kuzey ülkesi yazar profili

sıyrılıp gelen gibi muhteşem esere sesini katmış, adeta ezgiye ruhunu harmanlamış kadın.

beşiktaş'ta kartal heykeliyle birlikte insanların buluşma noktasıdır. hakan pastanesinden meydana geçilir, sağa dönmek münasebetiyle yukarı çıkılır. sonra abbasağa parkına gidilir.

marketi saymıyorum.

girdim adem cismine,
ruhum henüz benliğini arar,
düşlerim kaybolur, kaybolur zaman,
her adım bir sır, her an bir dar.

gözlerim arar, yitirilen neyi?
bir eski çınarın sessiz feryadı,
öylesine derin, öylesine uzak,
bir vuslat var mı, kim bilir ki hâlâ?

adem'in oğullarından kabil'in oğludur.

insanlarda bariz bir şekilde tembelliğe yol açmıştır.

apacikradyo.com.tr/kavanozd...

okunması gereken, değerli kitaplardan biri.

boykot listesindedir.

baba: (kendine güvenerek) geriye doğru bakarak ilerlemek, tarihin mantığına uygun bir eylemdir. dünyayı anlamak için diyalektik bir süreç izlemeliyiz. tüm düşünceler, bir çelişki ve bunun üstesinden gelme süreciyle gelişir. benim felsefemde tarih, özgürlüğün gerçekleşmesi sürecidir.

kuzey: (gülerek) özgürlük? senin özgürlük anlayışın, soyut bir düşünce ürünü. gerçek özgürlük, düşünceden ziyade, insanın maddi koşullarına bağlıdır. gerçek değişim, fikirlerden değil, insanların yaşamını şekillendiren ekonomik yapılar ve sınıf mücadelesi üzerinden gelir.

baba: (kısmî bir gülümsemeyle) ama oğlum, ben zaten tarihsel gelişimin her aşamasının bir düşünsel evrimi yansıttığını savunuyorum. dünyanın özü, düşüncenin kendisidir. şu an senin söylediğin materyalist bakış açısı, hala düşünsel bir yapıyı reddediyor. ama düşünce, her şeyi kapsar; tarihin özüdür.

kuzey: (ciddileşerek) fakat düşünce, senin teorinle olduğu gibi sadece soyut bir alanda kalırsa, toplumsal gerçeklikten kopar. insanların, özellikle de işçi sınıfının düşünsel ve toplumsal bağlamda özgürleşmesi için önce maddi koşullarda bir değişim yaşanması gerekir. kapitalizmin egemen yapısı, insanları köle gibi çalıştırıyor, ancak sen hala ideallerden bahsediyorsun.

baba: (bir an sessiz kalır) anlıyorum... ama bu maddi yapılar, bence bir şekilde yüksek bir düşünsel süreçle biçimleniyor. insanlar bir şeyleri değiştirmek için önce kendilerini anlamalı. gerçeklik, düşüncenin bir ürünü değil midir?

kuzey: (vurgulu bir şekilde) hayır, baba! düşünce bir ürün olabilir, ama bunun ardında somut gerçeklikler vardır. felsefe, sadece düşünceleri değil, dünyayı da değiştirebilir. ancak düşüncenin özü, toplumun ekonomik yapısının bir yansımasıdır. senin idealist bakış açın, toplumu olduğu gibi kabul eder, oysa benim görüşüm daha radikal: gerçek değişim, işçi sınıfının kapitalizme karşı mücadelesiyle mümkündür.

baba: (derin bir nefes alarak) senin bakış açını anlamaya çalışıyorum, oğlum. fakat tarih, belki de yalnızca ekonomiyle değil, bir düşünsel evrimin de ürünüdür. belki de ikimizin arasında bir birleşim olabilir. bir tür diyalektik...

kuzey: (bir gülümseme ile) belki de… ama sadece düşünmek, dünyayı değiştirmiyor. işçi sınıfının mücadelesi ve toplumsal yapının dönüşümü, bir düşünsel değil, maddi devrim gerektirir.

baba: (kafasını sallayarak) belki de, oğlum. belki de…

fizik kanunları. en önemlisi ise yerçekimi...

kim uçmak ya da batmak istemez ki?

evet...

iki anlamı vardır.

1- hastanın iyileşme süreci.
2- edebiyatta bireyin durgunluk dönemine söylenir. eğer o dönemi aşarsa güzel şeylerin yaşanacağı ifade edilir.

gece gece akla geldi.

''düşünüyorum ama biliyorum ki hiç
gücüm yok bu kafesten kurtulmaya,
gardiyan razı olsa da
takatim yok kanatlanıp uçmaya.''

www.cafrande.org/bireyin-or...

çok şeyler konuştuk çokkk.. ben anlattım o dinledi… küskünmüş bizlere... kırgınmış… ama yine de umudu varmış gelecege dair… size de selam söyledi…

sivas ve erzincan’da yaşarlar fakat dersim/ovacık kökenli bir aşirettir.

saray sanatçısı yavuz bingöl’ün bir dönem çalıştığı müzik grubu. şöhreti artınca gruptan ayrılıp solo devam etmişti.

türkiye’de iki usül yapılır. biri suriye diğeri gazze. suriye yemekleri çok fazla baharatlı oluyor. falafeli de buna göre yapıyorlar. filistinliler bunu tahmin ettikleri için boğmuyorlar.