bu saatte uyanınca ev halkı;

kendi halinde ,yardımsever ve iyi kalpli insanların hep maruz kaldığı durum. oysa ki kalbiniz karanlık ,kibirli ve kaba olursanız da ilginç bir şekilde güçlü bir imaj oluşuyor bunu oluşturan ise yine insanlar çünkü iyiler azınlıkta kalanlardır.

toprak buldum kimindir, sahibi yoksa benimdir.

çok üzgün, çok öfkeli, çok umutsuzum. bir kız çocuğu annesi olarak tarifsiz kederler ve endişeler içindeyim. bir kadın olarak korkuyorum. bir vatandaş olarak bu kadar değersiz olmanın kalp kırıklığını yaşıyorum.

baba olmak spermden ibaret sandın.. oysa ki sorumluluğu dünyalar kadardı.. başaramadın..

burası türkiye güzel kardeşim. sözlük denilen sosyal medya oluşumları ise gündelik kaygıları, politikaları, farklılıkları yazıya döktüğümüz platformlar. her gün mahallede, kahvehanede, kasapta ekspresyonizm tartışmıyorsak burada da bunu beklemek fazlasıyla saflıktır. öte yandan kalitenin kıstaslarını neye ve kime göre belirleyeceğiz ? itiraz ettiğin noktaların tamamı ( siyaset, türk-kürt ayrımı, cinsellik ) bu ülkenin gerçekleri. elbette yazıp konuşacağız bu konuları.
orada #bilgi sekmesi tüm ihtişamıyla duruyor. bunaldığın an tüm gününü o sekmede harcayabilirsin.

eyluling zaten canım moderatorumdu, şimdi daha da tatlış olduğunu gösterdi.
hatei sözlükte çok görmemiştim gayet başarılı buldum. sunum güzeldi, moderator edasında derli topluydu. sanada helal sevgili hate

bazı arkadaşlar anonimlik tercih ettiklerini iletmişler ama moderasyonda böyle düzgün tatlış insanların olduğunu bilmek bence çok güzel.

bide anonim kalindikca beklenti çok yükseliyor, sonra ssg gibi biri çıkıyor karşınıza, daha hayal kırıklığı olmazmı?*

an itibariyle 196 adet rozet/özellik aktivasyonu yapılmış ve toplamda 173.500 karma puanı kullanılmıştır.

çaresizlik anında en zararsız kötülüğü yapmış hayvandır, gidip hane halkına ya da evcil hayvanlarına saldırmamış. her geçen gün yaşam alanları daralan bu hayvanların ne yapması bekleniyor anlamıyorum. bütün doğa tahribatlarının yanında bireysel olarak da insanlık bu hayvanlara başka çare bırakmıyor malesef. ormanda bulduğunuz meyve ağacınındaki meyveleri tek bir meyve kalmayana kadar toplarsanız, mantar avına çıkıp bulduğunuz bölgedeki yenilebilir mantarları tek bir numune bırakmayacak şekilde toplarsanız, su kaynaklarını borulardan geçirip köyünüze kadar kapalı taşırsanız, köstebek, fare gibi kemirgenlere tarım zararlısı deyip soyunu ilaçla ve tuzakla kurutursanız, dini gerekçelerle yemediğiniz domuzu anlamsız bir şekilde sadece yok etmek için öldürürseniz bu hayvanlar ölmüş ninenizi de yer dedenizi de.

bir de mezarda mikro organizmalar, böcekler ve larvalar tam olarak haberdeki ayının yapmaya çalıştığını yapıyor, yani artık bu dünya ile ilişkisi sadece fiziki varlığından ibaret olan bedeni yiyorlar, çok korkunç bir durum değil yani. bu hayvanın fotoğrafını çekmek için haftalarca ormanda ateş bile yakmadan kamp yapan insanlar var çoğu zaman elleri boş dönüyorlar, insandan ölesiye korkan bu hayvanlar bu kadar çaresiz olmasa değil insanın yaşadığı yere, ayak bastığı yere bile yaklaşmaz.

evin en büyüğü olarak sahip olduğum ünvandır. sinir, stres, kaygı, üzüntü, sevinç.. aklınıza ne gelirse yaşıyorum ve yaşatıyorum.. hele bizim evin afacanı var ki ona asla kıyamıyorum.. çünkü ben onu büyüttüm. emzirmek hariç her şeyini ben yaptım, yapıyorum.. hatta bilmeyenler bazen çocuğum bile sanıyor.. sansınlar, zaten öyle sayılır.....

haberi yapan lanet onediıo üyesi şaşırtmadı. (bkz: emre şah)

izlemesi garip ropörtajdır tarihin tozlu sayfalarından bu yana gelen tayyip erdoğan hakkında insanlar ne düşünmüşler neler beklemişler gözler önüne seriyor.

insanları itici yapan detaylar olarak değiştirilse ya başlık. kadınların yaptığı çoğu şeyi erkekler de yapıyor.
ayrıca bi bitmedi kadınları kategorize etme sevdanız.

