kendini geliştirdiysen kendin için yaptın bunu eski sevgilin için değil. saçma buluyorum.

“içimizdeki isyancıyı uyandıran film”

filmin en etkili olduğu alan, karşılıklı diyaloglardadır diyelim ve bir alıntıyla başlayalım;

“siyesetçiler gerçeği gizlemek için, sanatçılar gerçeği ortaya çıkarmak için yalan söylerler."

2005 amerika-almanya ortak yapımı film. yönetmeni james mcteigue’i “matrix” filmlerinden tanırız. (yardımcı yönetmendir)
bir çizgi romandan uyarlamadır ama kabul etmek gerekir ki, gavur sağlam uyarlamıştır.

filmi zaten biliyorsunuz. izlemeyenler bile az çok fikir sahibidir. ancak izlemeyenlerin çok şey kaybettiğini düşünüyorum. çünkü başrolde ben varım. (profil foto).

şu dipnotu eklemek gerekir; vendetta italyanca kelimedir ve “intikam” anlamına gelir. filmin adı ise “intikamın i’si” olarak çevrilir.

ciddi bir sistem eleştirisidir. özgürlüğün önemi, anarşinin nasıl kullanılacağı, aşkın gücünü, örgütlenmenin nasıl olacağı, bireylerin nasıl bilinçli bir topluluk haline getirileceği, sistemin değişimi için bedel ödenmesi gerekliliğini çok net ortaya koyar.

daha fazlası spoilere girer.

güzel bir filmi izlemek kadar, o filmi kiminle izlediğinizde önemlidir. bu sebeple “v for vendetta” benim için hep özel bir film olarak kalacaktır.
filmi hafta sonu tekrar izledim ama bu sefer yalnız.

filmden alıntı;

“sen üzgünsün! ben üzgünüm! herkes üzgün! böyle yaşamak zorunda kalmamalıyız.”

en iyi filmler listemdedir.

kalem benden çözmesi sizden
varla yok arası showmenler
gelin satürn gezegeninin halkasında sallanalım
su içmek için ara vermeden

bağımlılık yapıyor namussuz.

olur da birkaç gün giremezsem olur olmadık zamanlarda ya da yerlerde aklıma düşmeye başlıyor. sigara gibi ya. bildiğin yoksunluk sendromu. durup dururken akış'ı yenilemek, takip kısmını açıp o muhteşem yazarlar sayesinde mürekkep yalamak, online'da milletin takıldığı başlıklara bakmak falan çekiyor canım. ve olabildiğince refleksvari bir istek bu. nasıl anlatsam bilemedim, dudak tiryakiliği gibi.

ulan demek ki bir hafta falan girmesem rüyamda yoldaş'ı üniformasıyla* beni zorla sözlüğe alırken falan göreceğim. ne garip.

"sadece ölüler görür"

bir devrin, çağın veya zamanın his ve fikir şekli.
tarihî bir olay irdelenirken o çağın değerleri, normları, hissiyat ve fikir sistematiği dikkate alınmalıdır. aksi takdirde hatalı çıkarımlar sebebiyle yanlış kanılar hakikat bellenir ve fikrî zehirleme yapar.

kavramın orijini veya çıkış yeri almanca (bkz: zeitgeist) olup diğer dillerde de benzer biçimlerde kullanılmıştır.

çok ilginç bir şekilde herkesle bir şekilde kavga etmemize rağmen bu ülkeyle en ufak münakaşa bile olmuyor. bunu sadece petrol hatlarına bağlamak da yanlış olur dediğim kafkas ülkesi.

nerden buluyorsunuz böyle cici nickleri, kıskanıyorum.
sade nicki değil
kendi de sevimli,
tanımlarından belli
diye de şiir gelsin ona benden.

fikret kızılok'a da el vermiş, son dönem önemli ve değerli ozanlarımızdan.

fikret kızılok, aşık veysel'in bir süre misafiri olmuş ve ondan hayata bakış, yaşayış konusunda çok şey öğrendiğini söylemiştir.

aşık veysel fikret kızılok'u sevmiş ve türkülerini söylemesine, kullanmasına, yorumlamasına izin vermiştir. ardından 1974 çıkışlı "gün ola devran döne" 45'liğinden "yumma gözün kör gibi" şarkısı ile fikret kızılok liste başı olmuştur.

aşık veysel'in ölümünden fikret kızılok oldukça etkilenmiş, mezarı başında sazını kırmıştır. olaydan sonra bir müddet müzikten uzak kalmayı tercih etmiştir.

insanı paranoyak bir ruh hastasına çevirmeye yetecek olan şeydir bazen.

tedavi edilmezse aids adı verilen hastalığa neden olan virüs. konakçınin bağışıklık sitemini çökertip en basit bir enfeksiyonda bile ölüme sebep olabilir.
son dönemlerde hastalık yerine enfeksiyon denilmesinin daha doğru olduğunu dinledim.
cinsel yolla, kan yolu ile, doğum yolu ile bulaşabilmektedir.

hiv öldürmez. el sıkışmakla, öpüşmekle, sarsılmakla geçmez. insanların önyargılar ve sosyal izolasyonları öldürür.


