1.
duygusal görünmeniz gereken bi' ortamda yapılması gereken.
bi' manita var döneminde ayrılık konuşması yapmaya geldi eve
zaten evinden aldırmamasından anlamıştım,
kadınlar genelde bunu yapıyor dostlar ,yok beni almana gerek yok ben gelirim diyorsa
onun alt metninde sana ihtiyacım yok vardır, ayrılık konuşması geliyordur.
neyse bana ayrılık konuşması yaparken çekirdek çitlediğim için bana baya bağırdı, salona geçtim. o an üzgün gözükmem gerekiyordu, ne yapmalıydım?
kızın telefonuna baktım, ön camı kırık
kendi kafamda vah canım parası yok yaptıramıyor, durumları çok kötü, telefonu da dandik zaten diyerek kendimi üzdüm ve gözlerimi zorla doldurdum. bi de hüzünlü müzik açtım youtube'dan, adamlar- benden bana.
gerekiyor bazen böyle şeyler, her zaman onlar yapacak değil ya. *
bi' manita var döneminde ayrılık konuşması yapmaya geldi eve
zaten evinden aldırmamasından anlamıştım,
kadınlar genelde bunu yapıyor dostlar ,yok beni almana gerek yok ben gelirim diyorsa
onun alt metninde sana ihtiyacım yok vardır, ayrılık konuşması geliyordur.
neyse bana ayrılık konuşması yaparken çekirdek çitlediğim için bana baya bağırdı, salona geçtim. o an üzgün gözükmem gerekiyordu, ne yapmalıydım?
kızın telefonuna baktım, ön camı kırık
kendi kafamda vah canım parası yok yaptıramıyor, durumları çok kötü, telefonu da dandik zaten diyerek kendimi üzdüm ve gözlerimi zorla doldurdum. bi de hüzünlü müzik açtım youtube'dan, adamlar- benden bana.
gerekiyor bazen böyle şeyler, her zaman onlar yapacak değil ya. *
devamını gör...
2.
insanın kendi tuhaflığını fark ettiği ilk zamanlara tekabül eden zorlama hali.
insanın gerçekten ağlamayla ilgili algısı kapanabiliyor. herkesin ağladığı, toplumsal özellikli dramatik olaylarda içinizde yaprak kıpırdatmaya çalışıp hiçbir rüzgar estiremiyorsunuz. ya da bazen çok dolduğunuzu hissetmenize, sürekli başınıza peş peşe gelen kötü olayları düşünmenize rağmen tepkisiz kalmaya devam edebiliyorsunuz. zaten sonrasında ansızın ayağınız çakıl taşına takılsa saçma flashback’lerle süslü en az beş senelik hücumla gözlerin dolabildiği gerçeği ise tecrübeyle sabit. bu konuda çok kez kalpsiz, ruhsuz gibi güzide sıfatlara layık görüldüm. ancak kafa yormayı, ya hu ben gerçekten niye böyle oldum demeyi bıraktım.
zira benim gözyaşı dökme anlayışım sizin nezdinizde makul bir zemine oturmak zorunda değil, lütfen ama.
insanın gerçekten ağlamayla ilgili algısı kapanabiliyor. herkesin ağladığı, toplumsal özellikli dramatik olaylarda içinizde yaprak kıpırdatmaya çalışıp hiçbir rüzgar estiremiyorsunuz. ya da bazen çok dolduğunuzu hissetmenize, sürekli başınıza peş peşe gelen kötü olayları düşünmenize rağmen tepkisiz kalmaya devam edebiliyorsunuz. zaten sonrasında ansızın ayağınız çakıl taşına takılsa saçma flashback’lerle süslü en az beş senelik hücumla gözlerin dolabildiği gerçeği ise tecrübeyle sabit. bu konuda çok kez kalpsiz, ruhsuz gibi güzide sıfatlara layık görüldüm. ancak kafa yormayı, ya hu ben gerçekten niye böyle oldum demeyi bıraktım.
zira benim gözyaşı dökme anlayışım sizin nezdinizde makul bir zemine oturmak zorunda değil, lütfen ama.
devamını gör...