makedonoglou yazar profili

hiçbir şey beklemiyorum. 2025'ten farkı sadece sonundaki rakamın değişmesi olacak

beyaz yakalıların kendini tokatlatmak için para kazandırdığı mekan türü. müzikler iğrenç, ortam iğrenç, ışıklar iğrenç, yemekler iğrenç... bin yıllık ömrüm olsa 1 günümü feda etmem şuralara. pub'dan devam

bi paket sigara

düzenli bir hayatım varken zeytinyağlı taze fasulye yapmıştım en son, şimdi dağıttım tabi hep dışardan yiyorum

zeki demirkubuz'un teşhisini koyduğu durum.

"bi tane bi uykusuz var, uyuyamıyor geceleri. canı sıkılıyor bi bakıyor herkes yatmış onun da yatması lazım ama içinden bir şey uyutmuyor onu ya uykusuzluk işte yani dünyanın en isyancı en insanı arayışlara iten şeydir her şey o gece düşünceleri sabah ezanı duymayan adam bir kere bile olsa insanlıktan nasibini alamaz."

nejat işler

düşüyo mu böyle

ankaram...

hiçbirimiz hiçbir zaman yaşayamıyoruz ama bu hissi son zamanlarda daha fazla hissediyorum

eğer gercekten de trendy ol anlamında koyulan bir isim ise o aradaki "y" harfi o kadar rahatsiz edici ki... dümdüz trendol yapsanıza kardeşim kim buldu bu ismi ya

anlam bulmak. yaşadığım hayata, yaptığım seylere anlam bulmaya çalışırken hep düşünceler içinde kaybolmuş bir şekilde buluyorum kendimi. karamsarlık beni günden güne tüketiyor sanırım

zirveye oynuyorum

lea seydoux

geçtiğimiz günlerde camp nou'yu ziyaret etmiş. ne yalan söyleyeyim duygulandım. çocukluğumuzun kahramanını bir kez daha bordo lacivertli forma giyerken görmek istiyoruz. tarihin en büyük oyuncusuna böyle bir son yakışır.

kuğulu'da en sevdiğim banka oturdum, sigaramı yaktım ve kulaklığımda bak-pilli bebek çalıyor. anlık olarak dünyanın en mutlu insanı benim

fenerbahçe'min maçı var.

ben hayatımda böyle bir şey görmedim.

bu oyun değil, resmen bir şaheser. ve bu şaheserle bu kadar geç tanıştığım için de pişmanım. oyun, klişe olarak nitelendirebileceğimiz bir konunun(makinelerin bilinç kazanması) üstünden başlıyor. klişe dediğime bakmayın tabii. oyun bunu öyle güzel yedirmiş ki henüz daha 2. saatinde içine çekiyor sizi. yönetebileceğimiz 3 android var, ve bu 3 android de çok incelikle tasarlanmış. aslında oyundaki tüm karakterler için bunu demek mümkün. hiçbir karakterin "öylesine" yazılmadığını çok net hissedebiliyorsunuz. yaptığınız seçimlerle ulaşabileceğiniz 400'den fazla son var. daha önce bu kadar fazla sona sahip bir oyun oynadığımı hatırlamıyorum. 2018 yapımlı bir oyuna göre grafik kalitesi de çok üst düzey.

bunlar oyunun teknik kısımları. ama bence en önemlisi sizi bir sorgulamaya itiyor olması. yaptığınız seçimler, fedakarlıklar, barışçıl mı yoksa şiddet yoluyla mı isyan edeceğiniz(tabiki şiddeti seçtim) vb. oyun bittiğinde yapmış olduğunuz tüm seçimleri tekrar tekrar gözünüzün önünden geçirmenizi sağlıyor.

velhasıl kelam, bu şaheseri herkesin deneyimlemesi lazım. oyuna puanım 9.5/10(yarım puanı kamera açılarından kırdım)