1 aralık dünya hiv günüdür.

kaderin sen bakarken soyunamıyorum demesidir bir nevi. birinden duymuştum ben de cuk oturan bir sözdür.

benden bu kadar, sizin olsun dünyalar.

çoğu zaman tercih etmediğimdir. özellikle mühendislik okuyan arkadaşlar, literatür araştırmasının ne kadar önemli olduğunu iyi bilirler ve bu konuda benim açımdan çoğunlukla kaynağı belirtilmeyen girilerin olduğu sözlük ortamları en son başvurulacak yerlerdir. o yüzden bir kitapta, bir internet sitesinde ya da bir tezde yazan şeyleri buraya kaynağıyla kopyalayıp yapıştırmak ya da aktarmak, bana anlamsız gelmiştir.

hayatta yaşamın birçok yönü var, yaşanmış birçok olay var ve alınacak müthiş dersler, kurulacak hayaller var, düşünmek için zaman var. brayton çevriminin ne olduğu değil de söz gelimi insanın boşanmakla ilgili tecrübelerini aktardığı üç beş paragraflık yazı bence çok daha faydalı oluyor. hayatta yaşamadığımız ama yaşama ihtimalimizin her daim olduğu bir meseleyi, yaşamış birinin ağzından dinlemek iyi iş, sözlüğü değerli kılıyor bence.

senelerce sözlükten aldığım en net fayda, yaşamı anlamlandırmakta bana katkı sunması oldu. insanı düşünmeye teşvik eden yazılar aklımda kaldı hep. bazı entryleri okuduktan sonra "vay canına lan, adam resmen döktürmüş" dedim, tekrar tekrar okudum, "şurada ne demek istedi acaba" diye sordum kendime. hayatın içinden bir konu, belki proust'un yazabileceği bir ustalıkla, hiç duymadığım kelimelerle adeta dans edilerek yazılmış. ağzımda müthiş bir tad, beynimde bir zevk şelalesi akar böyle durumlarda ve uzaklara bakarak, düşünerek sigaramı içerim. ben böylesini seviyorum.

levhaya kafa atmak.
liseye gittiğim dönemde, yine bir gün servisten inmiş eve doğru yürüyordum. her gün geçtiğim kaldırımın yani 47291 kere geçmiş olduğum kaldırımın tam ortasına, benim boyutumda bir levha dikmişler. sabah geçtiğimde bile yoktu. çevre düzenlemesi bugün olduğundan çok daha kötüydü tabi, kulağımda kulaklık, şarkıyı mırıldanarak yürüyorum. kişisel bir kusurum vardır, bakan körlerdenim
bir an bir darbe yedim, çizgi filmlerde karakterlerin kafasında uçuşan kuşlar uçuştu kafamda ve yere düştüm. eczanede çalışan kalfa, kapıda sigara içiyordu, o koştu geldi, berber çırağı geldi biri sağ kolumdan biri sol kolumdan çekip kaldırdılar beni, sağolsunlar. ben neye uğradığımı şaşırıp, bir süre levhaya baktım ve dönüp “ abi bunu buraya neden koymuşlar ki?, yolun ortasına levha mi konulur?” sorusunu sordum. bana ne cevap verdiklerini hatırlamıyorum. 1 hafta sonra o levha oradan kaldırıldı. sanırım tek kurban ben değildim. memlekete gidince berber çırağına bunu soracağım, çok komik kafa kazalarına şahit olmuştur, muhakkak.

yere göğe, dağa taşa, sözlüğe duyurulmasına gerek olmadan yapılabilecek bir eylemdir. normaldir. herkesin memesinden bizene

büyük bir merakla başladığım,hassas sahnelerin çok olmasından sıkılıp üçüncü bölümde bıraktığım alman ,netflix yapımı dizi.almanya’nın kozmopolit yapısından bahseden dizi de arka sokaklarda bulunan türk ve arap çetelerini konu ediniyor.tabii bir de naziler var.konusu ise alman takımında oynayan türk futbolcunun öldürülmesi ile başlıyor.bu cinayeti araştıran bir türk ve bir alman’ı izliyoruz.umarım kan,ceset,idrar görmeyi yadırgamadığım bir zaman tekrar dönüp izleyeceğim dizi olacaktır.

tanrının "bakın, istersem güzel şeyler de yaratabiliyorum?" deme yolu..

tüplü televizyon ve soba dumanı.
ne zaman görsem “ulen yaşlanmışız biz” hissi uyandırıyor içimde.

daha fenası gözlerin de dolmasıdır.