb'nin alkaralar taraftar grubunun üyesi olmasından geliyor. hayatımda stadyumda izlediğim tek maç da bir gençlerbirliği maçıydı ve alkaralar tribünü kısmındaydım. ankara'da 11 sene yaşadım toplamda. yani işte büyük sempatim olan bir kulüp.

göztepe'ye de sempati duyuyorum ama adının g ile başlaması ve sarı kırmızı renkleri olmasıyla alakalı değil tabii. yani ufaklığımdan beri izmir'e gidip gelirdik ve senelerdir her yıl 4-5 ayımı burada geçiriyorum. yani göztepe sempatim de oradan geliyor da konu göztepe değil...

belki insanlara şaşırtıcı gelebilir ama hamsilere gelmeyebilir... şey, yani trabzonspor'a da sempatim var lan benim. bunun bir sebebi yok aslında. yani nedense bana her zaman cool gelmiştir trabzonspor da.

ancak tabii ki galatasaraylı olduğum için bugün gençlerbirliği'nin trabzonspor'u mağlup etmesine sevindim. yani şampiyonluk yolundaki rakiplerimizden sonuçta trabzonspor da...

cin fikirli olmak demektir.

kaçanlardan. özellikle kel olduktan sonra kafama şıp şıp su damlamasına katlanamıyorum. ahaha. ben evde iken istediği gibi yağabilir ama. kuraklık olmasın sonuçta.

kapalı havaları severim ama yağmurda ıslanmayı hiç sevmem.

öncelikle, en geç 17. yüzyıla giden geleneksel bir ingiliz şarkısıdır.



kuzey irlandalı müzisyen gary moore'un pek sevdiğim bir şarkısıdır da.



nightwish cover'ı da güzeldir. zaten moore'un orijinal versiyonu da nordik ülkelerde esas liste başarılarını yakalamıştır. nordik folk havası veriyor parça zaten.



led zeppelin'in de hoş bir parçasının ismidir aynı zamanda.



aynı adda başka parçalar da varmış da hepsini de eklemeyeyim dedim. haha.

benim favorim, gary moore'un bu addaki şarkısı.

maalesef 74 yaşında hayatını kaybetmiştir. r.i.p.

elbette eskisi kadar sık olmasa da hala global sayfalarda falan denk geliyorum yusuf dikeç'in içinde yer aldığı görsellere. son birkaç günde 2 kere denk geldim mesela. aşağıdakine daha bugün denk geldim. geçenlerde de avrupa şampiyonu olmuş galiba kendisi ve bittabi haber oldu bu yabancı sitelerde de. tebrikler diyelim. bu tespitimin arkasındayım. kendisi dünyada inanılmaz popüler hakikaten.

isveçli power metal grubu nocturnal rites'ın 2002 çıkışlı shadowland albümünün kapanış parçasıdır. bu grupla 90'ların sonlarında, the sacred talisman albümleriyle tanışmıştım. yani üniversiteye başladığımda ankara'da almıştım bu albümü. sonra grup afterlife'ı çıkardı 2000'de ve vokalistleriyle birlikte tarzları da bambaşkaydı artık ama bu albüme de bayılmıştım ben. 2002'de çıkan shadowland'e geldiğimizde ise... bu albümdeki ilk iki parçayla birlikte başlığın konusu olan kapanış şarkısını müthiş güzel buluyorum. albümün geri kalanı da kötü değil ama bu 3 şarkı apayrı bir seviyede, ki grubun tüm o geniş diskografisinin de en iyi ilk 3 şarkısı olarak addederim bunları.

tdk:

sözlükte daha önce kullandığım bir kelimeymiş, şu başlıkta: overture - ama gene sözlükten bakmam gerekti, zira anlamını bu geçen sürede unutmuşum. haha.

