"hamile karım beni terk etti.. karım önemli değil de içinde çocuk vardı."

bir daniel martinez lara ve rafa cano mendez kısa animasyon filmidir.

film, eğitim sisteminin küçücük çocukları, gencecik beyinleri canı sıkılan, hayallerinden uzaklara düşen, mutlu olmayı beceremeyen, mutlu olmaları engellenen insanlara dönüştürmesini anlatıyor. zincirleme bir etki ile de eğitim sistemi tarafından istemedikleri yönlere fırlatılan gençlerin işlerini sevmeyen daha mutsuz yetişkinlere evrilmesini gösteriyor bize.

halbuki her şey çok farklı olabilir. yetişkinler de çocuklar kadar cesur olsa her şeyi düzeltebiliriz.

alike

bundan sonra yazacaklarım sürekli eleştirilen bir meslek grubuna dahil olan bir öğretmenin zihninde geçen bir konuşmadır. kısa filmin tetiklediği bu konuşma sadece merak edenleri ilgilendirir.

öncelikle eğitim sisteminin ciddi sorunları olduğunu kabul edelim ama bu sorunun sadece öğretmen kaynaklı olduğunu düşünmek büyük bir hata olacaktır. motoru çalışmayan bir arabanın lastiklerinin yenilemek pek bir işe yaramaz çünkü.

toplumdaki eğitime dair yanlış bakışın bir neticesi ile mutsuz gençler yetiştiriyoruz. anne babalar büyük oranda çocuklarının ne istediğine göre değil ileride iş bulma ihtimallerine göre eğitim istiyorlar onlar için. bu da harika resimler yapan doktorlar, müthiş futbol oynayan avukatlar, bağlamayı konuşturan öğretmenler çıkartıyor ortaya. ama bu başarılı sanatsal yeteneklerinin aksine mesleklerinde istedikleri doyuma ulaşamıyorlar. ve sonunda elbette ki mutsuzluk.

gastronomi okumak isteyen bir öğrencim zorla uluslararası ilişkiler okudu ve özel bir şirkette çalışıyor, italyan bir ekiple yapışan görüşmede makarna soslarını düşündüğüne eminim. yabancı dil okumak isteyen bir öğrencimse galatasaray üniversitesinde hukuk okudu ve son karşılaştığımızda bana boğazında bir yumru olarak kaldığını söyledi ingilizce öğretmenliğinin.

yabancı dil sınıfları okuttuğum işin biliyorum. ingilizce çok ciddiye alınan bir ders olmadı hiçbir zaman. bir matematik ya da edebiyat sayılmadı asla. ama işin acı kısmı şu; bir toplantıya gelen velilerimden birine kızınızın ingilizce öğretmeni ve sınıf öğretmeni olduğumu söylediğimde bana “ önemli bir dersin öğretmeni yok mu? matematik, fizik falan” diye sordu. halbuki kızı fizik dersi gibi sayısal dersleri hiç görmüyor ve matematik dersi de ingilizcenin yarısı kadar önemli bir dil sınıfı öğrencisi için.

benim branşım yine de şanslı ve verdiğim çok uç bir örnek olabilir. peki ya resim, beden eğitimi ve müzik? sanat ve spor bu kadar mı önemsiz? okullar sanatçı ve sporcu yetiştiremez ya da yetişmesine önayak olamaz mı?

çok para kazansın diye doktor ya da avukat yapılan, hiçbir şey olamazsa öğretmen olan gençler mutlu olur mu? olmasınlar mı?

okullarda idareciler üniversite kazandırma başarısına göre caka satacaklar diye somurtan insanlarla dolu bir ülke mi inşa edeceğiz? hiçbir şey olamadığı için öğretmen olan insanlar nasıl mutlu ve huzurlu gençler yetiştirsin, bunu beklemek yanlış değil mi?

ben grammar anlatmayan bir ingilizce öğretmeniyim. evet, hiç anlatmıyorum. ama çok eğleniyoruz derslerde. ve içiniz rahat olsun dili öğreniyorlar. ve benim dersime mutlu geliyorlar. kendime bir söz vermiştim öğretmen olurken hiçbir öğrencim dersime gelirken oflaya puflaya gelmeyecek diye. öyle de oldu bugüne kadar. eğitimin amacı gerçekten eğitmek olmalı gençleri, yuvarlakları doldurmak değil. onu alet kullanan maymunlar da yapabilir.

buraya kadar zahmet edip okuyanlar arasında genç öğretmen arkadaşlarım, öğretmen adayları ya da anne bana olan yazarlar varsa onlara şunu söyleyebilirim. sizin bireysel çabanız az bir şey değildir. her şeyi değiştirmek için yeterli olabilir. aklınızda olsun şu an kullandığımız arabaların hepsi taşa kıvrım vermeyi başaran o mağara adamı sayesinde mümkün oldu.

huzur, sakinlik, seviye.

montaigne kim? ama iyi demiş.

turgutreis tatilimden oda manzaram.

