bu bayramı farklı kutlayalım..
küsler falan barışmasın.aslında anlaşamadığınız, nezaketen görüştüğünüz insanlarla ilişkinizi net bir şekilde kesin. hayatınızı yalınlaştırın, sahteliklerden arının, canınızı sıkana "uzaklaş" deyin..
yürümeyen, kangren olmuş, samimiyetsizlik akan münasebetleri kesin.
keyifli, huzurlu, mutlu bir bayram olsun.

aynı kelime için sözlükte 3 ayrı başlık açılmış, doğrusu ise (bkz: ehvenişer)

rüya görme engellisi bir birey olarak merakla dinleyeceğim yayın olacaktır. belki vizyonum genişler?

başrollerini meg ryan ve tom hanks’in paylaştığı, 1998 model, amerikan romantik komedi filmidir.1940 tarihindeki köşedeki dükkan filminin yeniden çevrimi olan film ; beş ayrı ödül kazanması ve altın küre adaylığı ile rüştünü ispatlamıştır.imdb:6.7(u:puanı düşük olmasına rağmen oldukça tatlı bir film.hem dinlendirici hem de mutluluk verici)

filmde kısaca gerçek hayatta birbirinin ezeli düşmanı olan iki insanın, sanal ortamda gerçek kimliklerinden habersiz, can ciğer kuzu sarması olması ile başlarından geçen olaylar anlatılıyor.*

kathleen kelly( meg ryan) kendisine annesinin mirası olan küçük, şirin mi şirin bir kitabevi işletmektedir.tıpkı annesinin zamanında olduğu gibi burası sadece bir kitabevi değil, müşterileriyle aile sıcaklığı ile ilgilenen, halkla iç içe olan bir yerdir.kathleen de kitaplar konusundaki donanımı ve bilgisi ile müşterilerinin gözbebeğidir.ne yazık ki işini aşkla yapan kathleen’in bunlar iyi günleridir çünkü fox kitabevi zincirleri onun çok yakınında devasal bir kitabevi açmak üzeredir.hem kendine hem de müşterilerine olan güveni nedeniyle bu durumun önceleri çok üstünde durmayan kathleen, satışları düşmeye başlayınca kara kara düşünmeye başlar.bu arada fox kitabevi zincirinin sahibi olan joe fox ( tom hanks) ile tanışmak zorunda kalır ve ikisi de birbirinden hiç mi hiç hoşlanmaz hatta aralarında kitabevi yüzünden güçlü bir husumet doğar.elbette kathleen’in hayatındaki her şey böyle kötü gitmemektedir.internetten edindiği mektup arkadaşı kathleen’de derin duygular uyandırmakta ve bu kötü günlerde onun en büyük destekçisi olmaktadır.hatta aralarındaki bu yakınlık ikisinde de birbirini görme isteği oluşturur.acaba daha önce birbirlerini hiç görmediklerinden emin midirler?

tertemiz, saf , mutlu, umut verici bir aşk öyküsü.izlemeniz tavsiye edilir özellikle nostalji seviyorsanız.

edit:

"yapacak bir şey yok"
"olacağı varmış"
"takma kafana"
"kitap okumaya vaktim yok"

allah kimseyi domatesle terbiye etmesin.

benden büyükleri mezarda ayol! ne işim olur?

yanlış bir iddia.

dünyanin en cok sekerli gidalar ureten firmalarindan biri olan nestle ayni zamanda seker, alzheimer, kalp ve damar hastaliklari alaninda da ilac uretmektedir. ilac sektorunun devi olarak bilinen bayer hem ilac ureticisi hem de bircok hastaliga neden olarak gosterilen zirai zehirleri de ureten bir sirkettir. . .
hastaligini uretip, ilacini sunmaya ne denir bence kapitalizm denir.

buradan

ismim varmı diye bakıp çıktığım başlıktır.

#383308 no'lu tanımıyla beni benden almış, diğer tanımlarını da severek okuduğum takip edilesi yazardır. herkes duysun, herkes bilsin efeeeem.*

yükseköğretim kurulu (yök) başkanı prof. dr. yekta saraç, "üniversiteler, milletin kızlarını emanet ettiği, hocalarına 'annelik, babalık yap, rehberlik yap' diye emanet ettiği kurumlar. öğrencilerimize herhangi bir şekilde yan gözle bakılmasına bile tahammül edemeyiz" dedi.

twitter.com/AnekdotHaber/st...

