ağlayacak kimsesi olmayan insan

göz yaşlarını görmeyi, içini açmayı hakikaten anlayacak kimsesi olmayandır..

gözyaşlarini içine akıt. sonra bir bakmışsın oradan bir filiz neşv ü nema bulmuş. şaka şaka olur mu öyle şey? kanser olursun* yapılması iyi gelebilecek bir şey şu olabilir:

kendi olma alışkanlığımızı kırmak

bunlar hep fazla kendi olma alışkanlığımızdan. şayet sağlıksız bir kendilik durumumuz var ise geçerli bu. hayat olağan akışında akıyor. dertlenen, hüzünlenen "ama bana bir şey verilmedi" diye ağlayan biziz.

bir insana yapılabilecek en büyük iyilik kendi yolunda olması, kendi yolunu bulması için teşvik etmek ve destek olmaktır. bu noktada dayanışma, iyi niyet ve olumlu sosyallik iyidir.

başıma bir şey gelse bile 112yi ararım ben. ağlayacaksam da kendi kendime ağlarım. ama inanır mısınız artık ona da hevesim kalmadı.

kimseye ağlamayın zaten. içinizde yaşayın ne yaşayacaksanız.