madame seraphina yazar profili

bugün bana karşı sergilediğin tavır, benden hoşlandığını saklamak için kurduğun bir kalkan sadece. beni deliler gibi merak ediyorsun, tanımak istiyorsun, “who’s this lady?” diyorsun ve ben tüm bunları nasıl anladım, tahmin et? gözlerime hiç bakmayışından ve elbette aramızdaki cinsel gerilimden. keşke zannettiğin kadar saklayabilsen. kiss me, stupid.

beyaz eldivenle bile dokunmaya kıyamayacağım muazzam kaliteli kitaplarının hastasıyım. tam coffee table’da sergilemelik kitaplar.

geçtiğimiz ay konserine gitme şansım oldu. konser boyunca inanılmaz enerjik ve tipik fransızların aksine son derece sıcakkanlıydı. konserinde piyano çalmakla dj’lik arasında geçiş yapması etkileyici olsa da konser ortasında salondan çıkanlar oldu. şaşırdım açıkçası, beklemiyordum böyle şeyler

“ıf you are not playful, you aren’t alive” sözüyle -kendisinin buna ihtiyacı yok ama- benim de onayımı almıştır. hayatı oyunla ve tutkuyla yaşamanın, beni gerçekten hayatta tutan şey olduğunu düşünüyorum, zira. rutin bakış, rutin kavrayışlar.. ı’ıh nope. bana göre değil.

“je t’aime… moi non plus” … yatak odası sesiyle ve elbette jane birkin gibi gözlerini kapayarak. aşkla ve tutkuyla.

konuşmasınlar da zaten. fransız arkadaşlarımdan biri ingilizce konuşurken öyle bir gırtlaktan konuşuyor ki asla dinlemeye tahammül edemiyorum. öyle ki ingilizce mi konuşuyor, fransızca mı belli değil. sophie seni seviyorum ama ingilizce konuşurken değil. kulaklarıma dondurulmuş brokoli, please. thanks
ms.