anarşik rehavet yazar profili

öpenzi hepinizi haftaya görüşmek üzereeeeeeee :)))))))))

on dakikaya başlıyore...

alohaaa sözlüğün radyosever yazarları.
düzenli yayına döneceğim bu yayında pazar gecesi uyku tutmayanlar için muhtelif konularda lak lak edip üçççç beeşşşş müzik çalacağuum.
bu akşam saat 22.30- 23.00 civarı sözlük radyosunda görüşmek üzere.
katılım için başlık altından yardırınız efenim.

herhalde götü başı dağıtmadan işemek anlamına gelen eylem.

tuvalette, kimse izlemezken keyifli aktivite. müziğin bedene geçişi.

galiba bu sefer abarttım. aynaya bakınca kim lan bu osman diyorum. ühüüüüüüüüüüüüüüüüüüü.

prezentabıl işemek gibi bir kavram getiren komik yazar.

(bkz: pisuarda prezentabıl işemek)

şirk şirk diye diye ortamların sirke dönmesi.

biramı içiyorum.

sabahın beşiydi tamam mı? ve ben öyle duruyordum.

entelektüel kaygının dışavurumudur. delik çorap da kaygının bir üst seviyesidir.

#3693238
çok güldüm ya...hshshgsgsgsggsh. don yok giyecek ama doğru konuşalım, yazalım.

#3690743 ay teşekkür ederim. yeniden doğdum gibi bir şey oldu resmen.

çoooookkk güzel müzikler çalıyor ya...

camdan bukalemun


bir takım ahtapotların göç etme hayalini ben biliyorum tamam mı. biliyorum bu ahtapotlar özlerinde göçmen değil. hayal kurmalarını ise engelleyemeyiz. hiçbir canlının hayal kurmasını engelleyemeyiz. ya sokaktaki kediler. geçen bir tanesiyle konuşuyordum. mart ayının gelmesinin hayalini kuruyorum dedi. dedim ne ahlaksızsın. ahlak ne? dedi. açıklayamadım. bir kediye ahlakı anlatmak abes olacaktı ve ben oldukça mantıklıydım. o yüzden gittim bahçenin köşesinde kendi halinde takılan kirpiyle konuşmaya karar verdim.

dostum dedim. bir kaldırdı küçük burnunu ve dikenlerini şöyle bir havalandırdı ve ben senin dostun nereden oluyorum dedi. dostum dedim yanlış anlama ben buralarda yeniyim. bu bahçenin de yabancısıyım. sen de orada tek başına duruyorsun ve yalnız görünüyorsun, ne olur yani dost olsak dedim. burnu kaşınıyormuş gibi yüzünü buruşturdu. yalnız olduğum doğru ama bu bir dost istiyorum anlamına gelmiyor ki dedi. ben de burnum kaşınıyormuş gibi yüzümü buruşturdum ama aslında burnum kaşınmıyordu. tamam dedim, dost olmayalım sadece sohbet edelim o zaman dedim.

inan bana şu an meditasyonumum en yoğun yerinde beni yakaladın ve ben nezaketli bir kirpi olduğum için sana cevap verdim ama gerçekten beni yalnız bırakırsan çok sevinirim dedi ve yüzünü gövdesine doğru döndürüp bir top halini aldı.

hassilktir lan oradan dedim. meditasyon yapan kirpiymiş. ne biçim bahçe lan burası dedim kendi kendime ve etrafıma bakındım. küçük bahçenin diğer köşesinde dört sandalye ve bir masa duruyordu. masanın üzerinde bir çekirge öğlen uykusuna dalmış gibiydi. gidip sataşsam mı diye düşündüm ama cam masayla nasıl entegre olacağımı bilemedim. bu benim için açıkçası zorlayıcı olabilirdi. sonuçta doğal renkleri taklit edebiliyorum ama bir camın üzerindeki yansımaları ve camın şeffaflığından gelen arka plan renklerini nasıl canlandıracaktım. o sırada çimlerin üzerinde duruyordum ve tam bir yeşil rengini almışım. yapay çim de olsa taklit edebiliyordum. taş, ahşap, yapraklar bunlar zaten benim için çocuk oyuncağıydı. benim gibi bir bukalemun için bebek işleri. sahi size ismimi söylemedim. ben bukalemun osman.

çekirgenin yanına gitsem mi diye düşünürken aklıma yine ahtapotlar geldi. bu bahçeye gelmeden önce uzak bir yerdeydim ben de. deniz kenarında olmamam gerekiyor biliyorum ama bir şekilde yolum sahile düştü dolaşırken ve kırmızı bir deniz taşının yanında kendimi kırmızıya boyarken kulak misafiri oldum iki ahtapotun konuşmasına.

