1919

katherine mansfield'in can yayınları lacivert klasikler serisinden bir kitabı. mansfield veremden ölmeden önce, ölümüne yaklaştığını bilerek, 1919 yılı boyunca tuttuğu günlüğü okuyoruz bu kitapta. haliyle epey karamsar temalar içeriyor. kitap bir günlük olduğu için bir öykü kitabından beklenen kurgu, karakterler, mekan gibi şeyleri beklemiyorsunuz tabii. sadece hasta bir kadının yaşamına tanık oluyorsunuz. günlük çok kişisel, çok özel bir yazım türü. bu yüzden herkesin keyif alması da beklenemez bence. benim de bu kitabı okurken sıkıldığım noktalar oldu ama bütüne baktığımızda keyifli ve duygusal bir kitap.
birkaç yerde şiir de eklenmiş. ben şiirden pek anlamam ve okumam da ama bu şekilde başka bir yazım türünün içine yedirildiğinde hoşuma gidiyor. bu kitapta da sevdiğim bir ayrıntı oldu.
daha önce de dediğim gibi teması genel olarak epey karamsar. mansfield'in böyle bir özelliği var bence. hep bir melankolik yazmış. biraz içiniz sıkılabilir, bunalabilirsiniz okurken. bir olay olmadığı için de sanki yazarın rastgele düşüncelerini okuyor gibisiniz. -normalde çok haz etmem bu tarzdan.- tarzınıza göre çok güzel ya da çok kötü bir kitap olabilir yani sizin için.