alınan kıyafetlerin çoğunun gizemli biçimde yok olması

düşünüyorum da son on beş yılda epeybir üst baş alışverişi yapmisimdir. ama nasıl oluyorsa oluyor, gardroba baktığımda hep aynı üç dört pantolun ve gömlekle yüz yüze geliyorum. nasil oluyor da oluyor, devlet buna bir şey yapsın. aklımı cildiracagim.

bkz. aile evinde yaşamak:
annem ve kardeşim benden fazla benim kıyafetlerimi giyiyor sonra sihirli bir şekilde bu kıyafetler yok oluyor. neyse ben de babamın kıyafetlerini çalıyorum. yapacak bir şey yok :’)

kıyafet değil de 3 tane acayip sevdiğim yüzüğüm kayboldu gizemli biçimde. bunlardan ikisinin benzerlerini yüzük satılan yabancı sitelerde bile bulamıyorum. cidden çok koymuştu.

o gizemin adı genelde diğer aile fertleridir. sağ olsunlar bir şeyi beğenmeye görsünler.
başka bir seçenekte (bkz: algıda seçicilik) şöyle ki yeni kıyafetler aldığımızda hep onları giymek isteriz ve sürekli onlar gözümüze gelir ve dolayısıyla her seferinde giyecek hiçbir şeyim yoookk diye yırtınırız.*

ortancam ile kızımın kavga konusu.
kızım herkesin dolabına dalıyor.
kıyafet alsana dediğimizde, ben alacak bir şey bulamıyorum diyor.
mağazalarda bulamıyor, bizim dolaplarda buluyor.
(bkz: buyur burdan yak)

evde sizden başkası yaşamıyorsa gizemli durum. ha yalnız değilseniz gidip bir o kişilerin dolaplarına bakın derim ben.