edaag yazar profili

yıldızlar damlıyordu parmak uçlarından
kısa kirpiklerine ne kızlar asılı
elektrik çıtırtısı yok gibi saçlarından
yüzünde görünmez bir şiir yazılı

bir türlü anlaşılamadı nedeni nasılı
belki bir çağrışım işlenmemiş suçlarından
gülümsemesi bile ne kadar acılı
sanki gözyaşları dudaklarından

bu dünyaya ait her yanlışa meraklı
yanılgılar üretiyor uzlaşmazlığından
kendini çok dağıtmış herkesten alacaklı
uykuları kilitli koyu baş ağrısından

yalnızlığa saklanması kaçıp dünyalılardan
çünkü duygusallığı onlardan farklı
soluğu tıkanıyor o lazer tabancasından
soğuk bir intihar ki hani içinde saklı


atilla ilhan

"her insan bir uçurumdur. başını döndürür kişinin, gidip aşağı bakınca"

öldüm diyorum ama yaşamaya devam ediyorum diyorum dinlemiyolar beni

im juli
los lunes al sol
üçüncü sayfa
kader
la haine
tabutta rövaşata
bad boy bubby
dogtooth
naked
the painted bird
candy
polis
ali'nin sekiz günü
irréversible
desierto
21 grams

biraz anlayış fazla değil

artık kimsenin dinlemeye değer bulmadıklarını söylememeyi tercih etme durumu

duymak istemediklerini söylemekten daha az kargaşa yaratır

kendini çoktan kaybettiğini fark etmek

gerçekten sevildiğini hissetmek