köşe yastığı yazar profili

kendi yazıp kendi oynayan kendi kendine havalara girip duygu üreten birinin mesaj kaygılı tanımını gördüm. te allah'ım ya, ne çeşit bir manyaksın sen. gören bakan da pamuk şeker zanneder. neyse. gönderme yapmış kendince. o gönderi de bükülüp girsin şemsiyenin yanına. ne kadar zaman geçti azgın hezeyanları bitmedi. iltifat yok lakin amma etkiliymişim ben yahu. kabus olmuşum kadına. nerdeyse onore olacaktım sonra eeeh deyip geçtim. hade canım, oyna devam.

bir dahakine senin gibi gözlerimi kısarak uzaklara bakar, dudağımı bükerim. o zamana dek sen bakma.

bu benim işte. neredeyse her fotoğrafı beğenmişimdir, beğenirim, beğeneceğim. bundan böyle benim adım richard olsun.

budapeşte'ye kışın gitmeyin hiç tavsiye etmem. çok soğuk çoook.

hellooo. güzel yapmışsınız. uyuyana dek dinlerim.

ardından fırında helva yanında üstüne bal ceviz dökülmüş manda yoğurdu yiyebiliyorsa ben tamamım. birlikte amasra'da masa kurabiliriz. birer tava hamsi, mezgit ve barbun söyleriz. amaaaan ne yeriz ne içeriz beee.

aferin oğlum ahmet sana da prafo
takdir ettik, tebrik ettik.

evet onlar biraz erken açmakla birlikte sürekli gözümüze soktuklarından insan bi gıcık kapıyor.
diğer yandan biz de izmir'de açtık yaz sezonunu. topu taşıma ile bir saat mesafede harika yerler var. cumartesi plajlar doluydu. pazar günü ise sezon açıldığı gibi kapandı hava muhalefetinden. ne kenafir gözlüymüşsünüz arkadaş.

kendisiyle ilgili güya çaktırmadan anlattıklarının hepsinin yalan olduğunu bildiğim bir arkadaşım var. kendini övünmeye o kadar kaptırıyor ki ne anlattığını unutup her seferinde başka şekilde anlatıyor. yabancı ortamlarda attığı yalanlar iyice ayyuka çıkıyor. konservatuarda dans bölümünde okuyup bıraktığı -ön muhasebeci-, bakımına düşkün olduğu -esmer olmasına rağmen saçında sarı kaynaklar var ve haftada bir bile yıkamıyor, kışın kokuyordu şimdi nolcak bilmem-, yabancı dil bildiği bu alanda çalıştığı ve yurtdışı işlerini organize ettiği için sıkça yurtdışına çıktığı -pasaportu bile yok ve dil bilmiyor- gibi konular işte...neyse sonuçta onu hiç bozmadım hiç de yüzleştirmedim. sadece onun adına utanıp göz teması kuramayıp başka taraflara bakmakla, ilgilenmemekle geçiştirdim. niye işine taş koyayım, hikayesini bozayım değil mi. hah işte bu nitelikli arkadaşım bu aralar bana hava(!) atıyor. başkalarıyla görüştüğünü , hamama gittiğini, dans kursuna başladığını, görüştüğü adamları, benim arkadaşlarımı beğenmediğini falan anlatıyor boyuna. ben de çok özenerek ve kıskanarak ve de içlenerek dinliyorum kendisini her seferinde.
hey allah'ım, nasıl da çeşit çeşit kulların var.

selametle ...güle güle...
şarrr...şarrr...şarrrr
ardından üç tas su döktüm, su gibi git de gel işalla.

sağlıklı mutlu nice yılların olsun.

çorap iyidir ya. insanın ayağı rahat eder, korunur, temiz kalır. sandalet ya da terlik giyildiğinde, o ayağın gün içinde elimizi yıkadığımız sıklıkta yıkanması gerekir bence. ayrıca kapalı terliklerin de içine çorap giyilmelidir. hele de crocksları deniz dışında nasıl çorapsız giyiyorsunuz ya. ayağınız terlemiyor, terliğin üstü ayağınızı vurmuyor mu. çorap giyin, giydirin.

valla benim de eski havam kalmadı. dört yıl, üç yıl, iki yıl hatta bir yıl önceki ben nerede şimdiki ben nerede. alışkanlık olarak arada yazmaya ve her gün okumaya devam. rutinleri olan biriyim. genel hatlar aynı kalmakla beraber sözlükte yazarak okuyarak eğlenmek, takılmak isteğim kripto borsası gibi düşüşte. mayıs'taki yükseliş beklentimiz karşılanmadı. önümüze bakacağız. diğer yazarları bilemem.

bu gece de buradayız xo.
güneş batınca rakı ile güncellerim.

hava sıcak deniz çarşaf esinti hafif... plajda ne yapılırsa onu yapıyorum.

yanınızda ciddi bir rezerv götürürseniz o adada ıssız kalma ihtimaliniz sıfır olur.

facebook öğretileriyle yaşa, ınstagram hikayeleriyle kanıtla, x de 280 karakterle anlat, hiç olmadı tiktokta canlı yayın açıp tartış. yine olmazsa uygulamada başkasıyla şansını denersin.

"aşkı, naylon çorap satmak için biz icat ettik" diyordu madmende.

aklım yerinde olsun bir de altıma işemeyeyim yeter.