2017 türkiye anayasa değişikliği referandumu

%51,41 oy oranıyla kabul edilen referandum. diyecek bir şey yok. anlattık zamanında bunları. şimdi geldiğimiz nokta maalesef bizi haklı çıkartıyor.

2 ayla oy verememiştim. anılarımda kalan chp vs akp/mhp araçlarının kızılay meydanı'nda yüksek sesle hiç durmadan seçim şarkılarını çaldıkları. ygs/lys'ye hazırlanıyorduk ve gidip sesi biraz kısmalarını rica ettiğimizde sadece chp tarafından olumlu dönüş alıyorduk.

düşündüm de aklımda sadece chp'nin seçim şarkıları kalmış.

2015'ten sonra muhalefete ihanet eden devlet bahçeli'nin desteği ve seçim akşamı değiştirilen seçim kuralına muhalefetin yeteri kadar itiraz etmemesi sebebiyle "atı alan üsküdar'ı geçti." söylemiyle geçen ve rejimi değiştiren referandum.

öncelikle türkiye'nin böyle bir yola gireceğini erdoğan her halinden belli eden bir insandı, artı recep tayyip erdoğan'dan evvel turgut özal ve süleyman demirel'in bu tip bir sisteme meylettiği bilinen bir gerçektir fakat onlara karşı her daim güçlü bir muhalif oluşum* muhakkak olduğundan bu gerçekleşemedi.

erdoğan durumunda ise bir muhalefet yok gibiydi, ilk seçiminde kendi partisi hariç bir tek deniz baykal'lı chp'nin meclise girmişti. deniz baykal'ın ne kadar beceriksiz bir lider olduğunu bir daha tekrarlamama gerek yok, onunla alâkalı tanımlarımda söylemiştim. 2007'de durum değişiyorayazdı fakat adalet ve kalkınma partisi tarafından satın alınan erkan mumcu'nun anavatan partisi ve doğru yol partisi işbirliğini yok etmesiyle bir merkez sağ alternatifi ortadan kalktı, 5 senenin ardından baykal'la birlikte ikinci muhalefet bahçeli'nin milliyetçi hareket partisi olabildi. mhp'nin ne kadar etkisiz olacağı 2011'de anlaşıldı, 2007'deki oyunu arttırmak şöyle dursun bir miktar oy kaybetti.

bu dönemler aslında erdoğan'ın böyle bir başkanlık sistemini çok daha rahat geçirebileceği dönemlerdi fakat ihtiyaç duymadığından* yapmadı, 2010 referandumu ile yargıyı emrine alması yeterli geldi*. 7 haziran 2015 seçimlerinde ise ilk kez akp çoğunluğu yitirdi, azınlığa düştü. erdoğan bu esnada cumhurbaşkanı olmasına rağmen müthiş bir taraflılıkla bunu kabullenmedi, ahmet davutoğlu hükümeti kuramayınca görevi kemal kılıçdaroğlu'na vermek varken erken seçim ilân etti*.

bu kısa sürede erdoğan artık halktan gelen desteğin eridiğini ve 1 kasım 2015 seçimlerinde ite kaka gelen desteğim geçici olduğunu ve mecliste akp'nin çoğunlukta kalamayacağını gördü, mhp desteği şartsız olsa da güvenoyu riskine girmek istemedi. ayrıca parti onda değildi, davutoğlu ile birtakım zıtlıkları olduğundan parti de yavaş yavaş etkisinden çıkabilirdi. böyle bir değişiklikle hem güvenoyu meselesinden kurtuldu, meclisin hiçbir önemi kalmadı hem de partisine geri dönüp bir ikilik oluşmasını engelledi.

tam da bu yüzden akp muhalefete düşemez çünkü bir parti değil bir kişidir. erdoğansız bir akp varolamaz, 2015'ten sonra yaşanan süreç farklı olsa belki mümkün olabilirdi ancak şu anda akp'de erdoğan'dan bağımsız herhangi bir irade mevcut değil ve bunun oluşması da mümkün değil. davutoğlu zamanında da bu yoktu ancak oluşma ihtimali vardı.

referandum ise esasında reddedildi, kampanya döneminde akp maddelerden bahsetmeyen bir kampanyaya odaklanıp sanki cumhurbaşkanlığı seçimiymiş gibi bir hava yarattı. ona rağmen seçim gecesi yenilgi alınacağı görülünce mühürsüz oyların sayılmasına karar verildi ve 3 milyon kadar oy hangi kriterle geçerli sayıldığını bilmediğimiz bir yolla geçerli sayıldı. misal atıyorum bir seçmen mührü hayır kısmına vurdu ancak çok çok az bir kısmı evet'e taştı, evet'e de çarpı attı. bu durumda bu oy geçersizdir ancak sayılması durumunda hayır'a sayılması gerekir, açıkça hayır'ı tercih etmiş adam ama yüksek ihtimalle bu oy evet lehine sayıldı. seçimi şaibeli yapan da budur.

buna yüksek sesle itiraz eden o dönem resmiyette mhp'de olsalar da fiiliyatta ayrı bir yol izleyen iyi parti kurucularıydı*, ysk önündeydiler. chp genel başkanı kemal kılıçdaroğlu kısa bir ysk önünde göründü, 1 hafta sonraki aym açılışında binali yıldırım ve ismail kahraman ile kahkahalar savuruyordu yani başta dediğim gibi muhalefet yeteri kadar itiraz etmedi. ankara ve istanbul'da hayır'ın öne çıkmasını yeterli bir başarı saydı. üstüne üstlük chp'nin örgütünün beceriksizliği de bilinen bir şey, erdoğan "atı alan üsküdar'ı geçti haberiniz yok." lafını edebildiyse örgütler çuvallamıştır.