öğretmen veya diğer mesleklere karşı insanların nefretini ve kinini anlamayacak olmama mı şaşsam yoksa bu tarz bir zihniyette olan insanların nasıl bir ailede büyüdüğünü mü sorgulasam bilemedim. kişiler meslekler ayrılmaksızın kendi üstlerine düşen görevlerini yaptıkları sürece ne kadar tatil veya ne kadar para aldıkları kimseyi ilgilendirmez. bir öğretmenden okuma yazma öğrendiğini, bir doktordan tedavi gördüğünü ve diğer nice meslek gruplarından bir şeyler öğrendiğini inkar etmeye çalışıyorsunuz ve sadece eleştiriyorsunuz. nankörlük yapacağınız konumda olmadığınızı ve en önemlisi devletin vermiş olduğu kararlara burnunuzu sokacak kadar kendinizi bir şey sanmanızı tavsiye etmem.

insan başarısız olduğu, çabasının takdir edilmediği, varlığının önemsenmediği alandan veya insanlardan uzak duracaktır. bu sorunun o kadar çok sebebi var ki, o kadar.

-matematiği sevmeyen, bilmeyen ve matematikten anlamayan öğretmenlerin matematik öğretmeni olması (bunu söyleyip buna neyin sebep olabileceği konusunda düşünmemek çok acımasızca lütfen yapmayın). insanların ilgileri, yetenekleri doğrultusunda meslek seçimi yapabilmelerine izin vermeyen ekonomik, sosyal, kültürel bir sistemin varlığından söz edilebilir diye düşünüyorum. matematik bilen, seven, ilgi duyan insanlar neden matematik öğretmenliğini tercih etmiyorlar bu önemli bir soru bana kalırsa.

-mezun olup da atanma şerefine nail olan (çünkü güzel ülkemizde bu da deveye hendek atlatmaktan daha zor olabiliyor) bir öğretmenin mesleğine dair heyecan duymaması, duyamaması. bir yığın derdi var insanın. bir öğretmeni, diğer kimliklerinden sıyırıp sadece öğretmen olarak düşünmek doğru değil. her şeyden önce bahsedilen kişi bir insan ve her insan üzerinde ülkenin refah düzeyinin etkisi var.

-eleştirmeye çoğu zaman izin verilmemesi. dolayısıyla eleştirinin öğretilmemesi, sözel becerilerin gelişmemesi. kitap okumuyor oluşumuz. okuyan adama da madalya takılmıyor zaten son 10 yıldır. okumak elbette içsel motivasyon gerektiren bir eylemdir ancak bir çocuğa bu alışkanlığı kazandırabilmeniz için zaman zaman takdir etmeniz, ödüllendirmeniz yani öncelikle dışsal motivasyon sunmanız gerekebilir.

-matematiği neden öğrendiğimizi bilmememiz, bunun anlatılamaması

-öğretmenin kullandığı öğretim yöntemleri, bir canlının nasıl öğrenebileceğinin anlaşılamamış olması

-kalabalık sınıflar

-teknolojik yetersizlikler

-ilgisiz ebeveyn. "hocam benim çocuğum matematiği bir türlü yapamıyor" genellikle bu cümleyi anne kurar (çünkü çocuktan kadın sorumludur). o da dönemde bir kez geldiği (yani geliyorsa) veli toplantısında.

çoğunlukla edilgen cümleler kurduğumun farkındayım ama bazı şeyleri bireysel çabaların insafına bırakmak bana doğru gelmiyor. "ülkemizde matematiğin sevilmemesi" bir sistem sorunudur. bu sadece matematiğin sevilmemesi değildir. fiziğin sevilmemesi, tarihin sevilmemesi, geometrinin sevilmemesi, türkçenin sevilmemesi şeklinde listelenip uzatılabilir ancak hepsinin kaynağı aynıdır.

bireysel çabalar için bir öneri; çocuğun yapabilirim hissiyatını geliştirmek fayda sağlayabilir. her insanın farklı bir becerisi olduğu fikrinden yola çıkarak, kişinin bir alandaki yetkinliğini geliştirirseniz diğer alanlarda da başarılı olabileceğine dair kendisine güven duymasını sağlayabilirsiniz ve bu inancı yıkmadığınız sürece, ilgi ve destekle matematikte başarılı olacak ve başarılı olduğunu hissettiği alanı sevecektir.

banu berberoğlu ve diggat etmelik sevgilisi

geleneksel ingiliz kahvaltısında daimi bir yeri olan ama bizim sabah öğünlerimiz için pek de olağan sayılamayacak kuru fasulyedir.

zavallı kadın az bile yapmış. hamileyken antidepresan kullanmak zorunda kalmış. adam 1. sınıf hödük tayfadan belli. 6.5 aylık hamile bir kadına boşanmak istiyorum demek nedir ya? niye evlendin oğlum o zaman hıyarağası? söylenecek şey çok ama format elimizi kolumuzu bağlıyor ne yazık ki.