belki de son
resident evil oyunu denebilip sonradan oyun tarzını ve atmosferini epey bozmuştur
capcom. oyunda aynı
the boys'daki olduğu gibi bir
thomas godolkin olayı var ve
albert wesker ile
william birkin'in ne kadar daha şerefsiz olduklarını bu oyunla beraber görüyoruz aynı zamanda "lan ilk
resident evil'daki
bravo team'e ne oldu acaba?" sorusunun cevabını bu oyunda öğreniyoruz. zaten ilk oyunda bravo'dan tek sağ kalan eleman olarak öğrendiğimiz rebecca abla ile bu oyunu oynayıp bravo'nun aradığı firarda olan zanlı billy ile sonic the hedgehog 2 ve 3'te olduğu gibi tagli şekilde oynuyoruz yani bir karakteri yönetirken diğeri de cpu olarak bizi takip edip zombilere ateş ediyo hatta controllerın diğer analog stickiyle diğer karakteri de hareket ettirebiliyoruz istediğimiz vakit(her iki karakter de kullanılır olduğu sürece) diğer karaktere geçebiliyoruz ancak bir tanesi oyun sırası ölürse oyun bitiyo yani biri diğer odada bir diğeri başka odada olunca ve kullanmadığımız karakterin mermisi yoksa zombi onu ısırıp öldürüyo ve ekran kırmızı oluyo diğer karakterin öldü gibisinden.. ama eğer mermisi varsa sorun olmuyo otomatik olarak ateş edip öldürüyo falan bulmacalar her ikisiyle beraber co op şeklinde çözülüyo yani böyle yaratıcı güzel özellikleri olan bir oyundu ve kanımca innovasyon olarak son resident evil idi. oyunda beni en çok korkutan yaratıklar symbiote gibi odadan odaya geçiş yapabilen zombilerdi ancak molotof kokteyliyle ölüyolardı evet yani aynı
spider man'deki symbiote mantığında gibiydi.
ilk
nintendo gamecube için çıkmış olan ve o dönem gamecube manyağı olduğum için hemen temin edip belki ilk bitirenlerden olmuşumdur ülkede.. malum yanlış bir pazarlama stratejisiydi capcom'un o ayrı konu ama en güzel grafikler gamecube'da idi. bu oyun aslında
nintendo 64 için yapılacakmış ama konsolun üretimi durunca gamecube'a aktarılmış.
devamını gör...