promet yazar profili

bu sıcaklarda dışarıya çıkmama kararı aldım. hem cebim yanıyor hem içim hem de başıma güneş geçiyor.

şehit aileleri bir toplanıp ayağa kalksa yeter. bu ülkenin güzel evlatları kimin için kurban oluyormuş? ne için tertemiz insanların ocağına ateş düşüyormuş?..

eskiden uzatıyordum, şimdi bir an önce eve gitme fikrinden başka bir şey düşünemiyorum. güvenli alanıma girdikten sonra overthinkliyorum.

bir şeyler yapmaya karşı sessiz bir başkaldırı olabilir. hiçbir şey yapmamakta bir şeydir, bir durumdur, bir ruh halidir, bir niyettir esasında.
yani çok insani...

bu tabirle kimi küçümsüyoruz erkekleri mi kadınları mı? "erkek dediğin şöyle olur'"un günümüz versiyonu değil mi bu da?
kadınlıkla özdeşleştirilen özellikleri olumsuzlaştırarak erkeğe yükleme anlamı taşıyor. kadınla özdeşlestirilen şeyleri de toplum belirliyor, erkek üzerinden yine kadına yüklenilen misyon aşağılanılıyor.
tam bir çifte standart.

takıldığı taşı kaldırıp başkası takılmasın diye kenara çekmeyen, çekmeye tenezzül etmeyen insanların beklediği olağanüstü güçler değildir muhtemelen.

herostratik şöhret yani kötülükle gelen unutulmazlık.
m.ö. 356 yılında, efes’teki artemis tapınağı ,antik dünyanın yedi harikası’ndan biri... bilinçli bir şekilde kundaklandı.
yakalanan failin adı: herostratus.
kendisine sorulan tek soruya verdiği cevap, tarihe geçti:
“adımı duyurmak için yaptım.”

efes halkı, bu amaca hizmet etmemek için onun adını anmayı yasakladı. ancak tarihçilerin bu yasağı not etmesiyle, herostratus’un ismi ölümsüzleşti.

bugün “herostratik şöhret” kavramı, kötülükle, yıkımla ya da aşırılıkla kalıcı olma arzusunu tanımlar.
iyilikle, emekle veya anlamla var olamayan birey, kendini negatif iz yoluyla gerçekleştirmek ister.

psikolojik olarak bu durum, narsisistik kişilik bozukluğu, antisosyal eğilimler veya aşırı görünürlük ihtiyacı ile ilişkilendirilir.
böyle bireyler, toplumda “iyi hatırlanmak” için değil, sadece “unutulmamak” için eylemde bulunurlar.

sosyal medya çağında bu durum giderek daha görünür hale geldi.
skandal videolar, zorbalık içeren içerikler, ahlak dışı davranışların normalleştirilmesi...
tüm bunlar birer “modern herostratus” örneğidir.

felsefi açıdan ise bu durum, insanın “varoluşsal iz bırakma kaygısı”yla ilgilidir.
sartre’ın deyimiyle insan, “kendini tanımlar”; ama bazıları bu tanımı kötülük üzerinden kurar.

“insan, dünyaya fırlatılmış bir varlıktır. kendi anlamını kendisi yaratır.”
ama bazıları, anlam yaratmayı başaramayınca yok ederek, anlamsızlıkla var olmaya çalışır.

edebiyatta raskolnikov, sinemada joker, tarihte birçok aşırıcı figür…
herostratik şöhretin temsilcileridir.

oysa unutulmamak uğruna yakılan her tapınak, insanlık hafızasında kara bir leke olarak kalır.
adını duyurmak uğruna yapılan kötülük, er ya da geç insani değerlerle hesaplaşır.

yarınki sınavdan yüzümün akıyla çıkmak.

her söylediğinin dokunduğu insanlardan daha iyidir kanımca. dokungaçlılar da vardır onlar daha beter... velhasıl dokunmayın dokundurtmayın, ben kelimelerle temas etmekten yanayım fiziksel temasa tahammülüm yok.

bu insan çok huzurlu görünüyor aynı benim gibi!

iletişimde internet tabanlı uygulamaları kullanmamız için ricada bulunmuş gsm operatörüm. hayatıma maksimum katkısı bu herhalde, aylık 700 -800 ödeme yaptığımız operatörler, acil durumlarda bizi ücretsiz uygulamaları kullanmamız konusunda yönlendiriyor. ne boka yarıyorsun peki en acil durumda iletişim kuramayacaksam?

deprem sırasında metrodaydım, aracı biri tutup sallayıp bıraktı sanki. değişik bir histi, kısa bir süre de olsa deprem riskini unuttuğumdan ilk aklıma gelen deprem olmadı. otobüstekilerin çığlıklarıyla attık kendimizi dışarıya. gideceğim yerden geri döndüm, döndük...
bu gece uyku yok bize... neyse herkese geçmiş olsun. umarım daha kötüsü yaşanmaz.

stresten kaynaklı bir durum genellikle. gün içinde fark etmeden devamlı yaptığım eylem. soğuk havalarda da aslında üşümüyor olsam da dişlerimi sıkmaya başlıyorum. bedenim istemsizce kasılıyor, dişlerim de bundan nasibini alıyor işte.

felsefe kesin yargılar vermek, herhangi bir ideolojiyi dikte etmek değildir. ezberlenmesi gereken bilgi yığını da değildir.

genelde bu kişileri şöyle tanırız, ilk tanışmalar ve izlenimleri gayet iyidir. sıcakkanlıdır, vericidir, sürekli size yardım etmek, siz istemeseniz bile sizi mahcup edecek davranışlarda bulunmak gibi huyları vardır. size sizin hakkınızda çok soru sorarlar, her şeyinizi öğrenirler. sizinle alakadar olduklarını hissettirirler. ilişki ilerledikçe size yük olmaya başlarlar. verdiklerini misliyle almaya, bilgilerinizi-zaaflarınızı kullanmaya başlarlar. bunu öyle tatlı bir şekilde yaparlar ki ,kendinizi ona hizmet ederken mecburiyetten ziyade bir borç ödeme ,aldığını geri verme düsturuyla telkin edersiniz. psikolojik olarak yıpratmaya, öz güveninizi zedelemeye, ben senin iyiliğini düşünüyorum diyerek direncinizi kırmaya çalışırlar. olaki karşı geldiniz ve sesiniz yüksek çıktı hemen sizi suçluluk psikolojisine sokar mağduriyet kasarlar. size gerçek olmayan bir vicdan azabı çektirirler. çok tanıdık insanlar aslında öyle uzakta aramaya gerek yok.
en etkili silahımız manipülasyona karşı kendimizi eğitmek, net bir tavır sergilemek. istemediğimiz bir iyiliği reddetmeyi öğrenmeliyiz...

anlamsız olan bütün uğraşlar olabilir ya.

acılı vegan kebabı nerede yapılıyorsa söylesin biz de bir uğrayalım bakalım diyeceğim nicke sahip yazar.

the mentalist

gece gece nereden aklıma geldi bilmiyorum da oynarken aşırı eğlendiğim ve fiziksel tepkiler verdiğim,bağımlılık yapan bir oyundur. ilkokulda bilgisayar dersinde tanışmıştım. yeni sürümünde birden fazla karakterle oynanıyordu.

trt'nin propaganda dizisinde oynayıp bir story atıp sonra silip ve ardından herhangi bir açıklama yapmamış olmasına rağmen fazla ciddiye alındı sanki. bunu yüksek sesle söyleyebilen insanlara kıyasla mağduriyeti biraz fazla kaçtı.