kerriamida yazar profili

dün gece zam gelmeden gidip alalım diye saat 21.30 sularında evden çıktık. benzincileri gezdik. hiç biri zam gelecek diye satmadı. eldeki benzinden de olduk. *

'kişi kendinden bilir işi' diye bir laf vardır ya. bunu söyleyen şahsiyet beğenmiyordur. çünkü ben 1.5 üniversite bitirmiş biriyken. ailemden para istemeye utanıp bir giyim mağazasına destek eleman olarak girmiştim. sürekli bir iş değildi ama en azından biraz kendi ihtiyaçlarıma karşılamaya yeterdi. ilk gün ayaklarımın ağrısından yatamadım. 10 saat boyunca toplasanız 45 dakikalık yemek molasında oturdum. iş beğenmemezlik mi bu? eminim benim yerimde olan milyonlarca genç vardır. ben özel hastaneye ağladığımı da biliyorum. 'para vermeyin ama işi öğreneyim ne olur işe alın diye.' bu mu beğenmemezlik diye sorarlar adama. ha şu an çok şükür atandım ama inanın eski zamanlarda ki yoğunluğumu özlüyorum. devlette işe başladığımda 'çok çalışıp, rahatımızı bozma. seni bize örnek gösteriyorlar' diye mobinge de uğradım. kolayca bir yerlere gelmiş eski nesil, yeni nesilin hâlinden anlamaz, anlayamaz arkadaşlar. onlara göre iş çok biz beğenmiyoruz. kesinlikle çok doğru(!)

lanet olası sivri sinekler. 2 tane öldürdüm. 3.yü yakalayamıyorum.*

nöbetteyim uyumamak için sigara içiyorum. çakmaksa az önce sadece selamlaştığım bir çalışanın hediyesi. hocam sizi bu çakmağa bakarken gördüm hediyem olsun dedi. işte aynı zamanda düşünüyorum. bir insanı memnun etmek bu kadar kolayken, statüye aldırmadan selam vermek bile bir insanı mutlu ediyorken, bu ego bu kıskançlık niye?

hiç demem böyle bir şey. parası yoksa ben ısmarlarım. sevgililikte böyle şeylerin lafı olmaz. olmamalı bence. ha ikimizinde mi parası yok buluşmayız. illa her zaman birbirimizi görecek değiliz. insanların kendine ayıracak vakitleri de olmalı bir ilişkide.

alarmı kapatıp durduğum için uyanamadım. arkadaşın salona hasta geldi diye aramasıyla gözümü açtım. nasıl hazırlandım bilmiyorum ama 20 dakika sonra ameliyat salonuna girdim. *

yevgeni pluşenko'nun bu şarkıyla yaptığı efsane kareografiden sonra, bu şarkı benim gözümde pluşenko ile birleşmiştir. pluşenko'nun kareografisi, artistik buz pateninde çığır açan bir kareografi olmuştur.

sigara içiyor musunuz? bakın bu köle arıyoruz. sigara için bile molaya çıkamazsın demektir. ilk iş yerimden istifa ettiğim zaman, allah'ım istediğim saatte lavaboya gidebileceğim diye sevinmiştim. öğlen aramız kısacıktı, yemekhane 7 kat yukardaydı. öğlen yemek yesen, lavaboya gidemezdin. öyle illet bir yerdi.

nasıl bu kadar kötü oje sürebilirim diye kendime kızıyorum.

ülkemizde de örneği mevcuttur. (bkz: yasemin özilhan'ın çocukları)

sayın yazarlar merhaba. dgs için ders videosu ve kaynak önerisi alabilir miyim acaba sizden?

omnes vulnerant, ultima necat. her geçen dakika yaralar, sonuncusu öldürür. bir kitapta okuduğum bu cümle bana o kadar doğru gelmişti ki. uzun zamandır whatsapp durumum.

desteğini esirgemeyen, her ihtiyacınızda yanında olan kişidir. gece kaçta ararsanız arayın yanınıza gelir. hiç bir zor zamanda bırakmaz. her hayalinizde, planınızda sizi destekler dalga geçmez. 150 kilo olsanız da sizden vazgeçmez. bazen bir baba gibi sizi uyarır; " bak bu adam çok tekin değil dikkat et"der ama asla kısıtlamaz onunla konuşma diye. çünkü size güvenir. siz zaten o kişinin yanlışını görünce konuşmazsınız. bazen misafirlikte birbirinize kaş göz işareti yapar, plan yaparsınız. onunla ilgili etrafta konuşulan şeylere kulak kesilirsiniz. yolunu gözlersiniz, geç kalsa da, yıl dönümünüzü unutsa da kızamazsınız. çünkü bilirsiniz ki onunla geçirdiğiniz her an yıl dönümü gibi. kısacası sevgili, arkadaştır, ailedir. en önemlisi sizi siz olduğunuz için seven kişidir.

