alışveriş yaptıktan sonra gelen pişmanlık hissi

anlık tatmin hissini yaşadıktan sonra gelen al işte biraz daha fakirleştin hissidir. aldıklarım gelince geçmesini umut ediyorum.

mangır varken müthiş bir haz veren, cepten yerken de tatlı tatlı yemenin acı acı çıkacağını bile bile devam edilen eylem. almasak iyiydi ya almış bulunduk. amaan dünyaya sanki bi daha mı gelecez cümlesiyle de kendi kendine çok güzel avutulur.

dışarıda yemek yedikten sonra yaşıyorum bu hissi. "ne gerek vardı bu yemeğe 30,40 tl vermeye, gidip baska bir sey alsaydın ya" diye kendime kızıyorum ama aynı zamanda yemek siparis verirken kendimden geçiyorum.

parayı verince ne gerek vardı diyosun hep

pişman olmamak için yapmıyorum. sweatlerim çürüyene kadar giyiyorum kalemim bitene kadar kullanıyorum. işin güzel tarafı bunları yapmak hiç içime oturmuyor.

henüz kendi paramı kazanamadığım için yaşayamadığım histir. ailemin parasını harcayamıyorum, bizimkiler adımı cimri yaptılar ama sadece onların parasını harcama fikri bana üzücü geliyor.*

anlık gelmez, anlık gelse bir şey alınmaz zaten.

iade imkanı gelişti gelişeli olmayan histir.

almadan önce geliyor bana.

bunu yaşamamak için direk ne istiyorsan onu almamaya çalışıyorum. mesela bir kulaklık alıcam bunun benim hayatımdaki önem sırasını düşünür sonrasında kendime yaklaşık bir hafta süre tanırım hala istiyorsam hevesim varsa gider alırım.

alışverişe giderken mutlaka ama mutlaka liste yapın.
bir de aç karnına gitmeyin.

artık yapmadığımız zaman geliyor, bir sonraki sefer artan fiyatları görünce.

yokluk bilinci belirtisi olabilir, benimkisi öyle. çocukken, olsa da her şey için yok veya hayır cevabı alırdım; oradan biliyorum.

bana gelmeyen histir. zaten her şey günden güne zamlanırken bırakın da üstüme başıma bir şeyler aldığım için üzüntü duymayayım. bugün almazsam yarın hiç alamayacağım. kazandığım parayı kenara koyup ev, araba falan da alamayacağıma göre en azından mutlu olurum. hele gıda alışverişlerinde acımıyorum bu aralar. yemeye yemeye bağışıklığım cortlamış, türlü türlü pohla uğraşır olmuşum. ortalama 70-80 sene yaşayığ gideceğim dünyada besinsizlikten süremi neden azaltayım?

bugün itibariyle önemli bir markayı kendimce kazıklamış bulunmaktayım. aslında onlar beni kazıklayacaklardı ama ibreyi tersine çevirdim.

olaya gelirsek; sipariş verdiğim ayakkabı eve gelince üzerindeki fiyat etiketinin aldığım fiyattan yaklaşık %40 daha indirimi olduğunu gördüm. sanıyorum ayakkabıyı yeni sezona taşıyıp, üzerindeki etiketi değiştirmeyi unutmuşlar. ben de yeni sezon fiyatından almış oldum.

etiketin fotoğrafını çekerek müşteri hizmetlerine hayırı sayılır sertlikte bir mail gönderdim. bunun üzerine özürler ile birlikte yapacağım ilk alışverişte %50 indirim tanımladılar.

tanımladıkları indirimi kullanarak aynı ayakkabıdan tekrar sipariş verip, diğerini iade ettim. özetle geçmiş sezonda uyguladıkları indirimden daha ucuza almış oldum.

sonuç olarak hiçbir pişmanlık duymadığım gibi, gayet de keyif aldım.