anamız bacımız var sendromu

sadece kendilerinin anne ve kız kardeşe sahip olduğunu sanan az gelişmiş empati yoksunu erkek kişisinin müzdarip olduğu bir yobazlık türü.

kendi ailesindeki kadınları kutsallaştırıp yine bu kutsalları kendileri yerle bir ederler kısaca kadına hem aşırı anlam yüklemekte hemde yine aynı kadına şiddet uygulamaktan da geri duramamak gibi bir ikilem içindedirler. bu dünyada bir tek babama güvendim o da anamı s*kti lafını slogan belleyen organizma ile aynı semtin çocuklarıdır. herkesin bildiği önüne gelen kadınla yatmaya çalışan ama karım bakire olsun diyen işine gelmeyen her kadına yollu diyen tip tam olarak bi tiptir.

nedense şerefimiz haysiyetimiz var yerine kullanılan dillere pelesenk olmasının yanı sıra ne amaç ve anlamda kullanıldıgı asla düşünülmeyen anlamsız bir savunma cümlesi ya da oyle bişi. gerek yok yani biz de insanız bir onurumuz bir şerefimiz var deseniz daha etkili...

empatinin en alt basamağı

enteresan bir tavırdır bu. çok nahoş.

bu edebiyatı yapacak sahte bir tip çizeyim şuraya:

siyah sakal, kuaförde fön çekilmiş burak özçivit saçı. *
sıkiniğ pantolon, dar gömlek. *
anahtar, cüzdan.
marlboro touch blue.
yüksek sesle konuşma.
zihnen ve fiilen her türlü ofsayt hareket.

bonus: bizim de anamız bacımız var kardeşim...