öğrenmek, hiçbir zaman yeterince öğrenmiş, bilgi edinmis olamayacağım. öğrendiğim her yeni bir şeyde bilmediğim yeni bir şeyi keşfedeceğim.

konuyla ilgili olarak yalın alpay'ın "yalanın siyaseti" isimli kitabını şiddetle tavsiye ederim. bambaşka bir bakış açısı ile her gün maruz kaldığımız şeyleri yeniden yorumlama imkanına sahip oluyorsunuz.
yalın alpay - yalanın siyaseti

ingilizce first olan sözcük, almanca da först. proto almanca dilinde de furista. sözcükler ingilizce'ye geçmeden önce genelde almancadırlar. bu furista'nın farsça karşılığı da firişta. anlamı da birinci, önde giden demek. yani firişta'dan çıkıp first'e doğru yol almış. iran'dan çıkıp abd'ye kadar uçmuş. tabi türkçe'ye uğramayı da ihmal etmemiş. yani feriştah! birinci, önde gelen.

bu teyzelerin emeklilik yaşlarıda gelmez.

sürekli birileri bir yerlere gidiyor ama gitmiyor. dinciler arabistana, lgbt+ bireyler halk dilinde 'i*neler' hollandaya, ben aya sen marsa..
gitmiyorum bir yere hatta kimse gitmiyor yasak kapılar kapandı. sen kendine benzemeyen herkesi kovmayıp kabullenene kadar kimse bir yere gitmiyor!!
o sana diyor mu sen de bana benzemiyorsun git diye?!

gücü yeten yetene arkadaş bi çay bile içemiyoruz huzurla

yaptığı bir yorum ile sizi kıskandığını ortaya koyması.

ülkemizin pek değerli bir profesörüdür. cern'de görevlidir. alfa bilim dizisinde editörlük yapmaktadır ayrıca youtube kanalında değerli bilgiler vererek insanları aydınlatmaktadır.
kendisi son derece cesur siyaset din bilim üçlüsüne de son derece ilgilidir. öğrencilerin hakkını savunan haksızlıklara ses çıkaran değerli bilim insanıdır.
çok yaşasın var olsun.

(bkz: tame impala)'nın en sevdiğim şarkılarından biri ve albümünün en iyi şarkısı.
beynime neler etti bilemiyorum ama haftalardır kesintisiz dinliyorum bunu, bir şarkıyı nefret etmeden bu kadar uzun süre hiç dinlememiştim.

yeni albümü yaşamaya devam bugün yayınlandı.
dinlemek için ogün sanlısoy - yaşamaya devam

başrollerini jodie foster(clarice m. starling) ve anthony hopkins'in(dr. hannibal lecter) paylaştığı filmdir. 2 adet devam filmi vardır. hannibal ve red dragon.

starling'in bir seri katili yakalamak için bir başka seri katil olan ve yüksek güvenlikli bir tımarhanede bulunan hannibal'ın yardımına ihtiyaç duyar. ancak zamanla aralarında faustiyen bir ilişki oluşmaya başlar.

o şehirde kaybolmaktır.

garip bir gruptur şöyle ki,

grubu kuran kişi frank farian olup kendisi batı almanyalıdır.

grubun vokali bobby farrell arubalı ve diğer kadın vokaller ise jamaikalı ve montserratlı idi.

grup bu enternasyonalite ile birlikte, 70'li yılların sonunda başladıkları kariyerlerine, yerleri doldurulamaz hitler sığdırmışlardır.

grubun erkek vokali bobby farrell'in değişik dansları, grubun giydiği kostümler, şarkıların teknik alt yapıları dönemlerinin çok çok ilerisindeydi. sahne aldıkları hemen her konserde, bobby farrel playback yapar, ama canlı performansları ve dansları ile bu eksikliği kapatırdı.

en çok bilinen sahne performansları 1979 tarihli sopot festivali performansıdır. burada bobby yaşadığı enerji patlamasıyla sahneyi tek başına sırtlamıştır. ilgili kayıtları youtube üzerinden rahatlıkla izleyebilirsiniz. rivayet odur ki bobby farrel bu konser süresince bir aylık uyuşturucuyu üç günde tüketmiştir.

grup ile ilgili yazılabilecek bir çok şey mevcut, buna grubun disko kültürünün karakter kazanmasına sebep olması sayılabilir.

vokal bobby farrell ile ilgili bir küçük anektod da şöyledir, kendisi 2010 yılında, grubun en büyük hiti rasputin’de bahsettikleri grigori rasputin’in öldüğü şehirde, ve aynı tarihte (30 aralık) ölmüştür. orada bulunma sebebi konser vermekti.

üniversite hayaldir. günde sırf 11 saat bölüm dersi gördüğümü bilirim. neymiş meslek liseleri için üniversiteler açılacakmış yav he.

maksim gorki - benim üniversitelerim.

kadına şiddet uygulayan erkek rezalet iğrenç bir insandır. erkeğe şiddet uygulayan kadın rezalet iğrenç bir insandır. şiddet rezalet bir olaydır. mecbur kalınca başvurulmalıdır. şiddetin her türlüsü vahim bir durumdur. bir insan sizden zayıfsa ona şiddet uygulamak insan olmamaktır canavarlaşmaktır.