yörüngesizorbital yazar profili

metroda ağlamışlığım var, ayakta zor dururken. hep charlie yüzünden, gordon olan. algernon'a çiçekler kitabından.

ne zaman yalnız hissetsem, ona sarılıyorum. baba figürü benim kafamda. okumadığım birkaç kitabı var, zor günlere saklıyorum. bir de sigarayı bırakırken yarım paket koymuştum kenara depresif durumlarım için. ikisini birleştirmek zorunda kalırsam, vay hâlime.

içimdeki sesin adı olsa zahar olurdu herhâlde. aramızdaki diyaloglar şu şekilde:
ben: acıktım.
zahar: dünden kalan yemeği dolaptan çıkar ye. uğrastırma beni ısıtmadan ye.
ben: spor yapayım mı biraz?
zahar: şimdi bana spor kıyafetleri filan çıkarttırma, öyle üstünde ne varsa yap bir şeyler.
ben: tüh, telefonu şarja takmadım.
zahar: aman bakanlar, sanatçılar hep seni arıyordu zaten.
ben: ühühühü
zahar: uğraştırma beni kağıt mendil filan koluna sil.

1000 kitap uygulamasında gördüm. bir davetmişçesine teşrif ettim.