ağlamak için yer aramak

instagramda yayın aç gelip bakalım nasıl ağlıyorsun diye.

dün ağlamak için yer arardım. patlamayı beklemiştim. ağladım ama patlama anım dün değilmiş bugünmüş. insan bazen hüngür hüngür ağlayıp içini dökmeli cidden.

vaktinde ağlarsam yıkılırım düşüncesi ile içime ata ata biriktiriyorum. bunu içgüdüsel yapıyorum esasında, kasıtlı değil. hayat maalesef ciyaklama şansı, mızmızlanma şansı tanımadı ve hep dik, güçlü durmak zorunda kaldım, kalıyorum da. bir keresinde sinir krizi geçirip ufacık stres çarkım kırıldı diye ağlamıştım. işin ardında koca dert varken ben kırılan eşyaya ağladım. varsın öyle sansın herkes. :)