25 mayıs 2005 liverpool milan şampiyonlar ligi finali

ilk yarısı 3-0 bitince ağlayarak uyumuştum. sonra bir baktım, penaltılarda yenmişiz. üzerinden 16 yıl geçmiş, vay arkadaş!

kasa kasa bira sattigim güzel bir akşamdı. you will never walk alone. diye diye.

beni liverpool taraftarı yapan müsabakadır.

maçı izleyenler veya bilenler belki farkındadır belki farkında değildir.

ilk yarı 3-0 bitikten sonra liverpool taraftarı hep bir ağızdan o meşhur besteyi söylemişlerdi. işte orada aşık olmuştum.

şampiyonlar ligi finalinde soyunma odasına 3-0 yenik girerken taraftarların “asla yalnız yürümeyeceksin” diyorlardı. çok etkilenmiştim.
her anlamda en efsane şampiyonlar ligi finallerinden birisidir.

ayrıca fatih terim maçın yorumcusuydu. hiçbir takım bir italyan takımına karşı 3-0 dan geri dönemez demişti. o an herkes aynısını düşünüyordu. bütün dünya bu fikirdeydi. liverpool hariç.

milan'ın efsane kadrosuyla sürpriz finalist liverpool'a 3-0'dan verdiği efsane final. zira o sene finali efsane milan ile efsane chelsea'nin oynaması bekleniyordu*. l'pool ilk yarıda öylesine hiçbir şey yapamıyordu ki maç 6-0 bitecek zannetmiştik. sonra herifler bir türkü söyledi sanırsın kızıl devrim. istanbul yandı o gece!