bu müze var ya bu müze
seninle gezerken güzel
kimseler yoksa salonda
seni öpmek en güzel
bu rakı var ya bu rakı
seninle içerken güzel
kimler olursa olsun varsın
rakılı ağzından öpmek en güzel
işte bu dünya var ya bu dünya
seninle yaşarken güzel
sen varsın ya sen
ancak benimleysen güzel
insanın bütün ömrünü harcadığı ama sonunda hangi bölümden mezun olursa olsun birilerinin elinin altında çalışacağı sistemin ve bunu bildiği halde elinden bişi gelmemesinin acı verici duygularının perçinlendiği şu vize döneminin herkesin dilediği gibi geçmesini :/
(bkz: haberin var mı taş duvar?
demir kapı, kör pencere,
yastığım, ranzam, zincirim,
uğrunda ölümlere gidip geldiğim
zulamdaki mahzun resim.
görüşmecim yeşil soğan göndermiş
karanfil kokuyor cigaram
dağlarına bahar gelmiş memleketimin..
bu varlıkların bir şeyleri yazabildiğini düşünmek bile ilk başta bir süphanallah dedirtsede yaradanın onlara da bir rna verdiğini hatırladığınızda acı bir gülümseme beliriveriyor yüzünüzde
huzur
ne güzel şey bu beyaz gelinlik
toprağın büründüğü saf iyilik
papatyaların çok derinlerde çalışan uykusu
sana bir bahar hazırlamak için
***
hava iyice kirleniyor bu kentte
ve aralıksız kar yağıyor üstüne
gizliyor tüm kötülüklerini şehrin
ve o kara şeytanları görmemek için
***
bir kız kardan hafifliğiyle geçiyor
karanlık kalabalıktan süzdüm ışığını
ruhum karıştı gitti bu kar tanelerine
bir huzur ahengine dalmış gibi.
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.