2021 yılında hala mektuplaşan insanların bulunması

bunlar bayağı bayağı zarfın içine kağıt falan koyup, belki de dünyanın te öbür ucuna arkadaşlarına, ailelerine, sevgililerine mektup göndermekle uğraştırıyor. bu da yetmediği gibi bir de onları beklemekle uğraştırıyor diyecektim ki, sonradan bu aptallığı bekleyen tarafın da yaptığını hatırladım.

mesafeler yakın olsa utanmadan dumanla falan haberleşecekler korkarım, hiç mi e-mail, mesaj uygulaması duymadınız antik çağ barbarları sizi...*

mail de bir nevi mektup diye bakacak olursak olaya desteklediğim önermedir. yoksa artık günümüzde sadece faturalar, mahkeme ve askerlik celpleri mektupla gelir oldu.

çok tatlı. zaten ilgi çekici olandır beklemek. heyecanlandırır. kişiyi duygusal ve ruhsal açıdan diri tutar. tıpkı çok merak uyandırıcı bir roman okurken en heyecanlı yerinde durup, kitaba bir kaç gün ara vermek gibi. günlerdir içinde bir şeylerin seni beklediği heyecanı ile dolaşmak tarifsiz bir mutluluk. doğal içki, doğal sarhoşluk.

ben kullanıyorum mektubu. çok da güzel şeylere vesile olduğunu gördüm. bi keresinde bayram kartı alıp tüm sülaleye göndermiştim ve bayram günü ellerinde olacak şekilde ayarlamıştım. köye gelen postacı abiyi bahçedeki sofraya alıp tıka basa et yediren dayımın sevincini, sofradaki komşularımızın abiyi soru yağmuruna tutmasını , postacı abinin bayramda çalıştığı için içinde oluşan o burukluğun yok olduğunu , yemek boyunca yüzündeki o gülüşü , köyden giderken 40 yıllık dostlarmış gibi birbirlerine sarılmalarını , kart alan akrabalarımın - yan yana olmamıza rağmen - duygulanmalarını ve kartı gümüşlüğün camına iliştiren teyzemin yüzündeki tebessümü unutmam. her şey bi klavyeden zırtapoz teknolojiden ibaret değil. bazı duyguları telefon yansıtmaz ama mektup fazlasıyla yansıtır.

*bu olay ne romantik bi hikaye ne de , olay doğru ben o tebrik kartıyım , diyebileceğiniz bi kurgu. benim için özel güzel ve gerçek.. yine yapar mıyım evet. biraz daha zaman geçmesini bekliyorum o kadar.

mektubun her satırının ezberlendiği günleri ne bilirsiniz siz? iki dakika önce okuduğunuz mailde ne yazdığını unutuyorsunuz. hoş, normal artık; "unutuşun kolay ülkesindeyiz" ne de olsa.