şu an ben çok mutluyum. yaklaşık 1 hafta önce erkek arkadaşımın ablasıyla konuşurken, laf arasında helva sevdiğimi ama kıvamını tutturamadığımı söylemiştim. az önce erkek arkadaşım onca işine rağmen, evi uzak olmasına rağmen sadece 5 dakika helva bırakıp gitti. ablası kızmış, işine ara verde şu helvayı sıcak sıcak kıza götür diye. ve ben çok mutlu oldum. ailesiyle tanışalı da 1 ay falan oldu. ama bu kadar düşünülüp, değer verilmesi beni gerçekten çok mutlu etti. *

arkadaşlar hiç mi birinizin aklına fatma girik'in yavrusunu kartal kaptığı film gelmedi. o filmde açlıktan neredeyse ölecek çocukları için zengin adamı alteden fatma girik, kocaman bir ambarın kapısını açar. çocuklarda koşarak duvardaki sucukları ıssırarak, pişirmeden yer. hem de öyle iştahlı yer ki aklınız durur. isteyen istediği gibi yesin tabi ama o çocuğun sucuğu ıssırışını gördükten sonra sizin de içinizden çiğ yemek gelecek.

kıyafetlerimi ütüledim. etrafı toparladım. bu hafta giymeyi planladığım formama uygun renk oje sürdüm.* ( bu çok önemli lütfen, bu detay inanıyorum ki hayatınızı çok değiştirecek.) şimdi biraz kitap okuyacağım. sonra erkek arkadaşımla ikimizinde unuttuğu 1.yıl dönümümüzü, geç de olsa ortak alınan bir kararla, bari bir yemek yiyerek kutlayacağız. sonra eve dönüş ve uyku.

shakespear'i çok seven biri olarak tabi ki bu kitabını da okudum. okurken bir an dalgınlıkla ya bu adam ne yazmış diye sorgulamıştım. çünkü alışık değildim ki shakespear'in komedya yazmasına.* ama kesinlikle okunması gereken kitaplardan. çünkü bir shakespear klasiği olarak, komedya olsa bile içinde eser miktarda entrika barındırır.

ilk olarak 16 ekim 1846'da bir hastaya anestezi uygulandığı için, bugün dünya anestezi günü olarak kutlanmaktadır.

içinizden 'ya cidden bunu kutlayan var mı?' diyebilirsiniz. cevap vereyim evet var. biz* kendi içimizde de olsa anestezistler olarak bugünü kutluyoruz. hazır bu başlığı açmışken size biraz anestezi hakkında bilgi vermek isterim. öncelikle halk arasında ki bir kaç yanlışı ya da hoşumuza gitmeyen genel şeyleri düzelterek başlamak istiyorum.

-narkozcu, kelimesi hoşumuza gitmiyor. mesleğimizi her duyduğunuzda 'bana da az ilaç verip bayıltsana' demeniz hoşumuza gitmiyor. 'oo ne rahat iş iki ilaç yapıyorsunuz hasta uyuyor' demeniz hoşumuza gitmiyor.

-anestezi bayıltmak değildir, uyutmak denebilir. yaptığımız işlem uyutmaya daha yakın, ilacı 1 milim fazla yaparsak hasta ölmüyor. ( tabi ki ilaç dozları ve hesaplamaları var ama hassas terazi değiliz.) hastayı uyutup, uyandırmak dışında hastayı ameliyatı süresince takip ediyoruz. hastanın solunumu geldi mi?, hastaya ne kadar sıvı verdik idrar çıkışı var mı?, tansiyon, nabız stabil mi?, hasta ne kadar kanadı? kanadıysa ne kadarını tolere edebilir. edemezse ne kadar kan takmamız lazım?, hastanın ameliyata göre pozisyonunu değiştirme, gerekirse arada ek ilaçlarla hastanın metabolik bulgularını sabitlemek ve ameliyat bitince hastayı uyandırmak. yaptığımız işlerin bir kısmı.

şimdi gelelim anestezi neden önemli? size bir soru soracağım. eliniz kesilse, ya da düşüp dizinizi yaralasanız bile ne kadar canınız yanıyor değil mi? işte anestezi büyük, küçük fark etmeksizin her ameliyatta sizin ağrı duymamanızı sağlıyor. kısacası yaşayacağınız bir çok travmayı minimuma indiriyor.

hiç yan etkisi yok mu? tabi ki yan etkisi mevcut ama çok nadir görülen bir yan etki malign hipertermi (hastanın ateşinin yavaşça ama sürekli yükselmesi diyebiliriz) ve ilaç tedavisi mümkün. hasta anesteziyi kaldıramadı cümlesi doğru mu? evet. bazı durumlarda doğru. bizim ilaçlarımız solunumu deprese eden( baskılayan) ilaçlardır. bazı yaşlı hastalara ilacı vermeye başladığımız anda hastanın kalbi durabiliyor ama bu da yine çok nadir yaşanan bir olaydır. 1/1000 oranında diyebiliriz.

tabi ki bunun dışında başka şeyler de var ama uzatıp sizi sıkmak istemem. sorularınız olursa da seve seve yanıtlarım. bu arada dünya anestezi günümüz kutlu olsun.*

beyefendi kirada oturamazmış, gerçekten evlenmek için evinin bitmesini beklemek zorunda mıyız?*

zaten ingilizce ismi smurf's kelimesinde smurf açılımı socialist man unter red father'dır.