seshayvani yazar profili

eveeeet selam arkadaşlar. siz istemediniz ama biz yaptık. işte o gün geldi.
artık ben de radyoda kendi başıma konuşabilecek, kendi playlistimi çalabilecek ve iğrenç ses tasarımlarıyla sizleri darlayabileceğim.
program adı üstünde sahne arkası. konsept bu olacak demiyorum fakat bu konularla ilgili soru gelirse cevaplar, üstüne muhabbetleriz. gitarımı tamir etmeye zaman bulursam müzik falan da yaparız, bakacaaaz artık.
yayın günü ve saati olarak sevgili capelo hocamın yayınından önce sizlerle buluşacağım. sonrasında kendisinin yayınını dinleyeceğiz hep beraber. ben öyle çok şeyli konuşmayı beceremedim ama siz fikri anladınız bence. seviyorum sizleri * iyi bakın kendinize.
bir aksilik olmazsa cumartesi günü 19:30-20:00 sularında buralarda olacağım. popüler davranın kendinize, öpenzieeaa *

günler sonra evime kalmak için girebildim sonunda. sabah ankara'dan yola çıktım, günlerdir hatta haftalardır evimde uyuyamıyordum iş yoğunluğu, kafa dağınıklığı sebebiyle falan. ankara'da güzel bir konser yaptım, iyiydi sorunsuzdu. eve gelince biraz çocuklarımla -kediler- oynadık, özlemişler sıpalar kızdılar biraz. bir saat dinlenip yine iş için çıktım. az evvel girebildim, çıtırdan bi kokteyl yaptım kendime. kafamı dinleyeyim dedim de muhabbet sarmadı, vazgeçtim. çocuklar oynuyo şimdi, arada gelip burda mıyım diye dokunup gidiyolar falan, ben de öyle boş boş karalıyorum. aldığım haplarla alkol etkileşime girse de biraz rahatlasam diye bakınıyorum öyle. monitörün yarısında yılın konserlerini düzenlerken diğer yarısında yarım kalan işleri tamamlamaya çalışıyorum. her yarım kalanı tamamlayamıyoruz tabii öyle de bir durum var. neyse bakalım, şu müzik bi bitsin de başlarız. zaten hep öyle başladım bugüne kadar. bazen kaset tam bitmek üzereyken geri sarardım çocukken de, bitmesin isterdim. biten şey hep pil olurdu ama müzikten ziyade. hiç beklemediğim yerde ve zamanda. kontrol bende şimdi, kasetler de pek kalmadı gerçi. arka planda tony williams bir şeyler söylüyor ama çok da dinleyemiyorum, yorgunum biraz. kokteylin yanına da bir şeyler hazırlamamışım zaten. alkol piyasası için gergin bir gelişme. neyse yarın yine iş güç var, tasarım yapıcam ama fizik kurallarına bağlı kalmak zorundayım. yer çekimine de öyle. newton sağ olsun.

kaçıncı dublenin kaçıncı yudumunu aldığımı hatırlayamadım birden. kendinden başka hiçbir şeye faydası olmayan bencil abajura gözüm kaydı bir ara. misafirlerin gözüne hoş gelmekten başka bir işe yaramayan, tek ideali güzel görünmek olan abajur. adın bile yok senin.
kafamda birden fazla sorun var. neden dresscode var her şeyden önce? beyaz giyince ciddiye alınmıyor muyum? tersine bir ırkçılık var.
oversize giyince ciddiye almıyorlarmış. tişörtün ağırlık yaptığı günlerdeyiz.
sabahın köründe gitmem gerek. birazdan güneş gösterecek kendini. "sizin zaman dediğiniz şey, benim." diyecek. bencil herif.
ben de farksız sayılmam ama. kendimden başkasını düşünmezmişim pek. kimse de söylemedi bunu. yalnız biri, yalnızlığından şikayet edebilir mi, edebilirse kime eder? hani yalnızdın birader? yine yalanlar.
doğduğum günden beri hayatın iyi yönde hareketine ne zaman başlayacağını düşündüm hep. ışıkla özdeşleştirdim iyiliği. değilmiş. iyi dediğin karanlıkta da seni bulur. kötü dediğin şey ise kırmızı parlıyor etrafa.
kitaplıktaki 346. kitabın 26. sayfasında bir cümle var. ne yazdığını elbette okumadım. ama herhalde bir cümle vardır, olmalı en azından. karmanın ağır bastığı saatler.
salonun yarısını ancak kaplayan halıya kırıldım az evvel. kenarlarından yukarı doğru kalkmış. kalkma eyleminin tek yönlü olduğunu unutturacak kadar yudum aldım sanırım. artık uyku vakti.
efes pilsen yazan bardakta led ışık gibi parlayan kokteylden bir yudum daha aldım. kim kimin sonunu getirecek bakalım. şimdiden söyleyeyim ama şerefsiz çok güçlü. her an kazanabilir.
yenilgiyi kabul ettiğim saatler.
belki bu yazıları da bi müziğimde kullanırım. müzik dediysem de modern sanat işte. kömürün artık beyaz kağıda değdiği zamanlar.
bir kaset çalarım vardı önceden, bazı şarkıları dinleyerek bozmuştum. kendi davasındaki ilk şehidimdi hayatımdaki. o da böyle devrik cümlelerden hoşlanır mıydı acaba?
gerçi ben hoşlanıyor muyum, ondan da emin değilim. ekranı görmekte zorlandığım saatler.
sağlık durumumdan tamamen bihaberim. yapmak istediğim şeyler var ama kimin yok ki. plansızlığı bile planlamaya başladığım hayatın buraya gelebileceğini tahmin etmezdim. bu kadarını planlamamıştım en azından.
düşünüp durdum üzerinde fakat bir yere de varamadık.
anlaşmazlığın zirve yaptığı saatler.

sevgili kendim; lütfen bana iyi davran. en azından sorunlarımızı bir süreliğine kenara bırakmalıyız bence. çünkü seni anlayamadığım saatler.