üniversite öğrencileri minimum 18-19 yaşlarında yetişkin bireyler. bu yüzden üniversite'de veli kavramı yok. bu insanlar oy kullanabilir , ehliyet alabilir , sevişebilirler. ama (bkz: siyasal islam) kendi ahlak anlayışları üzerinden yine toplum mühendisliği yaparak öğrencileri şekillendirmeye çalışıyorlar. ayrıca minimum 18 yaşında olan yetişkin bir kadının kimseye emanet edilmesine ihtiyacı yok. bu açıklamadan bile kadına bakış açıları belli oluyor. gel böyle bir ortamda üniversitelerden bilim bekle gerçekten çok yazık.

ilk yayın sagopa - bergen düeti ile açılırsa efsaneler ötesi olur. varolan bir eksikliği tamamlayacağını düşünüyorum bu programın. iyi yayınlar.

kendimi acındırıyor gibi olmayayım da, yaşamadığım durum.

zengin doğunca çalışmak zorunda kalmazsın. fakirsen yaşam kaliteni yükseltmek için ömrün boyunca çalışırsın. ama bunun ekmeğini 60 yaşında belki alırsın. o yaşta da rahat etsen ne etmesen ne.

zengin doğunca istediğin çoğu şeyi yapabilirsin. bir hobi edinmek kolaydır mesela. ama fakirsen bir şeyler yapmak için ne paran vardır, ne de zamanın.

zengin doğunca ister istemez donanımlı bir insan olursun. özel dersler, en az bir spor, enstrüman... fakirsen devlet okulu. hepsi bu.

ali abi siyahi
tefo gay (ali'ye vurgun)
kenan ateist
şebnem lezbiyen

takıntılı bir insanın sevdiği insanlar için neler yapacağının sınırı olmadığını göstermekte oldukça başarılı bir dizidir. öncelikle her şeyden önce söylemek istediğim bir şey var. bu bir aşk dizisi değildir. hiçbir yerde hiçbir şekilde aşkı ya da sevgiyi anlatmıyor. anlatmak istediği başka şeyler var ve bunları görebilmek önemli. ilk sezonu izlerken inanılmaz rahatsız olmuştum. adam öyle şeyler yapıyordu ki çıldırmamak elde değil. bir kere yaptığı hiçbir şeyin hiçbir şekilde bahanesi olamaz zaten, bu yüzden inanılmaz itici geliyordu. çoğu insan aşırı hızlı aktığını söylese de benim için bu söylediklerimden ötürü izlemesi zor bir dizi oldu. ikinci sezonu da yine benzer şekilde devam etse de adamın biraz çocukluğuna inmesiyle bu hareketlerinin sebebini anlıyoruz. sevgiyi şiddet, kısıtlama, zor kullanma ve hatta belki öldürmeyle öğrenmiş bir insanın ileriki yaşamında sevgi için bunları yapmasının temeline iniyorsunuz. psikolojik analiz açısından başarılı buldum. çünkü kurbanları olan bir suçlunun da aslında bir kurban olduğunu fark ediyorsunuz. bu durumda ilk sezonda nefret ettiğiniz, kızdığınız, tiksindiğiniz insana ikinci sezon bu yaşananlarda onun da suçunun oldukça az olduğunu fark etmeyle bu negatif duygular biraz azalmaya başlıyor. dediğim gibi yaptığı sapıklıkların, manyaklıkların bahanesi olamaz hiçbiri. sadece çocukluğunda bir şeyleri nasıl öğrendiyse büyüdüğünde de onu uygulayan bir insan görüyorsunuz karşınızda. bunun dünyada ne kadar yaygın olduğunu düşündüğümüzde aslında her şeyin çocuklukta başladığını göstermede iyi bir dizi. ikinci sezon birin tekrarı gibi olsa da karaktere olan bakış açısını biraz yumuşattığı için sevdim. ancak ikinci sezonun bitişiyle üçüncü sezonun da benzer devam edeceğini düşündürerek bende izleme merakı uyandırmamıştır. bir yerden sonra kendini tekrar etmeye başlayacak gibi görünüyor ama belli olmaz.

bi şeyleri bilmediklerini kabullenemiyor insanlar. herkes her diziyi filmi izlemek bilmek zorunda değil, her kitabı okumuş olmak zorunda değil, her popüler şeyden haberdar olmak zorunda değil. bilmediğiniz bir şey konuşulduğunda ben bilmiyorum demek yalan söylemekten daha zor değil inanın. bilmemek normal bir şey, eğer bilmiyorsanız ve merak ediyorsanız bi yere not edin ve başka bi zaman araştırın öğrenin. ama herkesin bilmediği şeyler olduğunu ve bunun normal olduğunu kabul edin nolur.

sevgili tutankamon'un laneti ve sevgili coldboy'un profillerine durduk yere girip profil fotoğraflarına bakıyorum. sebebi yok, bazen gecenin bi vakti uyanıp yaptığım bile oluyor bunu.

tutankamon'un laneti'nin profil fotoğrafı:


coldboy'un profil fotoğrafı:


ekleme: sonunda buldum iki fotoğrafın da orijinalini. fakat isimlerle fotoğrafları zihnimde eşleştirdiğim için fotoğrafların orijinallerine bakasım gelmiyor, illa profile gireceğim.