favori müzik topluluğum olan amerikan prog metal grubu symphony x'in 2015 tarihli underworld albümünün kapanış parçasıdır. grup halaaaaaa yeni albüm çıkaracak. 10 seneyi devirdik ama hala beklemekteyizzzz... yani başlığın konusu olan legend, grubun şu anki son albümünün son parçası olduğundan bir sonraki albümleri gelene dek gruptan dinlediğimiz son parça da diyebiliriz. tabii siz albümü shuffle mode'da falan dinliyorsanız başka bir sırada da denk gelebilir. neyse, amma zırvaladım... müthiş gaz ve enerjik bir şarkıdır legend. albümdeki favorilerimden biridir. nakaratlarındaki "aaaaa-aaaa-aaa-aa-" kısmında da ikinci tekrardaki üçüncü "aaa"daki melodi farkı başta beni epey şaşırtmıştı. refleks olarak ilkindeki notadan söylüyordum başta ama sonra bir fark olduğu aklıma dank etti ve artık doğru mırıldanabiliyorum. gerçi bu bir progressive metal şarkısı olduğundan nakaratı bu "aaaa"lı kısım mı, yoksa önceki kısım mı... biraz flu... işte prog metal de biraz böyledir, standart şarkı yazımı kalıpları bu türde sıklıkla işlemez.

harbiden de epik bir kapanış şarkısıdır. klavye ve gitar solosu atışmalarındaki enerjisi de bambaşkadır. bombastik bir virtüözite enerjisi kulaklara zerk olmakta ve zevk vermektedir ilgili kısmında parçanın.

favori müzik grubum olan amerikan progressive metal topluluğu symphony x'in 2002 çıkışlı the odyssey albümünden harbiden nefis parça. dingin dingin giderken sonra birden sertleşmesi ve tansiyonun adım adım tırmanması, ortalarındaki "jazzy" coşmalar falan... cidden de benim açımdan çok özel bir parçadır. grupla bundan bir önceki albümleri çıktığında, yani 2000 senesinde tanışmıştım. yani bu parçanın da yer aldığı albümü çıkar çıkmaz edindim elbette. o ara da 20'li yaşlarımın başlarındayım... bu şarkının sözlerinde de kendimden çok şey bulmuştum. youtube link'inin altına koyayım hatta sözlerini de, size bir şey olmasın. * tabii albüme ismini veren 24 dakikalık kapanış parçasına da hazırlayan, yani albümdeki sondan bir önceki parçadır awakenings. iyi dinlemeler!

\m/

olabilir gerçekten, dedirtendir.

görseldeki boyutlara varabilen tutumdur. *

geçen gece bodom after midnight adlı parçasının başlığını açtığım fin müzik harikalığı children of bodom'un 1999 çıkışlı, 2. stüdyo albümü hatebreeder'dan fevkalade bir parça. yani evet, artık grubun sevdiği 3 albümünden de [something wild, hatebreeder, follow the reaper] şarkı başlıkları açmış oldum ve bu bağlamdaki misyonumu tamamladım. haha.

ilgili 3 albümü de ayrı bakımlardan çok seviyorum. hatebreeder'ın ses prodüksiyonu biraz tam olmamış gibi olsa da bu garip sound'u da aslında albüme eksantrik bir mistisizm boyutu katıyor bence. children of bodom kimisine göre vokalleri haricinde power metal yapan bir topluluktur, ki buna ben de büyük oranda katılırım; yani double bass davullar ve ritim gitarların senkronizasyonu, klavye ve lead gitarların unison formunda çalınışları ve albümdeki genel melodi karakterleri cidden avrupa power metalini hemen akla getiriyor. aşağı bağlantısını koyduğum, başlığın konusu olan süper parçada buna siz de tanıklık edebilirsiniz.

bu yıldızlararası rekabette ajdar galip gelir, çünkü kötüler her zaman kazanır. *

dünyanın geri kalanında pembik bir tavşan iken bizde kahverengi bir ayıdır.


www.toptantr.com/duracell-m...