epictetus yazar profili

ey sevgilinin gözlerine tanrının gözüyle bakan kadın ve erkekler,

unutmayınız ki tanrı fikri cezadan öte merhametle anılmaya layıktır.

bu liyakati tamamlayan merhamet ise ancak daimi surette sürdürülen sevgi ve saygıyla bir bütün olursa ruh kazanır ve gözlerinize yansır.

o halde şunları ihmal etme ey insanoğlu;
sevdasına hasretin pençesinde, gözlerine tutkun, ellerine vurgun ve ruhuna hayran olduğun insanı gözlerinin vuslatından mahrum bırakma.

ve asla düşünme ki böyle bir insan yoktur hayatında ya da yoktur bir yerlerde. emin ol ki vardır, sadece bir şeylerin olmasına kafanı yorma, nasıl olmaları gerekiyorsa o şekilde olmalarını iste, bunun için özgür bırak tutkunu, ara hep ara, ama müdahale etme. bir bakacaksın ki çıkmıştır karşına, işte o zaman bu söylediklerimi hatırla.

ve sonra;

ona tanrının merhameti ile bak, bak ki sen ve siz olmasanız da bir gün, o merhametin miras kaldığı minik gözler sonsuzlaştırabilsin vuslatı özlemleyen daimi sevgi ve saygınızı.

~epictetus

ey ölümsüzlüğü arzulayan ölümlüler,
ve yegane ölümsüzler yani kadınlar,

aşağıdaki sözlerim sizi ilgilendirmektedir.
o halde kulak veriniz ve ümitleniniz ebediyete açılan nice gözler doğuracağınız sevinciyle,

kiminiz arzulamıyorum ben dese de sonsuzluğu ve hatta yine kiminiz dünden razı olsa da bugüne veda etmeye, ne mümkündür ki kodlanmıştır ebedi bir yaşam tutkusu ruh hücrelerinizde,

arada, evet aradasınız varlık ve yokluğun, ölüm ile ölümsüzlüğün, son ile sonsuzluğun seçimini yapmakta.

diotima gelsin aklınıza, bilge kadın ve ölümsüz sevgili diotima. sevgi nedir diye yollara düşen sokrates’e “bedenlere duyulan arzuların ötesinde tüm’e dair duyulan aşktır sevgi ve bu aşkla yeniden yaratmaktır”demişti bir keresinde.

bedenin tükenişini sembolize eden tikel arzuların bittiği ve devamlılığı temsil eden bütüne dair aşkın başladığı yerde de ölümsüzlük başlamaz mı zaten?

ey sevgili kadınlar, bazen bakarsınız doğaya, dikkatinizi celbeder ve sonbaharda yaprakların dökülmesiyle sarı bir hüzün kaplar anaç sinelerinizi.

ve yine bir sevinç kaplar gönlünüzü çiçeklerin yeniden açıp yeşil yaprakların filizlenmesiyle. bir bakıma ilki sizdeki ölüm korkusunu hatıra getirip düşürse de gözlerinizi, ikincisi size yeniden yaratımı ve sonsuzluk duygusunu anımsatıp gülümsetir narin çehrelerinizi.

peki siz kadınlar bilmez misiniz ki sizler de sevgisiz kaldığınızda sararan yapraklar gibisinizdir, hüzne boğarsınız daimi sevgiyi elinde sepetle muhatabına ulaştırmaya çalışan diotima’yı.

ve yine sizler değil misiniz bütüncül bir sevgiyle doğurup yapraklarınızı yeşillendirebilen,

ve yeni minik gözlerde sonsuzluk penceresi açabilen.

istemez misiniz kendinizden ölümsüzlüğe bir çift göz yaratmayı?

