alım gücü azaldıkça intihar oranının artacağı gerçeği

tüm dünyada kabul gören bir gerçektir.
sadece ilk kez bu ülkede görülmüyor bu durum. sakin olun, intihar edenler bunu kendileri seçiyor.
saygı duyun, ve unutun.
daha kötü durumdakiler neden yaşıyorsa, aynı nedenden yaşamayı seçmek de bir alternatiftir.
çok duygusal olmaya gerek yok diye düşünüyorum.

dünya'da intihar verileri yıllık yayınlanırken türkiye'de iki yıllık yayınlanıyor. bana kalırsa akp döneminde tüik intihar verilerini bile makyajlamıştır. bir mehmet ali birand daha yok ki ülkede şu 20 yılın belgeselini yapsın.

intihar olgusunun en adaletsiz tarafı hassas kalpleri olanlar dünyayı terk ederken demirin tuncuna insanın piçine kalıyoruz.

intihar, kişisel bir tercihtir. bu doğru. fakat bir intiharda çevresel etkenleri yok saymak ve sadece bunu kişisel tercihe bağlamak da kara bir vicdan ürünüdür. herhangi bir intiharın üzerinden "bak o da senin durumunda ama intihar etmiyor" gibi bir düşünce aşırı sığ ve yüzeysel duruyor.

kaldı ki intihara konu olan şey ülkenin düştüğü ekonomik durum ve insanları çıkmaza götüren alım gücünün yok olması ise hangi akla hizmet duygusallıktan uzak olup da bu durumu normalleştirmeye çalışacağız?

tok karnına sıcacık koltukta oturup da evine ekmek götüremeyen, çocuklarına bir gelecek bırakamayacağı için kendi hayatından vazgeçebilecek ciddiyette insanları böyle eleştirmek insanlıktan çok uzak.

alım gücü azaldıkça intihar olabileceği ihtimalini ben normal karşılayamıyorum. bunu düzeltmesi gereken ben değilim, ben düzeltemem. ama düzeltebilecek insanları eleştirmek yerine de önünde herhangi bir ışık göremeyip, kendi canına kıyan insanları eleştirmek ve bunu normal karşılamak da en hafif tabirle vicdansızlık!