ağlayarak siyasi propaganda yapmak

adeta elinden emziği alınan bir bebek gibi ağlamaktır. zamanında her türlü ahlaksızlığa sessiz kalanların şimdilerde yine 20 yıl öncesinin malzemesiyle oy devşirme çabasıdır. türkiye'de sağ partiler dönemi ne zaman ki son bulur, o zaman bu ülkede yine gelecekten, sanattan, eğitimden, adaletten, umuttan bahsederiz.
ayrıca, (bkz: sus lan fetöcü!)

vicdana oynayarak oyları cukkaya indirme stratejisidir. bazı gelişmekte olan ülkelerde tutar.

siyasal bir islamcıdan başka ne bekliyordunuz denilesice.

ağlayarak propaganda yapmak duygu sömürüsüdür. gel gelelim demokrasi de insanların duygularına hitap etmektir. insanların ne düşündüğü değil ne hissettiği önemlidir. bu yüzden demokraside herkesin oyu eşittir. gelişmiş demokrasilerde bu ayar çok ince bir şekilde idare edilir, insanların duygularına hitap edilir ama sömürü noktasına gelinmez. ülkemizde ise maalesef siyaset duyguların sömürülmesine odaklı.

cahiliye toplumumun en sevdiği özelliktir