şimdi bu referanduma yeterince itiraz etmeyen parti millet ittifakı'nın başını çekiyor, referandumu yapan zihniyetin kopyaları ittifakın çoğunluğunu oluşturuyor hatta referanduma direkt imza atan adam ittifakta koltuk sahibi. bu ittifak sistemin değişeceğini vaat ediyor, parlamenter sistem çağrısı yapıyor ve güvenilir addediliyor. bu referanduma en güçlü itirazını dile getiren ümit özdağ ve chp örgütünün beceriksizliğini* en ağır şekilde ödeyen muharrem ince ise sarayın adamı olmakla suçlanıyor. truva atları yanlış yerde aranıyor.

6 yıl önce gerçekleşen referandum. buradan

başkanlık sistemine geçtiğimiz kara gündür 16 nisan 2017. bir millet düşünün ki her şeyini her kurumunu bir adama teslim ediyor...

o akşam 2.5 milyon mühürsüz oy geçerli sayıldı ne kılıçdaroğlu ne akşener hiçbirisi türk milletinin hakkını aramadılar. şimdilerde muhalif diye geçinen davutoğlu ve babacan ise evet tarafındaydı. ümit özdag tek başına ysk önüne hesap sormaya gitti ama tek bırakıldı. o gün muhalefet ümit hocaya omuz vermedi ve şimdi o muhalefetin trolleri bu referandumda evet diyen ex akp'lilerle birlikte zafer partisi ve ümit özdağ'ı oy bölmekle hatta ve hatta saraya çalışmakla suçluyor. türkiye çok garip bir ülke gerçekten.

buradan

zeki milletimizin aldığı kararlardan biri.

üstünden tam 6 yıl geçmiş. o gece çok karanlık bir gündü. halkın yarısının "başkanlığa hayır" demesine rağmen ne kılıçdaroğlu kemal ne akp-şener meral ne ince ne karamollaoğlu temel, diktatör erdoğan'a karşı ses çıkaramadılar ve meydanlara inemediler.. ex-akp'li şimdinin sarı muhalefetleri tavukoğlu ahmet ve fetöcan ali da o zamanlar akp'deydiler ve başkanlığa 'evet' demişlerdi. orada akp ve mhp'ye karşı tek mücadeleyi ümit özdağ verdi ama özdağ ümit hoca da bu davada yalnız bırakıldı. o akşam oylar mühürsüz bir şekilde çalınmıştı ve maalesefki o seçimi bir dalavereyle islamofaşist akp kazandı ve ardından başkanlık sistemi denilen amerikan yapımı ucube sistem geldi.. tabi bunda çok zeki(!), merhametli(!) ve bilinçli(!) olan türk halkının da büyük bir payı var.. teşekkürler türkiye bu gurur(!) hepimizin... eserinizle gurur(!) duyun şimdi..
o kumpasta tek haklı ve mertçe mücadeleyi ümit özdağ verdi..

bende travma yaratmış olan referandumdur. o gün sandıktan hayır çıksa her şey bambaşka olabilirdi. 14 mayıs bile bu kadar canımı sıkmadı. atlatamıyorum.

türkiye cumhuriyeti'nin tabutuna çiviyi çakan oylamadır.

bugünkü içler acısı halimizin temelleridir.

o seçimin öncesinde doğan bilmem kaçıncı çocuğuna evet ismini koyan 3 eşli bir amedli kürt vardı. akibeti ne oldu acaba ? her şey dört katına çıktığı için şu an 120. çocuğuna ulaşmış olabilir.

not: ulan şimdi aklıma geldi bir de yiyip yiyip sıçamamış, sevimsiz bir erzurumlu velet, allah için evet, millet için evet diye videoda anırıyordu.

oylamaya birkaç gün kala aksaray metro girişindeki meydanda halay çeken biji bijilerle aynı oyu kullanacak olmak içime fena oturmuştu ama yıllar sonra geçmişe bakıp ülkenin akıbeti bakımından içimin bir miktar rahat olması için doğru olanı yaptığımı düşünmüştüm.
yarın öbür gün tükürdüklerini yalamak istediklerinde onlarda yine utanma olmayacak, orası ayrı mesele tabi.

konunun anayasa değil reyizin ikbali olduğu anlaşılalı yedi yıl olmuştur

geliyor, gelmekte olan.