1.
max walker-silwerman'ın uzun metrajlı ilk çalışması olan 2022 yapımı dram filmidir.
film; çocukluk aşkı olan yaşlı ve sevimli bir kadınla bir adamın, göl kenarındaki bir kamp alanında planladıkları buluşmayı konu ediniyor.
faye, yaşlı ama yüzündeki çizgilerin arkasında, gerilerde kalmış güzelliğini hala belli belirsiz hissettiren bir kadındır ve bilmediği bir şeyin arayışındadır.
aslında sinemanın çokça konu edindiği ertelenmiş aşklar hikayesi, yönetmenin bu filmdeki görüntü tercihleri ve muhteşem ses kurgusuyla bambaşka bir havaya bürünüyor. sakin ve dinlendirici, insanı üzmeyen lezzetli bir kederle... çünkü faye, bir anlamda doğanın kendisidir.
filmin bu atmosferi, içinde bulunduğumuz gürültü ve karmaşadan bir an için bizi uzaklaştırmayı başarıyor. rüzgarın, kuşların, doğanın sesi, hiç de abartılı ve gösterişli olmayan dupduru doğasıyla filmde en ön plana çıkan şey sadelik ve doğallık. filmdeki oyunculukların samimiyeti ise bu doğallığın önemli bir parçası.
bardağımızın dolu taraflarını görebilmek, biraz da insanların bize verdikleri enerjiyle ilgili bir mesele. bu yüzden çoğu zaman egolarımızı, huzurumuzdan çok gözetebiliyoruz. her şekilde, kendimize yapabileceğimiz iyilik ve güzelliklerden kısmış oluyoruz, farkında olmadan.
dinlemek ya da konuşmak, yerini gerçekten bulabileceği doğru adreslere yapıldığında ancak anlamlı ve güzeldir. fakat yine de dış dünyadan bağımsız değiliz ve doğanın dengesinin bozulduğu, örselendiği ölçülerde, bizler de örseleniyoruz. makine ya da kuş sesleriyle uyandığınız günlerin farkını kim inkar edebilir ki?
her şeyin çok daha güzel olduğu zamanların "geçmiş" olması da bu yüzden, geçmişteki insanları anlamlı olması da...
koşuşturmaya ara verip kendinize ayırdığınız sakin ve özel bir zamanda size arkadaşlık etmeye uygun, sinemanın tadını alabileceğiniz bir film. izlenilesi.
film; çocukluk aşkı olan yaşlı ve sevimli bir kadınla bir adamın, göl kenarındaki bir kamp alanında planladıkları buluşmayı konu ediniyor.
faye, yaşlı ama yüzündeki çizgilerin arkasında, gerilerde kalmış güzelliğini hala belli belirsiz hissettiren bir kadındır ve bilmediği bir şeyin arayışındadır.
aslında sinemanın çokça konu edindiği ertelenmiş aşklar hikayesi, yönetmenin bu filmdeki görüntü tercihleri ve muhteşem ses kurgusuyla bambaşka bir havaya bürünüyor. sakin ve dinlendirici, insanı üzmeyen lezzetli bir kederle... çünkü faye, bir anlamda doğanın kendisidir.
filmin bu atmosferi, içinde bulunduğumuz gürültü ve karmaşadan bir an için bizi uzaklaştırmayı başarıyor. rüzgarın, kuşların, doğanın sesi, hiç de abartılı ve gösterişli olmayan dupduru doğasıyla filmde en ön plana çıkan şey sadelik ve doğallık. filmdeki oyunculukların samimiyeti ise bu doğallığın önemli bir parçası.
bardağımızın dolu taraflarını görebilmek, biraz da insanların bize verdikleri enerjiyle ilgili bir mesele. bu yüzden çoğu zaman egolarımızı, huzurumuzdan çok gözetebiliyoruz. her şekilde, kendimize yapabileceğimiz iyilik ve güzelliklerden kısmış oluyoruz, farkında olmadan.
dinlemek ya da konuşmak, yerini gerçekten bulabileceği doğru adreslere yapıldığında ancak anlamlı ve güzeldir. fakat yine de dış dünyadan bağımsız değiliz ve doğanın dengesinin bozulduğu, örselendiği ölçülerde, bizler de örseleniyoruz. makine ya da kuş sesleriyle uyandığınız günlerin farkını kim inkar edebilir ki?
her şeyin çok daha güzel olduğu zamanların "geçmiş" olması da bu yüzden, geçmişteki insanları anlamlı olması da...
koşuşturmaya ara verip kendinize ayırdığınız sakin ve özel bir zamanda size arkadaşlık etmeye uygun, sinemanın tadını alabileceğiniz bir film. izlenilesi.
devamını gör...