eyes wide shut yazar profili

o sırada kur'an ı okuyup dinden çıkan türkler peki swh.

"herkes kendi yoluna gitsin.

ben sizin için bir kurtarıcı, yasa koyucu, baş öğretmen olmayacağım. siz artık küçük çocuklar değilsiniz."

jung deizmi güzel özetlemiş. bir maneviyat varsa onun bireysel çaba ile ulaşılacak ve keşfedilecek bir şey olması bana da daha makul geliyor, dolayısıyla bu konuda peygamber ve kutsal kitaplar yani dinler sınıfta kalıyor, çünkü onlar herkese aynı ahlak reçetesini veriyor ( şu ritüelleri düzenli olarak uygula artık sen de ahlaklı bir bireysin) halbuki insanlar farklı farklıdır dolayısıyla ihtiyaçlar da, senin hedefin insanları kurtarmak mı yoksa sadece onlara ulaşmak mı? dinlerin olayı olabildiğince fazla kelle sayısına ulaşmak gibi duruyor. yani arkasında samimiyet yok siyaset var.

yarışmacı arkadaşlara başarılar diyerekten kendimi yok etmek.

aynur doğan - yoluna yoldaş olam.

o kendini biliyor denilen kişi o sırada: göbeğini kaşıyarak çay eşliğinde survivor izliyor.

ciş kolay bence, diş fırçalamak daha zor geliyor uykuluyken.

mhp' nin şu gereksizlik ve işlevsizliğine her gördüğümde patlıyorum:

islamcının iyisi olmaz, o şu an başımızda olsa olay aşağı yukarı aynı olacaktı.

tercih veya yaradılış gereği olsun, insanların seçimleri kimseyi ilgilendirmemeli, adam sırf eşcinsel diye sizin cinsel yöneliminizi değiştirmeye mi çalışıyor? taciz mi ediyor? cevap hayır ise onun tercihi başkalarını niye bu kadar ilgilendiriyor.

#3525365 edip yüksel'i tanımadığınız belli, kendisi gayet barışsever bir kürt, hatta biraz şaşırmak istiyorsan ayrılıkçı gerçek bir kürtçü olan ibrahim halil baran ile olan "kürdistan kurulsa kıyamet mi kopar?" başlıklı tartışmayı izleyiniz, ayrılmanın hem türkler hem de kürtler için hayırlı olmayacağını, hatta direkt kürdistan isimli bir devlet kurulmasına bile sıcak bakmadığını bizzat kendisinden dinlerdiniz.

dinci veya faşist sloganlar atan siyasetçiler olmadığı zaman düzelir. kesin sonuç.

adamı hem kürt faşistler hem türk faşistleri sevmez, bu da doğru yolda olduğunun belirtilerinden sadece biri bence.

inşallah.

“nîçet efendi’nin hâl-i pürmelâli: avrupa diyârının meczûb-ı felsefîsi”
kaleme alan: târîh-i hikemiyât mütâlaacısı, hâce-i fikriyât dervîşi


vakt-i evvelde, germen taifesinin mu’temed beldelerinden biri olan röcken nam kasabada, sene-i milâdî 1844’te, bir şehzâde-i fikir dünyâya nâzır oldu ki ismine friedrich nietzsche derler, biz osmanlı tezkirelerinde “nîçet bin friedrich efendi” diye kaydederiz.

bu zât-ı muhteşem, sîretçe meczûb, sûretçe mütefekkir, hal ve hareketçe münzevî bir şahsiyettir. bâbâsı din adamı, mânevî meşgalesi kilise, lâkin nîçet efendi ruhen ne kiliseye sığmış, ne de cemiyetin kat’î kaidelerine.


terbiye-i ilk ve medrese-i hikmet:

ibtidâî tahsilini ibtidâî usûlle, sonrasında feyz-i hikmetini leipzig ve basel havzalarında tahsil eylemişdir.
henüz 24 yaşında iken basel darülfünûnu’nda hikmet-i yunan muallimi olmuş, lakin yüreğindeki alev-i fikriye, talebe dersinden ziyâde kendi nefsine hitâb ederdi.

zamanla ilm-i felsefeyi, şark usûlü meczûbâne bir vecd ile işleyip, kalemini kılıç, defterini meydan edinmiştir.


ahlâk-ı şahsî ve meşreb-i ruhî:

nîçet efendi, hılye-i şerîfesinde daîmâ süzgün gözler, celâl ile mütenâsib bıyıklar, mütefekkirâne bir vakar taşır.
lâkin gönlü gamzededir, kalbi me’yûs, sohbeti dahi pek nâdir ve müşkil-fahmdir.

müselsel bir maraz-ı baş ile mübtelâ, perişan bir zihin ve mütebeddil bir hâlet-i ruhiyeye mâliktir.
kadîm dostluklar kuramaz, muhâbereden hoşlanmaz; kâh dağlara çekilir, kâh kitaplara dalar.
bir hanımefendiye, lou salomé nâm câzibe-i akliyeye, gönül vermişse de, cevâb-ı red ile kalbi muzdarip olmuştur.


kitâbât-ı hakîmâne ve beyânât-ı galîze:

kaleme aldığı eserlerde kelâm-ı kudret ve şe’niyet-i serkeşhâne mevcuddur.
“böyle buyurdu zerdüşt”, “putların alacakaranlığı”, “ahlâkın soykütüğü” gibi mecmûalarda, beşeriyetin müzmin zaaflarını, terbiye-i köleceyi, tanrı tasavvurunu ve hakikat idrâkini serh edegelmiştir.

en meşhur kelâmı olan:
“tanrı öldü.”
bir mecâz-ı felsefî olup, hakîkatte cemiyetin mânevî eksenini kaybettiğini beyan eden bir nidâ-yı ihtarîdir.
bu söz, bâzı zevâtı kudsiyye tarafından küfr-ü beyân addedilmişse de, işbu lâfzın mâhiyeti mecazın şemşîrinden neş’et eder.


vefât ve hâl-i pürmelâl:

ahvâl-i fikriyyesi nihâyetinde akl u şuurdan ferâgat etmiş, tecerrüd içinde torino sokaklarında bir ata sarılarak rûhî inkisârının nişânesini arz eylemiştir.
müteâkiben akıl dârü’s-salâhına alınmış, orada senelerce sessiz, lâkin kalemi hâlâ gür bir sedâ ile konuşur hâlde yaşamışdır.

1326 senesi (milâdî 1900) târîhinde, ruhunu ebediyyete teslîm eylemişdir.


netîce-i merâm:

nîçet efendi, akıl ile delilik arasında sâlik olmuş, nefsin kudretini ulvî bir menzile taşımak isterken, aklın câmid hudûdlarını zorlaya zorlaya kendini dahi zîr ü zeber etmişdir.

sözü kahr ile, kalemi sabr ile yoğrulmuş; ne kâmil anlamış, ne cahil kabullenmiştir.

zâtı:
bir mütefekkir-i serkeş,
bir âşık-ı hikmet,
bir âvâre-i fikir,
bir meczûb-ı kalemdir.* *

kadınları giderek erkeksi olmasıyla paralel ilerler.

önemli olmayan ihtimaldir. isa hakkında anlatılanlar, insanlığın kolektif bilinçaltını aydınlatması bakımdan mühimdir, muhakkak alınacak dersler vardır.

sahibinden köle arıyorsunuz siz.

her ne kadar aynı görüşte olmasak da rahatsızlanmasına üzüldüm, umarım hayati bir tehlikesi yoktur, hayattan değerli şey yok..