aşık mahzuni şerif türküsü.
cem karaca da yorumlamıştır. şahsen ben cem karaca versiyonunu daha çok seviyorum.
daha anamdan doğmadan
neden ben ihtiyar oldum
yedi yaşıma değmeden
ihtiyar oldum ihtiyar oldum
söz verdin de geri caydın
nedir kavlim nere uydum
(adımı dillere yaydın)
ey sevgili gözün aydın
ihtiyar oldum ihtiyar oldum
(neden ben ihtiyar oldum)
ey doktor bana acıma
el vurma gel ilacıma
(elin vurma ilacıma)
ak düşmüş siyah saçıma
neden ben ihtiyar oldum
mahzuni şerif bilmeden
yorulur bu yola giden
yetmiş yaşlı çocuğum ben
ihtiyar oldum ihtiyar oldum
(neden ben ihtiyar oldum)
aşık mahzuni şerif'in şiirlerine baktığımızda en çok kullanılan nazım türünün dertlenme türü olduğu görülür. çok dertli olduğundan dolayı da "mahzuni" mahlasını alan ozan, psikolojik olarak rahatlamak için bu dertlerini şiire dökmüştür. "ihtiyar oldum" adlı şiirinde yaşı ilerleyip ölüm zamanının yaklaştığı hisseden ozan, bu durumundan dolayı dertlenir. o kendisini; "yetmiş yaşlı çocuğum ben" diyerek çocuk gibi hisseder ve insanın yaşlandıkça çocuklaşma psikolojisi içerisine girdiğine dikkat çeker. bu dizeler için; ozanın hayatta çektiği çilelerin onu genç yaşta ihtiyarlattığını da söylemek mümkündür. sultan genç, cem karaca ve moğollar tarafından yorumlanmıştır.
kaynak
devamını gör...