öte kıyıda ahtapotları avlamıyorlarmış biliyor musun dedi biri diğerine. nereden biliyorsun diye sordu öbürü.

diğer ahtapot şöyle bir boğazını temizledikten sonra anlatmaya başladı.

aman efendim, giray’ın kızı o kıyıdan birine aşık olmuş ve evden kaçmış, beş gece sekiz gün ve otuz altı saat yolculuk ettikten sonra ulaşmış oraya. çok kalabalık bir ahtapot köyüymüş. sonuç itibarıyla kaçtığı ahtapot o gelene kadar başka bir ahtapota aşık olmuş ve kız gittiğiyle kalmış. köydekiler nazikmiş, oturmuşlar, onunla sohbet etmişler ve bir sürü yemek sunmuşlar ve yavşak aşkı adına ondan özür dilemişler, o da ertesi gün dönüş yoluna çıkmış ve bu sefer de iki gece bir gün ve altı saatte dönmüş. giray’a anlatmış köyün mimarisini, oradaki sıcak kanlı ahtapotları ve sınırsız yiyecekleri. giray’da durur mu? karısına yumurtlamış her şeyi. bir gün ziyarete gitsek mi demiş. karısı da benim hanıma anlatınca durumdan haberdar oldum. yarın bizim muhtar bir keşif ekibi gönderecek köye. benim kızı göndermeyi düşünüyorum…

onları dinlerken düşündüm ben sekiz bin beş yüz kilometre ötedeydim köyümden ve tek başıma yola çıkmıştım. aşık olduğum başka bir bukalemun yoktu. ve sıcakkanlı bukalemun hiç görmemiştim. ve farz-ı misal aşık olsam ve aşık olduğum bukalemun başkasına gitse açıkçası bukalemun kanunlarına göre onu öldürürdüm. aklımda cinayetler, somurtkan bukalemunlar dolaşırken çekirge bir hareket etti.

n’apıyorsun sen orada dedi bana.

a, sen beni nasıl gördün dedim ki bir endişelendim yeterince yeşil değil miydim yoksa lan bu yapay çimin üzerinde diye.

dostum seni izliyorum, düşüncelere daldın ve yeşilden yeşile çeşitlendin dedi çekirge.

bana dostum diyen bir çekirgenin yanına gitmemem için bir bahane bulamadım ama camın üzerinde nasıl duracağımı kestiremedim.

sanki ne düşündüğümü okuyan çekirge; korkma gel. burada hiç insan olmaz. bir süredir boş bu ev ve bahçeyi öyle bıraktılar bize. ben genelde burada dururum. cam biraz daha serin oluyor. hem gizlenmek zorunda değilsin dedi.

sandalyeye zıpladım, oradan masanın üzerine çıktım.

ilk defa camın üzerindeydim ve tedirgindim. sonra garip bir şeyler oldu.

derim bir çatlıyor gibi hissettim. güneşin ve diğer etraftaki tüm yansımaların kırılmaların taklidini yapmak için zorlanıyordu. sonra ayaklarıma baktım, onlar da camın altından masanın ayaklarının görüntüsüne ve çimin yapay yeşiline büründü. derim iyice gerildi. kanım hızlandı, normalde renk değişimlerinde ve gizlenmelerimde bunu çok yaşarım ama bu seferki farklıydı. sanki bedenim de şekil değiştiriyor gibiydi.

o sırada çekirgeyle göz göze geldim. dehşet içinde bana bakıyordu, ve gözlerimi görünce bir zıpladı.
şimdi diyeceksin bukalemun osman sadede gel ne oldu sonra?

dostum, sonrası yok. bu lanet masada ne var bilmiyorum ama ışık ve yansımalar o kadar hızlı değişiyor ki ben buradan ayrılamıyorum. galiba camlar, biz bukalemunların kara deliği.
gözlerim geçmişe ve geleceğe bakıyor küçük kara deliğimin kenarında oturuyorum çekirge zıpladı demiştim değil mi maalesef dilim kadar hızlı değildi ve burada bu cam masa üstünde geçmişle kirpiyle ve gelecek arasında kendi içime çöküyorum ağzımda hala çekirgenin tadı.

oha bu giriş resmen aynı ahahahhahahahahha. şaka gibi. bu şimdi çalıntıya girmiyor mu?

#3690656
ahahahhahahahahaah her hebelebe hübelep.

laynnnn montana çetesi mi kaldı, sene 2025. :) yalnız seshayvanı'nın yorum süper. benim başlık altında sevişmeyin de nerede sevişirseniz sevişin dedi. sdşfksdşlkfsşdlks.