solo şarkıcılar, koro ve orkestra için belirli bir metin üzerine bestelenen çok bölümlü sahne eseridir. isimini; ilahiler eşliğinde incil okumaları yapılan, ibadet edilen “oratorio” (ibadet odası) kelimesinden almıştır.
opera sanatının din dışı konuları işlemesine seçenek olarak kilisenin desteği ile 17. yüzyıl başlarında dinsel eser yönüyle biçimlenmeye başlamıştır ve tiyatro ögeleri içermektedir. oratoryo konulu bir eser olmasına karşın sahnede olayların akışını sergileyen hareketleri içermediği için bu dönem eserlerinde konuya açıklama getiren anlatıcı bulunmaktadır. bu görevi bazen koro üstlenmektedir.
italyan besteci giacomo carissimi (1605-1674), oratoryoyu tiyatral ögelerden arındırmıştır. onun eserleri dua amacını aşmış gelişkin eserlerdir. 18. yüzyılda
johann sebastian bach ve
george frideric handel’in eserleriyle yükselişe geçen oratoryo, sonraları din dışı konulara yönelmiştir. en gösterişli ve bilinen oratoryo, handel’in “messiah” oratoryosudur.
devamını gör...