obirpanda yazar profili

derdini anladığımda yalnızlığımı azaltan şairler gibiydi hayat; benim varlığım hiçbir zaman ona bir şey katmayacaktı. gereksizlik hissi .

(bkz: yuvarlanmak)

ınstagramda beğendiğim bir bibloyu arkadaşım görmüş , almış gelmiş ne hoş ya.

gel otur şöyle ne çok değişmişsin mutlu musun bari ? seni anlayan birileri var mı etrafında? sağlığın nasıl? hala bombalanmış bir şehir gibi yıkık ve aidiyetsiz misin acaba ne yaptın dil filan öğrendin mi yaşlanmışsin be hafız neler yaşadın kim bilir, ne hatalar yaptın ne kahkahalar patlattın . bana bak hala yaşadığına göre bir şeyler yolunda gitmiş hadi yine iyisin umarım ehliyetin vardır cebinde hadi kalk git akşam sahile gel çay içelim işim var benim şimdi.

dünyanın kişideki anlamına bağlı pek muhterem bir twitter fenomeninin dediği gibi demem o ki herkesin dünyası kendine be.

her şey zıddı ile bu kadar kaim olmamalı dedirten başlık .

sonra hiç konuşmadan odadan çıkıp gitti