almayacağı ürünün fiyatını soran müşteri

bütün dükkanı tavaf edip en sonunda bir ürünün fiyatını sorup iyi günler diyerek çekip giden gıcık bir insandır.

belki fiyatını uygun bulsa alacak müşteri. fiyatını da mı sormasın artık insanlar? satıcı ne derse koşulsuz kabul edip alacak mıydı?
bu nasıl bir esnaflık anlayışı yahu?
dükkanın görselini yerini tabelasını paylaşında kimse fiyat sorup rahatsız etmesin bari sizi. akşama kadar sinek avlayın， soliter oynayın.
hayırlı işler.

fiyatını sormadan karar veremeyen müşteridir.
bazen bir şey görürsünüz ve beğenirsiniz. ama ne kadar? "bu hırka benim olmalı! gerekirse ruhumu satarım!" derecesinde ise bir şey sormanıza gerek yok. ama bazen bi bakarsınız, bilmek istersiniz 150 lira verecek kadar beğenmiş miyim yoksa aslında max 50 lirayı mı gözden çıkarabilirim diye. işte o fiyat sorma durumu ne kadar istediğinizi yüzünüze çarpan bişi.

keşke manitalarımıza da uygulayabilsek kaç sene geçirebilirsin şeklinde. sene etiketi olsa. 20 sene dayanırım buna dediklerimle 1 seneyi çıkaramam dediklerim aynı kefeye konmamış olsa... hayat bayram olsa...

fiyat sormadan mı alışveriş yapıyorsunuz? insanlar, özellikle de günümüzdeki insanlar fiyatına göre ürünü alıp almamaya karar veriyor. bu da en doğal hakkı diye düşünüyorum, fiyatını sormayıp kasa da mı kalsın? bütçeye göre belirlenir ürün listesi.

piyasa araştırması yapıyordur.

yaşayamayacağı hayata gözlerini açan insanlarız biz.
oyna devam.