~epictetus

ey vasatlık deryasında hüküm sürenler bu sözlerim size değil, tevazu parolasıyla her kapıyı çalan yüksek ahlak ve hayal sahiplerinedir:

hayatlarımız görünen ve görünmeyen engellerle çepeçevre sarılmıştır. görünen engeller hayallerden bağımsız anlık zorlukları içerir ki bunlar vasat zekaların uğraş alanında bulunur. bir de görünmeyen engeller vardır ki; bunların
kuvveden fiile geçişi (aşımı) yüksek ahlak ve hayal sahiplerinin erişim alanında bulunurlar. bu hayallerden hiç vazgeçmeden her daim erdem ve ahlak çizginizde belirlediğiniz parolayı yöneltin, yöneltin ki bu hayaller sizi baskına uğratıp vasata indirgemesin.

~epictetus

ey mazisi kafa, şimdisi normal ve atisi parlak olan yazarlar ve çaylaklar,

insan da bir alem değil midir iyisiyle kötüsüyle,
ve insanlardan müteşekkil şu minik platform da bir yönüyle memleketimize benzemez mi? istemez misiniz bir sabah kalkmışsınız ve her şey normal’e dönmüş, yeniden parlamış güneş, ve yeniden gülüşmüş çocuklar.

bunun tek yolu da belki sevgili dostlarım ve kedi seven yoldaşlarım; endişelenmeye son vermek, olanı olduğu gibi kabullenmek, olanla yüzleşmek, ders çıkarmak, irademizi zorlasa da bazı şeyler endişelenmeden sürekli ümit inşaa etmektir.

~epictetus

ey yoldaş, ey yazar ve çaylaklar ve tabii ki ey siz kedi sahibi yüce gönüllü insanlar,

biliniz ve bildiriniz ki, hatta en ali seslerle çevrenize duyurunuz ki hayat sanal da olsa her daim sizi durdurmak isteyen engellerden oluşur,
bu engeller kimi zaman küçük kimi zaman da büyük olurlar,
ama şundan da emin olunuz ey akıl, fikir ve kalem sahibi yazarlar,
bu engeller ne denli büyük olursa ardından ulaşacağınız başarı da o denli gurur verici olacaktır.

~epictetus

ey hayvanlar, ve hayvanlar özelinde kediler,

biliniz ve bildiriniz ki, ve unutmayınız ki bu sözlerim yalnızca akıl sahibi kedileredir:

bilinenin aksine insanoğlu akılcı bir hayvan değildir, kediler mesela; akılcı insandırlar. zira kedilerdir dayanan ve sabreden asıl insan, çünkü hayvan dahi olamayan “sahipleri”nin tüm akıl-dışı oyunlarına, yanlarında sergiledikleri utanmazlıklara, kendileri et yerken onlara reva görülen iri taneli ve mütemadiyen verilen mamalara katlanmak zorundadırlar.

~epictetus

ey iyi insan, unutma ki nereye gidersen git orada ayı, yıldızları, gökyüzünü ve insanları bulacaksın.
ve
ey kötü insan, yine unutma ki gün geldiğinde ay, yıldızlar ve belki gökyüzü orada olsa da insanları orada bulamayacaksın.

~epictetus

ey erkekler ve sevgili kadınlar, ilgisiz sevgili yoktur, ilgisini başka yerlere aktaran sevgili vardır. size sunulana bir göz atın, kibarca eliyle mi uzatıyor yoksa kibarca eliyle mi itiyor. eliyle iten sevgili ile akıl dairesinde konuşun, bu mutlaka fiziki temastan uzak bir konuşma olsun, olsun ki duygularınız ilgisizliğin temellerini sorgulamanıza mani olmasın.

~epictetus

ey insanlar, içe dönün, kişiliğinizi sorgulayın, eksik yanlarınızı güçlendirin, güçlendirin ki muhtemel alışkanlıklar ruh sağlığınıza şöyle bir değsin geçsin fakat yıkmasın.

~epictetus

ey erkekler, kadınların size bağımlı görünmelerine asla kanmayın, hayranlıklarına aldanmayın. kişisel erdem peşinde koşun, bu erdem size başkalarının gösterdiği “hoşlanma”dan ve yapay saygısından daha önceliklidir.
~epictetus